«Μάχη» στη Βουλή: Τα έμπλεξαν στη δεσμευτικότητα

Η δεσμευτικότητα, δηλαδή το κατά πόσο η σημερινή -προτείνουσα- Βουλή δεσμεύει την επόμενη -αναθεωρητική- που θα προκύψει μετά τις εκλογές, αναδείχθηκε σε ζήτημα που δεν κατέστη εφικτό να ξεπεραστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης επί των προτάσεων αναθεώρησης του Συντάγματος στην Ολομέλεια του ελληνικού Κοινοβουλίου, επιβάλλοντας ένα ιδιότυπο μπαϊπάς χάριν της προόδου της διαδικασίας. Το μίνιμουμ συναίνεσης επί συγκεκριμένων άρθρων ζυγιάστηκε προκατειλημμένα με το ενδεχόμενο πολιτικής σκοπιμότητας και οι σχετικά χαμηλοί τόνοι της πολιτικής συζήτησης είχαν στοιχεία αντιπαράθεσης ακόμη και με... προεκλογικό άρωμα.

«Το Σύνταγμά μας μοιράζει την ευθύνη της αναθεώρησης ανάμεσα στις δύο Βουλές, ενώ είναι καινοφανής η πρότασή σας να μη μείνουμε στο γράμμα του νομοθέτη αλλά να ακολουθήσουμε μια λογική τζόγου βάλ’ τα όλα μέσα κι όποιος νικήσει πάρ’ τα όλα» είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, σχολιάζοντας πρόταση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την προσέγγιση στα προς αναθεώρηση άρθρα.

Από την πρώτη στιγμή της χθεσινής συνεδρίασης τα κόμματα τοποθετήθηκαν εκτενώς στο κατά πόσο η παρούσα -η προτείνουσα- Βουλή δεσμεύει την επόμενη. Η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ διαφώνησαν επί της αναφοράς στα ψηφοδέλτια της κατεύθυνσης για την αναθεώρηση κάθε άρθρου. Διαφώνησαν, επίσης, ότι η παρούσα Βουλή θα δεσμεύει την επόμενη. Το ΚΚΕ δήλωσε ότι δεν έχει καμία πρακτική αξία αυτή η συζήτηση, δεδομένου ότι η επόμενη Βουλή θα ενεργήσει με βάση την πλειοψηφία που θα έχει διαμορφωθεί. Μάλιστα, η απόφαση για το πώς θα συγκροτούνταν τα ψηφοδέλτια ελήφθη με ψηφοφορία δι’ εγέρσεως στην Ολομέλεια, στην οποία τα κόμματα της αντιπολίτευσης λόγω διαφωνίας τους δεν συμμετείχαν.

Στη συζήτηση που προηγήθηκε, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κατρούγκαλος, υποστήριξε ότι είναι άλλο πράγμα η κατεύθυνση, που πρέπει οπωσδήποτε να προσδιοριστεί από την παρούσα Βουλή για τα υπό αναθεώρηση άρθρα, και άλλο πράγμα το περιεχόμενο το οποίο θα προσδώσει η επόμενη Βουλή, η αναθεωρητική, στις συγκεκριμένες διατάξεις του Συντάγματος που θα αναθεωρηθούν. «Κατεύθυνση είναι η διαπίστωση της ανάγκης για να αλλάξει κάποια διάταξη. Για ποιον λόγο πρέπει να προχωρήσει η αναθεώρηση κάποιου άρθρου, και τον προσανατολισμό της ρύθμισης» είπε ο Γιώργος Κατρούγκαλος και αναφέρθηκε στο παράδειγμα της αναθεώρησης του 1985: Τότε, κρίσιμο θέμα ήταν η αναθεώρηση στις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας και η κατεύθυνση ήταν πως αυτές οι αρμοδιότητες έπρεπε να μειωθούν.

Αντιθέτως, η ΝΔ επέμεινε ότι αυτό που αποφασίζει η παρούσα Βουλή είναι η διαπίστωση της ανάγκης αναθεώρησης ενός άρθρου και τίποτε άλλο. «Η αναθεώρηση γίνεται από δύο Βουλές στις οποίες έχει καταμεριστεί το αναθεωρητικό εγχείρημα με πολύ σαφή τρόπο. Η πρώτη Βουλή έχει διαπιστωτική αρμοδιότητα της ανάγκης αναθεώρησης. Με την απόφασή της πρέπει να καθορίσει τις αναθεωρητέες διατάξεις ειδικά. Δηλαδή, να αναφέρει τον αριθμό του άρθρου, την παράγραφο και το εδάφιο» είπε ο εισηγητής της ΝΔ, Κωνσταντίνος Τζαβάρας.

Θεσμική εκκρεμότητα

Το ΚΙΝΑΛ, διά του Ανδρέα Λοβέρδου, τόνισε ότι η παρούσα Βουλή, η προτείνουσα, δεσμεύει την επόμενη Βουλή, την αναθεωρητική, ως προς τα άρθρα και ειδικά ως προς τις διατάξεις που προτείνεται να αναθεωρηθούν. Η προτείνουσα Βουλή, όμως, δεν υπαγορεύει την αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή, δηλαδή δεν μπορεί να τη δεσμεύσει, και έθεσε και πολιτικό ζήτημα. «Οδηγούμε τη χώρα σε θεσμική εκκρεμότητα κολοσσιαίων διαστάσεων» τόνισε σε παρέμβασή του ο Ευάγγελος Βενιζέλος, επισημαίνοντας την ανάγκη στη σημερινή ψηφοφορία να προσδιοριστεί η αναθεώρηση διατάξεων που θα προσδιορίζονται αριθμητικά, χωρίς αναφορά σε κατεύθυνση.

«Είναι θέμα πολιτικού συσχετισμού. Είτε μας αρέσει είτε όχι, τον τελικό λόγο τον έχει η επόμενη, η αναθεωρητική Βουλή» είπε ο εισηγητής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας και τόνισε ότι, για τον λόγο αυτό, δεν πρέπει σε κρίσιμες συνταγματικές διατάξεις να συγκεντρώνονται 180 ψήφοι, για να μην έχει λευκή επιταγή η επόμενη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αντίθετη με τη δεσμευτικότητα δήλωσε η Ενωση Κεντρώων