Αλέξης Τσίπρας: Εκλογή Προέδρου χωρίς διάλυση της Βουλής

Σε µια µεικτή πρόταση για την προεδρική εκλογή, που αποτελεί συγκερασµό όλων των απόψεων στον ΣΥΡΙΖΑ και αποτρέπει τη διάλυση της Βουλής, κατέληξε η Κοινοβουλευτική Οµάδα του κόµµατος στη χθεσινή της συνεδρίαση.

Εκ των πραγµάτων η πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ διασφαλίζει την πολιτική σταθερότητα της χώρας, αποσυνδέοντας πλήρως την εκλογή Προέδρου από την προκήρυξη εκλογών λόγω διάλυσης της Βουλής, και βάζει τέλος στα όποια σενάρια περί δεξιάς ή αριστερής παρένθεσης τροφοδοτούνταν µε αφορµή την ανάδειξη του πρώτου θεσµικού παράγοντα.

Η πρόταση, όπως θα αποτυπωθεί στην επιστολή του Αλέξη Τσίπρα προς τον πρόεδρο της Βουλής µε τις υπογραφές τουλάχιστον 50 βουλευτών, προβλέπει µέχρι και συνολικά εννέα ψηφοφορίες για την ανάδειξη Προέδρου της ∆ηµοκρατίας στο Κοινοβούλιο, προτού δοθεί ο λόγος στον λαό για απευθείας εκλογή του Προέδρου!

Στη διάρκεια της µαραθώνιας συνεδρίασης αναπτύχθηκε έντονος προβληµατισµός για το εάν σε περίπτωση αδιεξόδου, δηλαδή µη γόνιµων ψηφοφοριών (στις τρεις πρώτες), θα έπρεπε η Βουλή σε µια τέταρτη απόπειρα να έχει τη δυνατότητα να εκλέγει τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα µε 151 ψήφους. Η µία οπτική στεκόταν στο ότι ούτως ή άλλως µε το σηµερινό Σύνταγµα και τρεις αποτυχηµένες προσπάθειες η Βουλή διαλύεται, η χώρα οδηγείται σε εκλογές και η επόµενη Βουλή µπορεί να αναδείξει τον νέο Πρόεδρο µε 151 βουλευτές.

Απαιτούνται συναινέσεις

Η απέναντι οπτική έλεγε ότι εφόσον υπάρξει και τέταρτη ψηφοφορία, για την οποία δεν θα απαιτείται αυξηµένη πλειοψηφία, αλλά απλή πλειοψηφία των 151, τότε η κάθε κυβέρνηση θα µπορεί να εκλέγει τον Πρόεδρο της αρεσκείας της, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν θα απαιτούνται ευρύτερες διακοµµατικές συναινέσεις. «Η πρόταση ασκεί πιέσεις προς όλα τα κόµµατα να λειτουργήσουν συναινετικά για την εκλογή Προέδρου της ∆ηµοκρατίας» σχολίαζαν κυβερνητικοί παράγοντες, επιµένοντας ότι στόχος είναι η αποτροπή εκλογών.

Κάπως έτσι η Κοινοβουλευτική Οµάδα, που συνεδρίασε υπό τον Αλέξη Τσίπρα, αποφάσισε η πρότασή της να είναι η ακόλουθη: Στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες να ισχύει ό,τι προβλέπει σήµερα το Σύνταγµα. ∆ηλαδή αυξηµένη πλειοψηφία των 2/3 (200) στην πρώτη και των 3/5 (180) στη δεύτερη και την τρίτη. Εφόσον και οι τρεις ψηφοφορίες αποβούν άκαρπες, τότε η Βουλή θα έχει τη δυνατότητα να διενεργήσει µέσα σε ένα εξάµηνο έξι διαφορετικές ψηφοφορίες -µία ανά µήνα- στην προσπάθειά της να εκλέξει Πρόεδρο µε 180 ψήφους.

Εφόσον και η 9η ψηφοφορία αποβεί άκαρπη, τότε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας θα εκλέγεται άµεσα από το εκλογικό σώµα, δηλαδή τον λαό. Στο µεσοδιάστηµα θα έχει παραταθεί η θητεία του απερχόµενου Προέδρου και ασφαλώς, όπως εξήγησαν κυβερνητικές πηγές, οι υποψήφιοι ή προτεινόµενοι για το αξίωµα του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα θα µπορούν να αλλάζουν και να µην είναι οι ίδιοι.

