Βαρουφάκης για επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ: Το Νέο Αμερικανικό Δόγμα του πρωθυπουργού διασύρει τη χώρα

«Το όραμά του για μια Ελλάδα δεμένη στο άρμα των ΗΠΑ» αποκάλυψε η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και η ομιλία του στο Κογκρέσο, σχολιάζει η γραμματέας του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης και κάνει λόγο για «αμερικανικό δόγμα» του πρωθυπουργού το οποίο «διασύρει τη χώρα». Ο κ. Βαρουφάκης, εκτιμά ότι τα συμφέροντα της χώρας δεν ωφελήθηκαν παρά τα χειροκροτήματα που εισέπραξε ο πρωθυπουργός στο Κογκρέσο, σημειώνει ότι «κόμισε δώρα στην Ουάσινγκτον» και διερωτάται «τι πήρε τελικά ως αντάλλαγμα;»

Το σχόλιο του Γιάνη Βαρουφάκη 

Η πρόσκληση πρωθυπουργού μικρής χώρας να μιλήσει σε κοινή συνεδρίαση Αμερικανών Γερουσιαστών και μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων αποτελεί, αναμφισβήτητα, πολιτικό γεγονός και συνιστά κορυφαία ευκαιρία για τον προσκαλεσμένο να αναδείξει τις θέσεις της κυβέρνησής του. Σε περίοδο επικίνδυνης κλιμάκωσης των γεωπολιτικών εντάσεων, με την χτεσινή (ιδιαίτερα προσεκτικά) γραμμένη ομιλία του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποκάλυψε το όραμά του για μια Ελλάδα δεμένη στο άρμα των ΗΠΑ εντός μιας αποδυναμωμένης, εξαρτημένης Ευρώπης. Το ΜέΡΑ25 εκτιμούμε ότι η ασφάλεια και η ευημερία της Ελλάδας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ωφελήθηκαν αντιστρόφως ανάλογα με την θέρμη των χειροκροτημάτων που εισέπραξε ο κ. Μητσοτάκης.

Χάιδεμα αυτιών κόντρα στην ιστορική αλήθεια

Είναι φυσιολογικό κάθε ομιλητής να ξεκινά με τρόπο που δημιουργεί θετικά συναισθήματα στο κοινό του. Σε αυτό το πλαίσιο, έστω ότι αποδεχόμαστε ακόμα και τον κιτς παραλληλισμό του Μαυσωλείου του Λίνκολν με τον Παρθενώνα. Όμως, ο κ. Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε σε τέτοιες φιλοφρονήσεις. Με μοναδικό στόχο το χάιδεμα των αυτιών του ακροατηρίου του προέβη σε ανερμάτιστο ιστορικό ρεβιζιονισμό που βιαιοπραγεί στην Ιστορία.

Παραδείγματος χάριν, αφού θύμισε ότι η Αρχαία Ελλάδα γέννησε τη Δημοκρατία, δήλωσε πως στην Σύγχρονη Ιστορία τη Δημοκρατία υπερασπίζονται διεθνώς οι ΗΠΑ. Χωρίς την παραμικρή νύξη για τις Χούντες που κατεργάστηκε και εξαπέλυσε η CIA σε Ελλάδα και Κύπρο, προηγουμένως στο Ιράν, την ίδια εποχή σε όλη την Λατινική Αμερική κλπ, ο κ. Μητσοτάκης «ξέβγαλε» ξεδιάντροπα την μακρά αμερικανική παράδοση κατάλυσης δημοκρατιών που δεν άρεσαν στον Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό καθώς και τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι ΗΠΑ (Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη) στο όνομα της… Δημοκρατίας.

Αποφασισμένος να αποσπάσει το μέγιστο χειροκρότημα από τους αμερικανούς νομοθέτες, τόλμησε να παραλληλίσει την Πολιορκία του Μεσολογγίου με εκείνη της Μαριούπολης – δηλαδή να παρομοιάσει τον Λόρδο Βύρωνα, τον Μάρκο Μπότσαρη και τον Κίτσο Τζαβέλα με τους ναζί του Τάγματος Αζόφ τους οποίους, να μην ξεχνάμε, μας έφερε και στην Βουλή των Ελλήνων.

Έχοντας «ζεσταθεί» από το χειροκρότημα που εισέπραξε, προχώρησε στη δήλωση ότι Έλληνες και Αμερικανούς «μας ενώνει η πίστη στο δικαίωμα κάθε λαού να αποτινάξει τις αλυσίδες της τυραννίας» – ξεχνώντας, βέβαια, να προσθέσει: εκτός αν πρόκειται για Παλαιστίνιους, Κούρδους ή, γενικά, λαούς των οποίων τα συμφέροντα δεν συνάδουν με των ΗΠΑ, οπότε ας μείνουν στις αλυσίδες της τυραννίας τους.

