Το Barbaros απειλεί ξανά: Tα ιστορικά διδάγµατα και η ελληνική στάση

Επέστεψε µε άτσαλο τρόπο, και προκλητικό συνάµα, εκείνη η φράση από το παρελθόν, ότι «η Κύπρος είναι µακριά», που δίνει δυστυχώς την έωλη δικαιολογία στους χουντικούς, που πρόδωσαν την Ελλάδα και το νησί, να ισχυρίζονται ψευδέστατα ότι για την κυπριακή τραγωδία «τη βασική ευθύνη έχουν οι Ελληνες πολιτικοί».

∆εν έχουν έτσι τα πράγµατα, διότι την προδοσία την εκτέλεσαν οι Έλληνες δικτάτορες, µερικοί εκ των οποίων ήταν και γνώστες του σχεδίου του Χένρι Κίσινγκερ, ότι θα ακολουθούσε η τουρκική εισβολή, η οποία έχει εξελιχθεί σε κατοχή. Για 46 χρόνια η πληγωµένη και προδοµένη Κύπρος περιµένει τη λύτρωση. Για να ακούσει ξανά, αυτήν τη φορά, ότι άλλο Ελλάδα και άλλο Κύπρος.

Η φράση του Κωνσταντίνου Καραµανλή ήταν ατυχέστατη, χωρίς αµφιβολία, αλλά δεν πιστεύω ότι αποκαλύπτει πως ο τότε πρωθυπουργός δεν ήθελε να βοηθήσει την Κύπρο. Μελετώντας την περίοδο εκείνη κατέληξα στο συµπέρασµα ότι η κουβέντα του Καραµανλή απεδείκνυε τη δεινή θέση στην οποία βρισκόταν η Ελλάδα, η οποία -ενώ σίγουρα το ήθελεαδυνατούσε να υποστηρίξει στρατιωτικά το νησί. ∆εν έχω την παραµικρή πρόθεση να «αθωώσω» τον Καραµανλή – άλλωστε δεν είµαι... δικαστής, ούτε ιστορικός.

Αντιδρώ, όµως, στην προσπάθεια των χουντικών που βρήκαν καταφύγιο στη ναζιστική Χρυσή Αυγή να παραποιήσουν την πρόσφατη ελληνική Ιστορία µε τα ψέµατά τους. Είµαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η δικτατορία επιβλήθηκε στην Ελλάδα, το 1967, όχι για τον δήθεν «κοµµουνιστικό κίνδυνο», αλλά για να εκτελεστεί το έγκληµα της διχοτόµησης της Κύπρου.

Μέγα εθνικό λάθος

Επιστρέφοντας στο σήµερα, αποδεικνύεται µέγα εθνικό λάθος, η προσπάθεια του συµβούλου Εθνικής Ασφαλείας του Μεγάρου Μαξίµου, να διαχωρίσει την Ελλάδα από την Κυπριακή ∆ηµοκρατία, και ενώ γνωρίζει πως µε τις λίγες δυνάµεις της η Λευκωσία στάθηκε δίπλα στη «µητέρα πατρίδα» στις Βρυξέλλες και σε µια στιγµή κατά την οποία και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας ένιωσαν µοναξιά ανάµεσα στους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους.

Ο Πρόεδρος της Κύπρου, που σίγουρα κάνει τα δικά του λάθη, στάθηκε βράχος, χρησιµοποιώντας την τουρκική κατοχή και το κυπριακό βέτο για να συνεφέρει τους φιλότουρκους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος.

Οταν ο Ταγίπ Ερντογάν αποφασίζει, υποτίθεται, να αποχωρήσει από το Καστελόριζο και την ίδια στιγµή στέλνει τα πολεµικά του και το «Barbaros» στην Αµµόχωστο, δεν µπορεί η Αθήνα να θυµάται ξαφνικά ότι η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος. ∆ιότι ήταν και χθες, και προχθές, και πριν από έναν µήνα ανεξάρτητο κράτος. Και θα συνεχίσει να είναι αν απορρίψουµε τη φιλοτουρκική λύση που προωθούν οι Βρετανοί. Το ίδιο λάθος έκανε αρχικά και ο κ. ∆ένδιας, για να διορθώσει µετά, αλλά οι κακές εντυπώσεις έµειναν. Και κυρίως επανήλθαν οι πολύ κακές µνήµες. Το «η Κύπρος είναι µακριά» το ακούσαµε εν µέσω των τουρκικών άνανδρων βοµβαρδισµών και ενώ οι «εθνικόφρονες» προύχοντες στα χωριά µας διαβεβαίωναν τους χωριανούς µας να µην ανησυχούν, διότι έρχονται τα ελληνικά πολεµικά αεροπλάνα... Ενιωσαν οι άνθρωποι αυτό το αίσθηµα της «προδοσίας», διότι δεν γνώριζαν ότι η χούντα άφησε πίσω της συντρίµµια. Οι ελληνικές Ενοπλες ∆υνάµεις ήταν διαλυµένες…