Εφόσον η εκλογή θα µεταφερθεί απευθείας στον λαό, θα αναµετρώνται οι δύο πρώτοι σε ψήφους υποψήφιοι Πρόεδροι. Αρµόδιες πηγές εξηγούσαν ότι σε περίπτωση εκλογής Προέδρου από τη βάση δεν τίθεται ζήτηµα αλλαγής του πολιτεύµατος, επικαλούµενες µάλιστα ό,τι συµβαίνει στην Αυστρία όπου υπάρχει Προεδρευοµένη Δηµοκρατία, καίτοι ο Πρόεδρος εκλέγεται από τον λαό.

Σηµειωτέον ότι συναίνεση υπήρξε και για το δεύτερο ακανθώδες ζήτηµα, αυτό της διάκρισης των σχέσεων Κράτους - Εκκλησίας. Το άρθρο 3 θα τροποποιηθεί και όπως φαίνεται θα περιοριστεί αποκτώντας πιο λιτό χαρακτήρα. Εκεί θα προστεθεί η ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του Κράτους. Ακολούθως θα υπάρχει εδάφιο που θα λέει ότι επικρατούσα θρησκεία είναι η Ορθόδοξη και µάλιστα θα συνοδεύεται από ερµηνευτική δήλωση, στην οποία και θα επισηµαίνεται ότι η αναγνώριση της κρατούσας θρησκείας δεν επιφέρει δυσµενείς συνέπειες για τα άλλα θρησκεύµατα.

Ελάχιστοι βουλευτές, ανάµεσά τους και ο Ν. Φίλης, ζήτησαν να φαίνεται ξεκάθαρα ο διαχωρισµός των ρόλων, όµως επικράτησε η προαναφερθείσα πρόταση, η οποία έγινε αποδεκτή και από την πλειοψηφία των βουλευτών που ανήκουν στους «53». Σηµειωτέον ότι εισέρχεται όριο τριών συνεχόµενων θητειών για τους βουλευτές, µε εξαίρεση τους πολιτικούς αρχηγούς και τους πρώην πρωθυπουργούς.

Περί ευθύνης υπουργών

Η Κοινοβουλευτική Οµάδα ενέκρινε «πανηγυρικά» την τροποποίηση του άρθρου 86 για τον νόµο περί ευθύνης υπουργών. Η νέα διάταξη θα προβλέπει µειωµένο χρόνο παραγραφής των αδικηµάτων και εξοµοίωσή του µε όσα προβλέπει ο Ποινικός Κώδικας. Επίσης στη συνεδρίαση απορρίφθηκε οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή του άρθρου 16 περί δηµόσιας Παιδείας, κάτι που έχει ζητήσει ο αρχηγός της αξιωµατικής αντιπολίτευσης υπαινισσόµενος ότι το κόµµα του θα απόσχει από την αναθεωρητική διαδικασία.

Μετά και τη χθεσινή αντίδραση της Ν∆, το Μαξίµου επιτέθηκε στην Πειραιώς σχολιάζοντας ότι αρκούσε µία παραδοχή: Οτι η Ν∆ και ο κ. Μητσοτάκης δεν θέλουν τη συνταγµατική αναθεώρηση, γιατί φοβούνται την αλλαγή του νόµου περί ευθύνης υπουργών. Ο λαός τούς κρίνει και για κακή τους τύχη τούς έχει πάρει χαµπάρι.

Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας κατά την πρώτη του παρέµβαση στην Κοινοβουλευτική Οµάδα σχολίασε δηκτικά: «Τι είναι αυτό που οδηγεί τον κ. Μητσοτάκη σε αυτήν τη θεσµική κωµικοτραγική συµπεριφορά και στην αναζήτηση επιχειρηµάτων, προκειµένου να αποδράσει από την αναθεώρηση; Πολύ φοβάµαι ότι είναι η ενδόµυχη επιθυµία του να µην αλλάξει ο νόµος περί ευθύνης των υπουργών. (...) ∆εν θα αφήσουµε για ακόµη µία πενταετία θεσµικά εκτρώµατα να µολύνουν τη σχέση εµπιστοσύνης ανάµεσα στους πολίτες και στο πολιτικό σύστηµα».