Έχοντας κερδίσει το κοινό του, και με το μάτι του νου στις κυρίες που κάθονταν πίσω του (την Πρόεδρο της Βουλής Νάνσι Πελόζι και την Αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις, εκπροσώπους του βαθέως Δημοκρατικού Κόμματος), τάχθηκε εμμέσως πλην σαφώς με το πολεμοχαρές τμήμα του Δημοκρατικού Κόμματος, ζητώντας από τις ΗΠΑ να εντείνουν την διεθνή ηγεμονία τους (στο όνομα της Δημοκρατίας, βέβαια) – χωρίς καμία αίσθηση, ή αντίληψη, των κινδύνων στους οποίους η όλο και επιθετικότερη Αμερικανική Ηγεμονία εκθέτει την ανθρωπότητα. Πρόκειται για «ενδιαφέρουσα» επιλογή, για δύο λόγους:

Πρώτον, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, το οποίο ρέπει προς τον απεγκλωβισμό των ΗΠΑ από την διεθνή ηγεμονία, ετοιμάζεται να αφανίσει εκλογικά τους Δημοκρατικούς του κ. Μπάιντεν και την κας Πελόζι στις επερχόμενες εκλογές για το Κογκρέσο.

Δεύτερον, αποτελεί εντυπωσιακή απόρριψη της φιλοδοξίας κατεστημενικών ευρωπαϊστών, όπως ο Ντε Γκολ, ο Κολ ή και ο Μακρόν, για μια ανεξάρτητη, αυτόφωτη Ευρώπη.

Εν πολλοίς, ο κ. Μητσοτάκης συμπεριφέρθηκε ως υποψήφιος για θέση Κυβερνήτη μιας Αμερικανικής Πολιτείας, όχι ως ευρωπαίος πρωθυπουργός.

Τα δώρα του κ. Μητσοτάκη

Ο κ. Μητσοτάκης δεν αρκέστηκε στο «ξέβγαλμα» του Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού μέσω ενός χοντροκομμένου ρεβιζιονισμού που έσταζε υποτέλεια: κόμισε και δώρα στην Ουάσιγκτον. Τους είπε πως η κυβέρνησή του νομοθέτησε την αυτόματη (στο διηνεκές) ανανέωση της Ελληνο-Αμερικανικής Αμυντικής Συμφωνίας η οποία παραδίδει κυρίως (αλλά όχι μόνο) την Σούδα και Αλεξανδρούπολη στις ΗΠΑ ώστε να τις χρησιμοποιούν ως ορμητήρια για την ευρύτερη περιοχή.

Τέτοιος ήταν ο ενθουσιασμός του κοινού του με τα δώρα του Πρωθυπουργού, ιδίως όταν τους είπε ότι η Αλεξανδρούπολη μετατρέπεται στο λιμάνι απ’ όπου το Τεξανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο θα κατακτήσει την ευρωπαϊκή αγορά (που τώρα αποκόπτεται από το Ρωσικό αέριο λόγω Ουκρανίας), που – ξεφεύγοντας από το κείμενό του – ο κ. Μητσοτάκης ομολόγησε: «Τέτοιο χειροκρότημα δεν εισπράττω ούτε στην δική μας Βουλή!»

Τέλος, ο κ. Μητσοτάκης έριξε και την τελευταία αντίσταση του κοινού του με το τελευταίο δώρο που τους προσέφερε. Είπε αυτολεξεί: «Απόψε, σας κομίζω την δέσμευση των Ελλήνων ότι θα σταθούμε μαζί σας όποτε αυτό είναι αναγκαίο!» Με άλλα λόγια, ιδού ο στρατός σας, ο λαός σας αν θέλετε. Μαζί σας θα είμαστε στα νέα Βιετνάμ, Ιράκ, Λιβύες, Αφγανιστάν, Υεμένες, όπου αποφασίσετε να εισβάλετε!

Ποιο θέμα έθεσε; Τι πήρε ως αντάλλαγμα;

Θα πει κάποιος: Ίσως όλα αυτά τα είπε για να τους προδιαθέσει θετικά ώστε να ζητήσει ανταλλάγματα. Πράγματι, κάποια πράγματα ζήτησε ο κ. Μητσοτάκης.

Ζήτησε, έμμεσα αλλά συγκεκριμένα, να μην εξοπλίζουν οι ΗΠΑ την Τουρκία (λες και δεν μάθαμε τίποτα από το εμπάργκο του Προέδρου Κάρτερ, το οποίο έπεσε στο κενό) αλλά εμάς (λες και μπορεί ποτέ να κερδίσουμε μια κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία). Αυτό ζήτησε. Τίποτα άλλο!

Τους θύμισε βέβαια τις υπερπτήσεις της τουρκικής αεροπορίας πάνω από τα νησιά μας, αποσπώντας ένα υποκριτικό χειροκρότημα το οποίο όμως επέλεξε να το αφήσει αναξιοποίητο καθώς δεν τόλμησε να τους θυμίσει ότι ποτέ οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ δεν καταδίκασαν τις υπερπτήσεις αυτές.