∆εν γνωρίζω τι σκεφτόταν όταν έκανε τη δήλωση ο κ. ∆ιακόπουλος, που νύχτα-µέρα συµβουλεύει τον πρωθυπουργό για τα θέµατα ασφαλείας και των τουρκικών απειλών κατά της ελληνικής κυριαρχίας. Και δεν είναι η πρώτη φορά που µας προβληµατίζουν οι δηλώσεις του αλλά και άλλων συνεργατών του κ. Μητσοτάκη. Χωρίς αµφιβολία σέβοµαι τις απόψεις όλων των ανθρώπων. Αλλά όταν οι συγκεκριµένοι συνεργάτες βρίσκονται στην τόσο ευαίσθητη θέση να συµβουλεύουν τον εκλεγµένο πρωθυπουργό της χώρας, που έχει την ευθύνη για την Ελλάδα στις πλάτες του, τις προσωπικές τους απόψεις πρέπει να τις αφήνουν στο... σπίτι τους.

Κατάθλιψη κι οργή

Τα µηνύµατα που εστάλησαν στους Ελληνες της Κύπρου προκάλεσαν κατάθλιψη, αλλά ακολούθησε η οργή. ∆ιότι ό,τι και να λένε οι εκπρόσωποι της αθηναϊκής ελίτ, η αλήθεια είναι µόνο µία. Η συνεχιζόµενη τραγωδία της Κύπρου οφείλεται στην προδοσία των Ελλήνων χουντικών. Το γνωρίζω ότι ενοχλούνται αρκετοί που το επαναλαµβάνω, αλλά δεν θα ξεχάσουµε και την Ιστορία επειδή 2-3 σύµβουλοι του πρωθυπουργού θεωρούν την Κύπρο βάρος, το οποίο αρνούνται να σηκώσουν. Αλλωστε, δεν τους ζήτησε κανένας να αναλάβουν τις ευθύνες. Οµως, όταν συνδέεται η δήθεν αποχώρηση των τουρκικών δυνάµεων από το Καστελόριζο µε την αποστολή του «Barbaros» στην Κύπρο, µας ενοχλεί πάρα πολύ και στέλνει το µήνυµα ότι το νησί και οι Ελληνες που ζουν εκεί θα είναι πάλι µόνοι τους.

Στο σηµείο που έχουν έρθει τα πράγµατα απαιτείται µια δηµόσια διευκρίνιση από τον πρωθυπουργό. ∆ιότι όταν επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον άλλα είπε στους Αµερικανούς συνοµιλητές του. Και πολύ ορθά τα είπε. Και για την Κρήτη, και για το Αιγαίο, και για την Κύπρο. Και αυτός ήταν ο λόγος που ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Ποµπέο, έσπευσε -και ορθά έπραξε- να ενηµερώσει τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Εκείνη την έκφραση αποφασιστικότητας του κ. Μητσοτάκη την είδαµε στον Εβρο τον Μάρτιο, την είδαµε και τώρα στο Καστελόριζο. Και θλίβοµαι όταν όλοι προσφέρουν τα εύσηµα στην καγκελάριο Μέρκελ και όχι στις Ενοπλες ∆υνάµεις. Ο Ταγίπ Ερντογάν έκανε ένα βήµα πίσω, διότι ήταν βέβαιος πια ότι η Ελλάδα θα αντιδράσει και θα απαντήσει εάν παραβιαστεί η εθνική ανεξαρτησία της. Και αυτό το εξαιρετικό κλίµα της ευφορίας που δηµιούργησε το κατέστρεψε η επαναφορά του εφιάλτη: ότι δηλαδή η Κύπρος είναι µακριά...