Από Καµµένο σε Καµµένο «πετάει» ο Μπαλτάκος - Τι ρόλο θα έχει στους ΑΝΕΛ

Συμβολική, ουσιαστική, όσο και αναµενόµενη ήταν η ανακοίνωση του Πάνου Καµµένου και του Τάκη Μπαλτάκου για την κοινή κάθοδό τους στις ευρωεκλογές. Ο πρώην γραµµατέας της ΚΟ της Ν∆ θα έχει περίοπτη θέση στο ευρωψηφοδέλτιο των ΑΝΕΛ. Η κίνηση έχει δύο σαφή στοιχεία: Προσωποποιεί την πρόθεση των Ανεξάρτητων Ελλήνων να επενδύσουν εκλογικά σε αυτό που αποκαλούν «πατριωτικό χώρο» και εκτιµούν ότι διαµορφώνεται µε νέα χαρακτηριστικά µετά την ψήφιση της Συµφωνίας των Πρεσπών. Το δεύτερο όµως αφορά την «πολιτική φόρτιση» του ονόµατος του Τάκη Μπαλτάκου, που έχει συνδεθεί µε τον χώρο της άκρας ∆εξιάς.

Συνδετικός κρίκος

Η έλευση του Τάκη Μπαλτάκου στις τάξεις των ΑΝΕΛ µε την ιδιότητα του συνεργαζόµενου φαίνεται πως είναι η κατάληξη της «εµπλοκής» που υπήρξε προκειµένου να δηµιουργηθεί ένα κοινό σχήµα των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της ∆ύναµης Ελληνισµού, δηλαδή του κόµµατος που ίδρυσε ο Τάκης Μπαλτάκος µε τον διαγραµµένο από τους ΑΝΕΛ ∆ηµήτρη Καµµένο. Ο Τάκης Μπαλτάκος υπήρξε εξαρχής πρόθυµος για την ώσµωση των χώρων. Στη λογική µάλιστα της ενιαίας έκφρασης της «πραγµατικής ∆εξιάς», που πρεσβεύει µε συνέπεια από την περίοδο της αποχώρησής του από τη Νέα ∆ηµοκρατία.

Νέα ∆ηµοκρατία. Σύµφωνα µε τις υπάρχουσες πληροφορίες, «αγκάθι» σε αυτή την υπόθεση υπήρξε η συνεργασία µε τον Γιώργο Καρατζαφέρη, την οποία στήριζε ασυζητητί ο ∆ηµήτρης Καµµένος, ενώ ο Πάνος Καµµένος είχε σοβαρές ενστάσεις. Οµως, το σηµαντικότερο ζήτηµα ήταν η απαίτηση του ∆ηµήτρη Καµµένου να αναβαθµίσει τη θέση του σε τυχόν νέο φορέα πολιτικής συνεργασίας. Αλλωστε δηµόσια δήλωσε ότι επιθυµούσε να θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία ή τουλάχιστον να είναι επικεφαλής της κοινοβουλευτικής οµάδας του εφόσον θα µπορούσε να δηµιουργηθεί µε 10 βουλευτές.

Ο Τάκης Μπαλτάκος από την άλλη επιθυµούσε διακαώς τη συνεργασία, οπότε η κατάληξη ήταν η συµµετοχή του στις λίστες των ΑΝΕΛ. Χωρίς όµως αυτό να σηµαίνει και ρήξη µε τη ∆ύναµη Ελληνισµού. Χαρακτηριστική ήταν άλλωστε και η τοποθέτηση του ∆ηµήτρη Καµµένου, που έκανε λόγο για «στρατηγική διαφωνία» µε τον Τ. Μπαλτάκο δίχως αιχµές ή κατηγορίες. Ετσι το θέµα της συνεργασίας, αν και αποµακρύνεται, δεν µπορεί να αποκλειστεί, αφού ο Τ. Μπαλτάκος θα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος. Πάντως η σύµπραξη του Τάκη Μπαλτάκου µε τους ΑΝΕΛ έχει και πολιτικά στοιχεία. Η ευθεία αντίθεση µε την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένα από αυτά που θα κοµίσει ο ερχοµός του Τάκη Μπαλτάκου στο ψηφοδέλτιο των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Οπως χαρακτηριστικά δήλωσε άλλωστε ο κ. Μπαλτάκος, η εµπλοκή του στο ευρωψηφοδέλτιο ως ανεξάρτητου εκτός από την ανάδειξη του «Μακεδονικού ζητήµατος» έχει ως στόχο «να κατοχυρωθεί στην ελληνική πολιτική σκηνή και στον ελληνικό πολιτικό λόγο ο ευρωσκεπτικισµός». Μάλιστα εξήγησε ότι «εκείνο το οποίο εµείς θέλουµε είναι να υπάρχει βέβαια η Ενωµένη Ευρώπη, αλλά εκείνη η Ενωµένη Ευρώπη που µας έβαλε ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, δηλαδή η Ευρώπη της οικονοµικής και τελωνειακής ένωσης, αλλά όχι η Ευρώπη των Βρυξελλών».