Θύμισε και την Κύπρο και απέσπασε άλλο ένα υποκριτικό χειροκρότημα όταν απέρριψε τη λύση των 2 κρατών – χειροκρότημα το οποίο, ξανά, άφησε αναξιοποίητο καθώς δεν τόλμησε να τους θυμίσει την συνενοχή των ΗΠΑ το 1974 και το γεγονός ότι, από τότε, η Ουάσιγκτον κρατά πολιτική ίσων αποστάσεων, άρα πολιτική στήριξης της Κατοχής.

Τέλος, προσπάθησε να κερδίσει ερείσματα παρομοιάζοντας τον ιστορικό ρεβιζιονισμό του Πούτιν με εκείνον του Ερντογάν – ψιλά γράμματα για ένα κοινό που δεν το πειράζει η παραβίαση της Ιστορίας εφόσον αυτή φέρνει δολάρια στα ταμεία τους.

Τι δεν ζήτησε;

Το μόνο που έπρεπε να ζητήσει! Την εξασφάλιση των ανατολικών μας συνόρων από το ΝΑΤΟ. Και την αναίρεση του casus belli της Άγκυρας.

Ποιος γερουσιαστής ή αντιπρόσωπος θα «χάλαγε» την «ωραία ατμόσφαιρα» στο Κογκρέσο αν ο κ. Μητσοτάκης έλεγε το προφανές: «Δεν νοείται αμυντική συμμαχία που να μην εγγυάται τα σύνορα μέλους της από οποιαδήποτε χώρα.»

Αν δεν το πεις σε μια τέτοια αίθουσα, τώρα που το ΝΑΤΟ αναδιοργανώνεται, πότε θα το πεις; Ποτέ είναι η απάντηση: οι γιεςμεν δεν θέτουν τέτοια ζητήματα όταν προσέρχονται στην Μητρόπολη!

Το Νέο Αμερικανικό Δόγμα του Κ. Μητσοτάκη διασύρει τη χώρα

Ίσως το πιο διασκεδαστικό σημείο της ομιλίας του Πρωθυπουργού ήταν όταν, για να γίνει ακόμα πιο αρεστός στο κοινό του, καταφέρθηκε εναντίον των social media ως κομιστές fake news. Ποιος; Ο Πρωθυπουργός της Λίστας Πέτσα, μιας χώρας που (λόγω δικών του επιλογών) βρίσκεται στη δίνη των fake news των ολιγαρχικών μέσων μαζικής εξαπάτησης που τον υπηρετούν και, έτσι, βρίσκεται στην 108 θέση της κατάταξης χωρών ως προς την Ελευθερία του Τύπου.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για «αυταρχικά καθεστώτα που αμφισβητούν την ιδέα ότι η Δύση μπορεί να παράξει κοινή ευημερία». Λες και ο Πούτιν ή το Κομουνιστικό Κόμμα της Κίνας εμποδίζουν την άνθηση της κοινής ευημερίας στις ΗΠΑ ή στην ΕΕ – κι όχι η τρόικα, το ΔΝΤ, η Wall Street, οι τράπεζες της Φρανκφούρτης, όλα αυτά τα μορφώματα στους οποίους ο κ. Μητσοτάκης υπακούει ως από παλιά εκπαιδευμένος υπήκοος.

Περιληπτικά, στην Ουάσιγκτον ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε ένας Νέο Δόγμα. Επί της ουσίας δεν διαφέρει από το γνωστό, παλιό, καλά δοκιμασμένο μνημονιακό δόγμα του ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ. Η διαφορά είναι ότι, εκεί που το ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ απευθυνόταν στο τρίγωνο Βερολίνο-Φρανκφούρτη-Βρυξέλλες, τώρα απευθύνεται αποκλειστικά στην Ουάσιγκτον.

Το ιδιαίτερα θερμό χειροκρότημα που εισέπραξε ο Πρωθυπουργός από γερουσιαστές και αντιπροσώπους του Αμερικανικού Κογκρέσου στο άκουσμα του Νέου Αμερικανικού Δόγματος του κ. Μητσοτάκη έχει, βέβαια, μέγα κόστος: την εκθετικά αυξανόμενη ανασφάλεια της χώρας, την απομάκρυνση της Πράσινης Βιομηχανικής Επανάστασης που δεν έχουμε το δικαίωμα να καθυστερούμε, και τον περαιτέρω κατακερματισμό μιας Ευρώπης που βουλιάζει καθημερινά στην εξάρτηση.

Σε αυτό το πλαίσιο, το πρόσφατο κάλεσμα της Προοδευτικής Διεθνούς, του DiEM25 και του ΜέΡΑ25 για ένα Νέο Κίνημα Αδεσμεύτων αποδεικνύεται επίκαιρο και καταλυτικό. Για την Ελλάδα, την Ευρώπη, την Ανθρωπότητα.