Φορολογική δήλωση: Τα εργαλεία για να αντιµετωπίσετε τα φοροτεκµήρια

της Χριστίνας Μαννέ*

Στη μεστή καπιταλιστική εποχή που διανύει η παγκόσµια οικονοµία θα ήταν τουλάχιστον ατυχές το να προσπαθεί µια κοινωνία να ορίσει τον κύριο όγκο του φορολογικού της αποτελέσµατος από µια βάση τεκµαρτή και όχι πραγµατική. Η αδυναµία της εγχώριας οικονοµίας µας, που προσπαθεί να επανατοποθετηθεί και να επαναλειτουργήσει εµβαλωµατικά, µε τη µέθοδο της ολιστικής επιβολής οριζόντιων µέτρων είσπραξης, είναι πλέον φανερή. Οι βασικοί πυλώνες µας είναι τόσο ασταθείς και «κακοµεταχειρισµένοι», που όχι µόνο δεν έχουν άλλες ανοχές, αλλά είναι στα όρια να µην µπορούν να δεχτούν παρεµβάσεις εξυγίανσης και ανάπτυξης.

Στο πρακτικό µοντέλο της αγοράς επικρατεί ο νόµος της ζήτησης και της προσφοράς (law of supply and demand). Oι δύο αυτές δυνάµεις αλληλεπιδρούν στην αγορά και καθορίζουν την τιµή του προϊόντος, µε σκοπό να ικανοποιηθούν οι αγοραστές και να υπάρξει κέρδος. Γιατί, λοιπόν, και το φορολογικό µας σύστηµα να µην είχε αυτό τον απλό σκοπό; Ο σκοπός µιας οικονοµίας τόσο από το κράτος όσο και από τον ιδιώτη είναι το κέρδος, αυτό το κέρδος που προκύπτει από την υπεραξία.

Για να πετύχουµε υπεραξία, πρέπει να έχουµε εργαζόµενους, χρόνο, κόπο και ταυτόχρονα συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας µέσω της τεχνολογίας. Οσο λοιπόν θα έχουµε αύξηση της ζήτησης για επενδύσεις στη χώρα µας τόσο θα έχουµε αύξηση της ποσότητας παραγωγής αλλά και της τιµής, άρα θα επιτυγχάνεται απόλυτα ο σκοπός.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ

Νέα κέρδη θα οδηγήσουν σε νέες επενδύσεις που θα αυξήσουν την προσφορά και θα µειώσουν την τιµή, κάνοντας το προϊόν πιο φθηνό και άρα ανταγωνιστικό σε επίπεδα ακόµη και εξαγωγικά. Πώς θα γίνουν, όµως, αυτά όταν τα δύο µέρη που πρέπει να συνεργαστούν, κράτος και επιχειρείν, δεν θέλουν να έχουν κοινό σκοπό, αλλά αντιθέτως το ένα θεωρεί το άλλο αιώνιο πολέµιό του; Ας αναλογιστούµε τι χρειάζεται κάποιος για να έχει κέρδος, άρα να έχει κίνητρο να επενδύσει. Χρειάζεται σταθερό φορολογικό σύστηµα µε ανταποδοτικό όφελος, χωρίς γραφειοκρατικό δαιδαλώδες πλαίσιο και, φυσικά, µε εργαλεία τέτοια που θα το κάνουν άκρως ανταγωνιστικό.

Το µοντέλο, λοιπόν, που συνδέει τη φορολογία, τις ασφαλιστικές εισφορές, τις πηγές χρηµατοδοτήσεων και την τεχνολογία, θα πρέπει να λειτουργεί σε ένα σύστηµα ροής, µε διαφάνεια, δικαιοσύνη και κίνητρα που θα βασίζονται σε συντελεστές είσπραξης φόρων, εισφορών και χρηµατοδοτήσεων, οι οποίοι θα επιτρέπουν την ανάπτυξη και τη φανέρωση της πραγµατικής φορολογικής βάσης. Το ίδιο το κράτος θα πρέπει να µην επιτρέπει στα µέλη του να κλέβουν τις τσέπες τους... Θα επιµείνω στο θέµα των τεκµηρίων, αναλύοντας από πού προκύπτουν τα τεκµήρια διαβίωσης, ενώ ταυτόχρονα θα σας παρουσιάσω και ποια είναι τα εργαλεία προστασίας που µπορούν να χρησιµοποιήσουν απέναντι στη φορολογική διοίκηση όσοι βρίσκονται αντιµέτωποι µε τη φορολόγηση όχι από πραγµατικά, αλλά από τεκµαρτά εισοδήµατα.

* Η Χριστίνα Μαννέ είναι φοροτεχνικός