Καραμανλής: Κριτική στις ΗΠΑ, δυσοίωνες προβλέψεις για τον πόλεμο και επίθεση στην Τουρκία

Σε μια εφ' όλης της ύλης ομιλία ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής ο οποίος άσκησε κριτική στον ρόλο των ΗΠΑ στον πόλεμο στην Ουκρανία, σήμανε καμπανάκι για το αντίκτυπο που θα έχει στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, ενώ έστειλε σαφές μήνυμα για τη στάση της χώρας απέναντι στην Τουρκία.

«Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Είναι όμως ένας αγώνας που οφείλουμε στο έθνος και τη συνείδησή μας», είπε ο κ. Καραμανλής στην εκδήλωση για τη συμπλήρωση των 40 ετών από την ίδρυση της οργάνωσης γυναικών, «Παναθηναϊκή». «Ένας πόλεμος ευρείας κλίμακας σε ευρωπαϊκό έδαφος στην καρδιά της Ευρώπης θα έπρεπε να είναι αδιανόητος τον 21ο αιώνα. Ειδικά στην Ευρώπη που έχει μακρά και πολύ οδυνηρή εμπειρία πολέμου. Κι όμως, το αδιανόητο συμβαίνει. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι πράξη παράνομη απαράδεκτη και καταδικαστέα. Όχι, μόνο γιατί προσβάλλει βάναυσα κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου αλλά και διότι καμιά επιχειρηματολογία βάσιμη δε δικαιολογεί την προσφυγή στη βία τις καταστροφές την αιματοχυσία, ιδίως σε βάρος αμάχων και αθώων», είπε αρχικά.

Εμφανίστηκε, δε, ιδιαίτερα σκεπτικός απέναντι στις προθέσεις της Αμερικής, σημειώνοντας ότι «δεν είναι ξεκάθαρο εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχουν εξίσου ισχυρά κίνητρα για την ταχεία περάτωση του πολέμου, αφού εκ των πραγμάτων δεν υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες και σε κάθε περίπτωση επ' ουδενί στον ίδιο βαθμό», τόνισε με νόημα.

Οι φόβοι του Κώστα Καραμανλή

Εκτενή αναφορά έκανε ο πρώην πρωθυπουργός στην επόμενη μέρα και δη τα προβλήματα που εγκυμονεί ο πόλεμος. «Πέρα από την απερίφραστη καταδίκη της εισβολής και την ηθικά και ανθρωπιστικά επιβεβλημένη συμπαράσταση στο δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε τι συνέπειες και τους κινδύνους που εγκυμονεί ο πόλεμος και προπαντός η παράταση του. Πρώτον είναι ενδεχόμενο να επεκταθεί ο πόλεμος και πέρα του ουκρανικού έδαφος. Είτε στην ευρύτερη γειτνιάζουσα περιοχή είτε αλλού. Ηθελημένα ή εκ λάθους από εσφαλμένο υπολογισμό η προβοκάτσια. Δε λείπουν ανά τον κόσμο είτε οι κρατικές είτε μη κρατικές οντότητες που δρουν αυτόνομα από κυβέρνησης όπως αντάρτες, τρομοκράτες, μισθοφόροι. Δεύτερον ο νέος ψυχρός πόλεμος δε θα είναι η αναβίωση του παλαιού. Θα είναι πολύ χειρότερος και απρόβλεπτος. Από τη μία γιατί στον προηγούμενο ψυχρό πόλεμο υπήρχε μία ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με τη σιωπηρή παραδοχή ότι καμιά πλευρά δε θα παραβίαζε τα εσκαμμένα της άλλης. Και από την άλλη διότι ο διπολικός κόσμος που προέκυψε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο παρά τις τριβές και τις κορυφώσεις του ενείχε το στοιχείο της σταθερότητας, που λείπει παντελώς από το σημερινό πολυπαραγοντικό κόσμο. Με άλλα λόγια οι εντάσεις και συγκρούσεις σήμερα θα εξελίσσονται σε ένα πολύ πιο αβέβαιο και ασταθές περιβάλλον», είπε. Παράλληλα, υπογράμμισε ότι μια παρατεταμένη σύγκρουση ενέχει το ρίσκο η αντιπαράθεση Δύσης - Ρωσίας να πάρει παγκόσμιες διαστάσεις και να εξελιχθεί σε αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης κι ενός ευρέως αντιδυτικού μετώπου. «Χώρες δηλαδή που για δικούς τους λόγους θεωρούν ότι το μεταψυχροπολεμικό διεθνές σύστημα διαμορφώθηκε σύμφωνα με τις προτεραιότητες της Δύσης και ελέγχεται από αυτή σε βάρος των δικών του συμφερόντων να επιλέξουν τη σύμπτυξη ενός μετώπου που αμφισβητεί αντιστρατεύεται ή και υπονομεύει την λειτουργία του συστήματος αυτού», εξήγησε.

