Εκλογές 2023 - Οι υποψήφιοι: Χρήστο Φωτιάδη, ποιο είναι το μεγαλύτερο πολιτικό λάθος του ΣΥΡΙΖΑ;

Λίγο πριν τις εκλογές της 21ης Μαΐου, οι υποψήφιοι βουλευτές απαντούν στο ερωτηματολόγιο του ethnos.gr για τις πολιτικές επιρροές τους, τον ελεύθερο χρόνο τους, τα σχέδια και τις επιδιώξεις τους αλλά και τους ήρωες -πραγματικούς ή φανταστικούς- που τους εμπνέουν. Ο Χρήστος Φωτιάδης είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός και υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ά Πειραιά. 

1. Πώς αυτοπροσδιορίζεστε πολιτικά και ποια πιστεύετε ότι είναι η βασική διαφορά δεξιάς – αριστεράς;

Σε μικρή ηλικία άκουσα τη φράση «δεν ευημερώ αν δεν ευημερούν όλοι». Στα εφηβικά μου χρόνια κατάλαβα ότι αυτή η φράση μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνον εάν κερδίσουν στην κοινωνία οι θέσεις και οι αξίες της αριστεράς. Γι αυτό και αυτοπροσδιορίζομαι ως αριστερός. Εκεί βρίσκεται και η βασική διαφορά της αριστεράς με τη δεξιά. Για να εφαρμοστούν τα οράματα και τα σχέδια της δεξιάς, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη ανισοτήτων στον πλούτο, τα δικαιώματα, την υγεία, την παιδεία. Ενδιαφέρεται, άλλωστε, για την ευημερία μόνο ενός μικρού μέρους του πληθυσμού, ενόσω οι υπόλοιποι πολίτες απλά θα επιβιώνουν.

2. Οι μεγαλύτερες πολιτικές επιρροές σας (άλλοι πολιτικοί, συγγραφείς, στοχαστές) και για ποιο λόγο;

Όσον αφορά στην πολιτική, συνήθως δεν εστιάζω σε πρόσωπα, αλλά στις σχέσεις και τις ιδέες που γεννώνται από σύνολα, δηλαδή από ομάδες, παρέες, οργανώσεις. Και από πρακτικές χιλιάδων «ανώνυμων», που ουδείς θυμάται πια το όνομά τους. Εκεί γίνεται η θεωρία πράξη, η αφήγηση του συγγραφέα ιστορία και το όραμα των διανοητών πραγματικότητα. Για παράδειγμα, ανέκαθεν μου δημιουργούσε δέος η θέληση με την οποία νέες και νέοι στην Κατοχή διαλαλούσαν την ελευθερία με ένα χωνί ή έγραφαν συνθήματα κατά των κατακτητών. Το πώς χιλιάδες άνθρωποι κατέβαιναν στον δρόμο ενάντια στην Αποστασία, υπέφεραν βασανιστήρια επειδή ποθούσαν τη δημοκρατία ή πανηγύρισαν την καταδίκη της Χρυσής Αυγής, λίγο πριν τους πνίξει στα χημικά η αστυνομία. Από αυτούς αντλώ συχνά δύναμη και έμπνευση, ιδιαίτερα σε δυσοίωνες περιστάσεις.

3. Τις (λίγες) ελεύθερες ώρες σας κατά την προεκλογική περίοδο, με τι ασχολείστε; Πώς χαλαρώνετε;

Προσπαθώ να συζητήσω με τους ανθρώπους μου για τις εμπειρίες της κάθε μέρας. Η κουβέντα με όσες και όσους είναι έξω από το «χορό» σε βοηθά με νέες οπτικές και ιδέες και σε χαλαρώνει. Έπειτα υπάρχει και η Μπόνι, η σκυλίτσα μας, που έχει πάντα όρεξη για παιχνίδι και σε βοηθά να αποφορτιστείς μέσα στη μέρα. Μια βόλτα μαζί της το βράδυ, όταν η γειτονιά ησυχάζει, είναι ευεργετική.

4. Πώς αντιλαμβάνεστε την έννοια ενός «πολιτικού λάθους»; Σε ό,τι αφορά το κόμμα σας, ποιο θα λέγατε ότι είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχει κάνει;

Τα τελευταία χρόνια που ο κυνισμός έχει γίνει ο κανόνας των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, «πολιτικό λάθος» θεωρείται όποια κίνηση εκθέτει επικοινωνιακά το εκάστοτε κόμμα ή πολιτικό. «Πολιτικό λάθος» όμως πρέπει να θεωρείται μόνο η επιλογή που δημιουργεί -ακούσια ή ηθελημένα- προσκόμματα στην επίτευξη των στόχων κάθε δύναμης.