Ήρθε κι έδεσε

Οι απόψεις πάντως του Τάκη Μπαλτάκου φαίνεται πως έρχονται να συναντηθούν µε ανάλογες απόψεις που ούτως ή άλλως υπήρχαν στο εσωτερικό των ΑΝΕΛ αλλά δεν είχαν εκφραστεί στην ολότητά τους έως τώρα.

Ενδιαφέρον ως προς αυτό παρουσιάζουν τα όσα δήλωσε πρόσφατα ο πρώην οργανωτικός γραµµατέας των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Γιάννης Μοίρας, ο οποίος αποχώρησε από τους ΑΝΕΛ στην πρόσφατη κυβερνητική κρίση και σήµερα συζητά τη δηµιουργία φορέα µε τον Ευάγγελο Αντώναρο. Οπως ανέφερε «το 2012, οι ΑΝΕΛ είχαν ένα πολιτικό στίγµα ασαφές κι ακαθόριστο. Αλλά το 2014, εποχή που εκλέχτηκα γενικός γραµµατέας, υιοθετήθηκε ως επιλογή ο προσανατολισµός προς το Κέντρο. Αγωνίστηκα σκληρά να δώσω στο κόµµα έναν προοδευτικό χαρακτήρα, αν και συνεχώς συναντούσα εµπόδια, κυρίως από πάνω. Ειδικά στην προσπάθειά µου να απαλλαγούν οι ΑΝΕΛ από ορισµένους ακραίους που είχαν αδιακρίτως εισχωρήσει το 2012, πράγµα που σε έναν βαθµό κατάφερα, µε πολύ κόστος». Μάλιστα ο Γιάννης Μοίρας αναφέρθηκε συγκεκριµένα στον ∆ηµήτρη Καµµένο όταν αυτός ήταν µέλος των ΑΝΕΛ, λέγοντας πως «ο Πάνος Καµµένος έδωσε απευθείας το δικαίωµα στον ∆ηµήτρη Καµµένο να βγαίνει καθηµερινά στα σκληρότερα αντικυβερνητικά ΜΜΕ και να προβάλλει µία πλατφόρµα ακραία συντηρητική, εθνικιστική, λαϊκιστική και οµοφοβική, η οποία όχι µόνο δυσφήµιζε τους ΑΝΕΛ ως προς την πολιτική τους ταυτότητα, αλλά ταυτοχρόνως δηµιουργούσε κραδασµούς στο επίπεδο της συγκυβέρνησης».

Μάλιστα ο Γ. Μοίρας µίλησε για «µία οργανωµένη εσωτερική τάση που πίεζε να φύγουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2018» η οποία όµως δεν υπερίσχυσε. Εκτίµησε για τους ΑΝΕΛ ότι «σήµερα εντοπίζονται να διεκδικούν ψήφο µέσα στον χώρο του εθνικισµού και της ακραίας ∆εξιάς, όπου εκεί βρίσκονται άλλα πρόσωπα και άλλες δυνάµεις που µπορούν να το κάνουν καλύτερα». Απέδωσε πάντως την τακτική αυτή σε «λάθος συµβούλους» του Πάνου Καµµένου, προσθέτοντας παρ’ όλα αυτά πως ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ «είναι ένας πολιτικός που αγαπάει µε πάθος την Ελλάδα και τους Ελληνες και έχει χύσει ιδρώτα, δάκρυ και αίµα να µάχεται ενάντια στη διαπλοκή».