Οι επιπτώσεις

Ο Κ. Καραμανλής υπογράμμισε ότι οι επιπτώσεις στον οικονομικό τομέα είναι ζοφερές και οι προβλέψεις σε περίπτωση μακράς διαρκείας του πολέμου χειρότερες. «Το σοκ στον ενεργειακό τομέα στην εφοδιαστική αλυσίδα στις τιμές στην παραγωγή και το εμπόριο προμηνύουν δύσκολες μέρες. Στη χειρότερη εκδοχή επισιτιστική κρίση σε συγκεκριμένες περιοχές του κόσμου πολιτική αστάθεια και αυξημένες μεταναστευτικές ροές. Και πάντως για την Ευρώπη στασιμότητα και πληθωρισμός πιθανώς ανεπάρκεια αγαθών και συνεχώς διογκωμένη δυσαρέσκεια».

Την ίδια ώρα, εμφανίστηκε σκεπτικός αναφορικά με την απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, λέγοντας ότι θα κοστίσει ακριβά τη στιγμή που η οικονομία δε βρίσκεται στο καλύτερο σημείο. «Στο ενεργειακό αρκεί η υπόμνηση ότι η προσπάθεια απεξάρτησης από τους υδρογονάνθρακες της Ρωσίας θα είναι μακροπρόθεσμη και πολύ πιο ακριβή με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις κοινωνίες που πλήττονται, κυρίως για τις ευρωπαϊκές

Επίθεση στα ΜΜΕ

Ο Κ. Καραμανλής μιλώντας για τα ΜΜΕ σημείωσε ότι δεν είναι ασύνηθες σε καιρό πολέμου να υπάρχει παραπληροφόρηση, τόνισε ότι «το φαινόμενο απροσχημάτιστης προπαγάνδας είναι ανησυχητικό». Πρόσθεσε, ότι «αν αυτό προσθέτω τα φαινόμενα ανεξέλεγκτου λαϊκισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο αυθαίρετος αποκλεισμός της αντίθετης άποψης, η υπερσυσσώρευση ισχύος της ενημέρωσης σε λίγα χέρια η κατάσταση επιδεινώνεται πολύ», σημείωσε.

Προσοχή στην Τουρκία

Ο πρώην πρωθυπουργός επισήμανε, κοιτώντας προς την Τουρκία, ότι η Ελλάδα αντιτίθεται εξ’ ορισμού σε οποιαδήποτε εκδοχή αναθεωρητισμού και ανατροπής του status quo. Αυτό, σύμφωνα με τον Κ. Καραμανλή συμβαίνει για λόγους αρχής αφού «η ανοχή σε τέτοιες στάσεις θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα την Ευρώπη στα δεινά που βίωσε το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Πάνω απ' όλα επειδή η Ελλάδα γειτνιάζει με χώρα που και αναθεωρητικές επιδιώξεις έχει και με προσφυγή στη βία απειλεί αλλά και με παράνομη εισβολή και κατοχή σε βάρος της Κύπρου βαρύνεται».

Σύμφωνα με τον ίδιο, δε, δεν ισχύει η άποψη ότι για την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχει αμοιβαία ευθύνη ή ότι η Ελληνική πλευρά πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη ευελιξία και συμβιβαστική διάθεση ή ότι δεν μπορούμε να αρνούμαστε τη διεύρυνση της ατζέντας. «Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη. Το αντίθετο οι εκπτώσεις τέτοιου είδους απλώς μεγαλώνουν τη βουλιμία και εντείνουν τις ηγεμονικές επιδιώξεις και τον επεκτατισμό των γειτόνων», υπογράμμισε.

Τέλος, σε ότι αφορά σε ενδεχόμενη συνεκμετάλλευση πόρων με την Τουρκία επισήμανε ότι δεν είναι νοητή εάν προηγουμένως δεν έχει επακριβώς οριοθετηθεί το τι ανήκει στην κάθε πλευρά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. «Και δεύτερον διότι στηρίζεται στην παραδοχή ότι η αξιοποίηση του υφιστάμενου πλούτου είναι το βασικό κίνητρο της συμπεριφοράς της Τουρκίας ενώ η συνολική της συμπεριφορά, η ρητορική της και η συνεχής κλιμάκωση των προκλήσεων, καταδεικνύει ότι η πραγματική της στόχευση είναι η ανατροπή προς όφελος της του status quo στην περιοχή και η επιβολή καθεστώτος ηγεμονίας της».