Το «μεγαλύτερο πολιτικό λάθος» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι δεν μπορέσαμε να νομοθετήσουμε τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τη δυνατότητα τους για τεκνοθεσία. Ήταν όμως οι πολιτικές συνθήκες που δεν επέτρεπαν αυτήν την αυτονόητη κίνηση. Τώρα όμως, εάν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κυβέρνηση, ηγούμενος προοδευτικής συμμαχίας, θα ψηφίσει τάχιστα την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ΛΑΟΤΚΙ ατόμων.

5. Ποιον πολιτικό άλλου κόμματος εκτιμάτε και γιατί;

Δεν είναι ένας. Είναι όσοι εκτός του ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισαν τη Συμφωνία των Πρεσπών. Κατάλαβαν ποιο ήταν το συμφέρον της χώρας μας, άφησαν κατά μέρος τις μικροκομματικές σκοπιμότητες της στιγμής, απέρριψαν τον εθνολαϊκισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη και αδιαφόρησαν για τις απειλές των κάθε λογής ακροδεξιών.

6. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε αν εκλεγείτε;

Θα βάλουμε σε σειρά τα προβλήματα στην περιφέρεια της Α’ Πειραιά. Και θα ξεκινήσουμε γρήγορα τη διαδικασία για την ψήφιση των απαραίτητων νομοσχεδίων για την ανάταξη της οικονομίας, της εργασίας, της δημόσιας υγείας και του κοινωνικού κράτους.

7. Γιατί πιστεύετε ότι η πλειοψηφία των πολιτών απαξιώνει την πολιτική; Τι έχει πάει λάθος;

Δε νομίζω πως η πλειοψηφία απαξιώνει γενικά την πολιτική. Αποστρέφεται συγκεκριμένους πολιτικούς και πρακτικές, που συχνά κυριαρχούν στη δημόσια συζήτηση. Στην πραγματικότητα οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νεότεροι, που συχνά πυκνά οι συντηρητικοί πολιτικοί τούς κατηγορούν ως απολίτικους, είναι καλά ενημερωμένοι και έχουν αυστηρά κριτήρια και απαιτήσεις από το πολιτικό σύστημα. Θέλουν να ακούσουν συγκεκριμένες και ουσιαστικές προτάσεις για τη βελτίωση της ζωής τους και την προστασία της κοινωνίας. Γι αυτό αποστρέφονται και τελικά απαξιώνουν τους πολιτικούς που σκιαμαχούν με ψεύδη και ηθικολογίες, την ώρα που μπορεί να καλύπτουν τη διαφθορά και τον νεποτισμό.

8. Με ποιον φανταστικό χαρακτήρα βιβλίου, ταινίας ή κόμικ ταυτίζεστε;

Δεν μπορώ να πω ότι ταυτίζομαι με έναν φανταστικό χαρακτήρα βιβλίου, αλλά περισσότερο με ελκύουν οι σκέψεις τους, οι ανησυχίες και οι απλές πράξεις τους. Για παράδειγμα, στο «10» του Καραγάτση, που αφορά τις ζωές των κατοίκων μιας πολυκατοικίας στην Ακτή Ξαβερίου στον Πειραιά, αποτυπώνεται γλαφυρά η καθημερινότητα, τα ήθη και οι αγωνίες του κόσμου στη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Και είναι αξιοσημείωτο το ότι πολλές από αυτές τις «πρωτόγονες» ανησυχίες δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να τις ξεπεράσουμε. Σε ορισμένες πτυχές της, δηλαδή, ο Πειραιάς του ’50 ζει ακόμα και σήμερα, όσο καλό ή κακό μπορεί να μοιάζει αυτό. Στις ταινίες, πάντως, ανέκαθεν μου άρεσαν οι «δεύτεροι» χαρακτήρες. Ακόμα και στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ας πούμε, συμπαθούσα πολύ τον Γκίμλι, που ήταν ατρόμητος και χοντρόπετσος, αλλά και πολύ ευαίσθητος.

9. Αν η ζωή σας γινόταν ταινία ποιος/α ηθοποιός θα σας υποδυόταν και γιατί;

Ο Αλ Πατσίνο. Ακόμα και αν η ταινία με θέμα τη ζωή μου είχε βαρετή πραγματικά υπόθεση, εκείνος θα την απογείωνε με την ερμηνεία του.

10. Μοιραστείτε με το ethnos.gr (χωρίς να κλέβετε) την τελευταία φωτογραφία που τραβήξατε στο κινητό σας