ΔΝΤ: Ποια νομίσματα μικρών οικονομιών χρησιμοποιούνται διεθνώς ως αποθεματικά

Η λάμψη του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος συνεχίζει να μειώνεται, αλλά το έδαφος που χάνει δεν το καρπούνται τα άλλα παραδοσιακά αποθεματικά νομίσματα, όπως το ευρώ, το γεν και η στερλίνα.

Οπως προκύπτει από έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το κενό που αφήνει το δολάριο καλύπτουν νομίσματα μικρότερων οικονομιών, όπως το δολάριο Αυστραλίας, η σουηδική κορόνα και το νοτιοκορεατικό γουόν.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα στο imerisia.gr, στα τρία αυτά νομίσματα, τα οποία δεν χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν ως αποθεματικά νομίσματα από τις κεντρικές τράπεζες, αντιστοιχούν περίπου τα τρία τέταρτα των απωλειών που είχε το δολάριο.

Μικρή αύξηση του διεθνούς ρόλου του γουάν

Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε κάπως η συμμετοχή του κινεζικού γουάν στα συναλλαγματικά αποθέματα των κεντρικών τραπεζών, αλλά η αύξησή της αντιστοιχεί μόλις στο ένα τέταρτο των απωλειών του δολαρίου τα τελευταία χρόνια, κάτι που αποδίδεται στους περιορισμούς που διατηρεί η Κίνα στην κίνηση κεφαλαίων.

Σύμφωνα με πίνακα του ΔΝΤ, η συμμετοχή του δολαρίου στα συναλλαγματικά αποθέματα των κεντρικών τραπεζών μειώθηκε στο 59% στο τελευταίο τρίμηνο του 2021 από πάνω από 70% που ήταν πριν από είκοσι χρόνια. Το ποσοστό του ευρώ αυξήθηκε οριακά στο 21%, ενώ του γεν και της στερλίνας αντιστοιχούσε στο 6% και 5%, αντίστοιχα, χωρίς σημαντικές μεταβολές την τελευταία 20ετία. Το ποσοστό των υπόλοιπων νομισμάτων αυξήθηκε στο 10% πέρυσι, ενώ ήταν αμελητέο στην αρχή του 21ου αιώνα.

Που οφείλεται η ελκυστικότητα των «μικρών» νομισμάτων

Σύμφωνα με το ΔΝΤ υπάρχουν δύο παράγοντες που μπορεί να εξηγήσουν την ελκυστικότητα του δολαρίου της Αυστραλίας, του γουόν της Νότιας Κορέας και της σουηδικής κορώνας:

Τα νομίσματα αυτά συνδυάζουν υψηλότερες αποδόσεις και σχετικά χαμηλότερες διακυμάνσεις. Τα χαρακτηριστικά αυτά τραβούν όλο και περισσότερο την προσοχή των διαχειριστών συναλλαγματικών διαθεσίμων των κεντρικών τραπεζών.

Νέες χρηματοπιστωτικές τεχνολογίες κάνουν φθηνότερες και ευκολότερες τις συναλλαγές σε νομίσματα μικρότερων οικονομιών.

Σε κάποιες περιπτώσεις, οι κεντρικές τράπεζες που εκδίδουν τα παραπάνω νομίσματα έχουν και διμερείς συμφωνίες με τη Fed για την ανταλλαγή τους με δολάρια, κάτι που ενισχύει την εμπιστοσύνη ότι θα διατηρήσουν την αξία τους έναντι του αμερικανικού νομίσματος.

Μία πιο λογική εξήγηση για το ισχυρό προφίλ των «μικρότερων» νομισμάτων είναι ότι εκδίδονται από χώρες που έχουν παράδοση υγιών και σταθερών οικονομικών πολιτικών, οι οποίες δεν βάζουν εμπόδια στην κίνηση κεφαλαίων. Με άλλα λόγια, η σταθερότητα της οικονομίας και των αποφάσεων οικονομικής πολιτικής έχουν σημασία για τη διεθνή αποδοχή των νομισμάτων.