Τσίπρας: Αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας - Μοντέλο Μπάιντεν στην Ευρώπη

Το «χτίσιμο» των σχέσεών του με τις ευρωπαϊκές προοδευτικές δυνάμεις επιταχύνει ο Αλέξης Τσίπρας θεωρώντας ότι το μοντέλο Μπάιντεν πρέπει σταδιακά να εφαρμοστεί και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προχθεσινή παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στην συνάντηση των ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών με πρωτοβουλία του Ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος ήταν μόνο η αρχή μιας σειράς πρωτοβουλιών που κατά τις πληροφορίες προτίθεται να αναλάβει ο Αλέξης Τσίπρας για την υιοθέτηση ενός μοντέλου που θα πατάει πάνω στις πολιτικές ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους. Κατά τον ίδιο το πρόγραμμα που εφαρμόζει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι πολύ πιο τολμηρό από τις πολιτικές που υιοθετεί η ΕΕ και οι οποίες διακατέχονται από νεοφιλελεύθερες, συντηρητικές ακόμη και εθνικιστικές αντιλήψεις που διαμορφώνουν την ευρωπαϊκή ατζέντα. Και όπως είπε στους ευρωπαίους συνομιλητές του αυτό θα πρέπει να αλλάξει αρχικώς με την αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας. 

Το πλεονέκτημα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σύμφωνα με παράγοντες της Κουμουνδούρου είναι ότι συνομιλεί με τρεις βασικές ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες. Όχι μόνο με το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς όπου ανήκει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αλλά και με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, τους Ευρωπαίους Δημοκράτες αλλά και τους Πράσινους. Με τους Πράσινους δε που αναμένεται να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο και στις γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου μπορούν να αναπτυχθούν κοινές πολιτικές για την Πράσινη Ανάπτυξη αλλά και την Κλιματική Αλλαγή.

Το μοντέλο Μπάιντεν κατά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιο τολμηρό και πρέπει να εφαρμοστεί και στην ΕΕ με στόχο την άμβλυνση των ανισοτήτων, την αύξηση της φορολογίας του μεγάλου πλούτου και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει πως ήρθε η ώρα ώστε οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης να επιδιώξουν από κοινού να αλλάξουν την ατζέντα που καθορίζουν ως επί το πλείστον οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις. Με στόχο την προώθηση αλλαγών για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, το κράτος πρόνοιας και τη σημασία της κοινωνικής συνοχής, τις δημόσιες δαπάνες, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα εθνικά συστήματα υγείας, καθώς και για το ρόλο του κράτους σε στρατηγικούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του εργασιακού με τη προστασία των θέσεων εργασίας. Για τον ίδιο μπορεί η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης, η αναστολή του Συμφώνου Σταθερότητας, ή και το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ να είναι σημαντικά βήματα, όμως θα πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα. Και στην κατεύθυνση αυτή το επόμενο διάστημα αναμένεται να πάρει και σχετικές πρωτοβουλίες ώστε «η Ευρώπη μετά την πανδημία» να αποκτήσει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο όπως το αποκαλεί.