Εκλογές Ιταλία: Πώς βλέπει η Αθήνα την άνοδο Μελόνι στην εξουσία

Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ιταλία «διαβάζουν» στην κυβέρνηση τόσο από πολιτική όσο και από οικονομική σκοπιά. To κατά πόσο η Τζόρτζια Μελόνι το επόμενο διάστημα θα λειάνει τις σκληροπυρηνικές της θέσεις και θα κινηθεί σε μία γραμμή ρεαλισμού είναι κάτι που μένει να φανεί. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι ηχηρό το μήνυμα από την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης.

Οι πολιτικές εξελίξεις στην γειτονική χώρα εκτιμάται πως συνδέονται με τον αντίκτυπο που έχει το κύμα ακρίβειας στα νοικοκυριά, κάτι που ενισχύει την λεγόμενη ψήφο διαμαρτυρίας. Ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει χτυπήσει καμπανάκι για τυχόν ενίσχυση ακραίων φωνών, καθώς έρχεται ένας ενεργειακά δύσκολος χειμώνας που θα δοκιμάσει τις αντοχές των οικογενειακών προϋπολογισμών.

Σε αυτή την χρονική συγκυρία στην κυβέρνηση τηρούν στάση αναμονής και παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στη Ρώμη. Άλλωστε δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο για το ποια πρόσωπα θα αναλάβουν ρόλους κλειδιά στην επόμενη ιταλική κυβέρνηση.

Από εκεί και πέρα μένει να φανεί αν η νέα κυβέρνηση θα παραμείνει σταθερή στο μέτωπο του Νότου ή αν θα επιδιώξει να έρθει πιο κοντά με χώρες όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία δημιουργώντας ένα νέο μέτωπο. Παρά το ό,τι στο εσωτερικό του δεξιού συνασπισμού στη Ρώμη υπάρχουν επιμέρους διαφωνίες σε μια σειρά κρίσιμων θεμάτων, το εκλογικό αποτέλεσμα δίνει έδαφος στις αντιευρωπαϊκές φωνές.

Εντός συνόρων στο… γαλάζιο στρατόπεδο ανησυχούν για το ενδεχόμενο το επόμενο διάστημα να υπάρξει σε ευρωπαϊκά κράτη άνοδος του λαϊκισμού και κοινωνικές αντιδράσεις λόγω του κύματος ακρίβειας. Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να σημειώνει πρόσφατα πως «δεν πρέπει να επιτρέψουμε η αγανάκτηση να γίνει τυφλή, αναζητώντας εσωτερικές ευθύνες για εξωγενείς επιθέσεις. Ο λογαριασμός της ακρίβειας πρέπει να επιστραφεί σ’ αυτόν που την προκαλεί, στον κ. Πούτιν. Και η απάντησή μας πρέπει να είναι ώριμη και δημοκρατική».

Για να αποφευχθεί μια ενίσχυση αντισυστημικών φωνών στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση στο δρόμο προς τις κάλπες θα κρούει διαρκώς τον κώδωνα του κινδύνου για τον αντίκτυπο που έχει η πολιτική αστάθεια. Δεν είναι τυχαίο το δίλημμα «σταθερότητα ή περιπέτειες», καθώς στην Πειραιώς ανησυχούν για το ενδεχόμενο μιας χαλαρής ψήφου με αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά στις εκλογές της απλής αναλογικής.

Πάντως τα μηνύματα από την γειτονική χώρα ενισχύουν στο κυβερνών κόμμα τις φωνές που υποστηρίζουν πως δεν πρέπει όλο το βάρος να πέσει στην πολιορκία του κέντρου αλλά πρέπει παράλληλα να διασφαλιστεί πως δεν θα υπάρξουν απώλειες προς τα δεξιά. Πρόκειται βέβαια για μια δύσκολη άσκηση ισορροπίας, ωστόσο τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ιταλία δείχνουν πως πρέπει να «θωρακιστεί» η γαλάζια πολυκατοικία για να μην διεκδικήσουν θέση και άλλοι ένοικοι.

Το ιταλικό «αποτύπωμα» στην οικονομία

Ο αντίκτυπος των ιταλικών εκλογών στην ευρωπαϊκή οικονομία είναι κάτι που μένει να φανεί, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη χρονικά συγκυρία που η Ε.Ε. αναζητά κοινή γραμμή πλεύσης στο ενεργειακό. Το προηγούμενο διάστημα υπήρχε ένα κοινό μέτωπο του Νότου στα ενεργειακά θέματα, κάτι που είχε φανεί και στη καλοκαιρινή συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Μάριο Ντράγκι. Το πως θα κινηθεί η επόμενη κυβέρνηση της Ιταλίας σε μια σειρά καυτών ενεργειακά θεμάτων -όπως είναι η επιβολή πλαφόν στις τιμές - είναι κάτι που μένει να φανεί.

Παράλληλα έντονος προβληματισμός υπάρχει στην Αθήνα και για την πορεία των ομολόγων, καθώς τα spreads του Νότου έχουν πάρει την ανηφόρα το τελευταίο διάστημα. Το ιταλικό 10 ετές έφτασε την προηγούμενη εβδομάδα στο 4,29%, ενώ την ίδια στιγμή η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου έχει ανέβει στο επίπεδο του 4,46%.

Όπως επισημαίνουν αναλυτές ένα νέο ανοδικό ράλι στα ιταλικά ομόλογα θα συμπαρασύρει και τα ελληνικά σε μια εύθραυστη χρονικά στιγμή. Ήδη η κυβέρνηση καλείται να λύσει μια δύσκολη εξίσωση, καθώς το κύμα ακρίβειας απαιτεί πρόσθετα κονδύλια για μέτρα στήριξης ενώ την ίδια στιγμή δεν πρέπει να απειληθεί η δημοσιονομική σταθερότητα. Και όλα αυτά μέσα σε ένα δύσκολο σκηνικό για την ευρωπαϊκή οικονομία, με το ευρώ να καταγράφει χαμηλό εικοσαετίας έναντι του δολαρίου.