Ποτάμι: Συνέδριο λίγο πριν από τον καταρράκτη...

Το στοίχημα της πολιτικής επιβίωσης του Ποταµιού, παρά τον δηµοσκοπικό κατήφορο και τη σύγκρουση των διαφορετικών τάσεων στο εσωτερικό του, επιχειρεί να κερδίσει ο Σταύρος Θεοδωράκης, µε το βλέµµα στις κάλπες και τις µετεκλογικές συνεργασίες.

Η «δεύτερη ευκαιρία» που διεκδικεί από το διήµερο Συνέδριο κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση αποδεικνύεται, ωστόσο ο επικεφαλής του Ποταµιού πιστεύει ότι το κλειδί των θετικών εξελίξεων βρίσκεται στη σθεναρή στήριξη της πρότασής του για την αυτόνοµη πορεία του κόµµατος στον δρόµο προς τις προσεχείς εκλογές. Είναι αλήθεια ότι αρκετά στελέχη (κυρίως από την περιφέρεια) ετοιµάζονταν να στηρίξουν µε τις τοποθετήσεις τους αυτό το σενάριο, το γεγονός όµως ότι άλλα στελέχη, και κυρίως οι βουλευτές του, διαλέγουν πλέον φανερά τη µία ή την άλλη όχθη περιπλέκει την κατάσταση και συντηρεί τα κορυφαία διλήµµατα για την ηγεσία της Σεβαστουπόλεως. ∆ύο βουλευτές για παράδειγµα, οι κ. Ψαριανός και Αµυράς, δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν τη Συµφωνία των Πρεσπών και κλείνουν το µάτι στη Ν∆ για µετεκλογική συνεργασία, ενώ ο Σπύρος ∆ανέλλης, πριν ακόµη ξεκινήσει το Συνέδριο, υπογράµµισε δηµοσίως την άποψή του ότι το Ποτάµι µε τις θέσεις του δείχνει ότι είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ.

«Έκλεισε ο κύκλος»

Ένα κορυφαίο στέλεχος από την ανανεωτική Αριστερά, δε, ο Σπύρος Λυκούδης, µε τη συνέντευξή του σήµερα στο «Έθνος της Κυριακής», δεν αποφεύγει να διαπιστώσει ότι το Ποτάµι έχει ενδεχοµένως κλείσει τον πολιτικό του κύκλο και εξ αυτού του λόγου οφείλει να κοιτάξει κατάµατα τη σκληρή πραγµατικότητα. «Το Ποτάµι πρέπει να αποφασίσει µε ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει» είναι η χαρακτηριστική φράση ενός συνέδρου από την περιφέρεια, ο οποίος δεν κρύβει τη δυσφορία του για τη «διγλωσσία» του Ποταµιού µπροστά στα κρίσιµα διλήµµατα.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, όµως, παραµένει αισιόδοξος και αναµένοντας το «δηµοψήφισµα» του Συνεδρίου οργανώνει την «επόµενη µέρα». Η πρότασή του για την εκλογή αντιπροέδρου, γραµµατέα και αναπληρωτή γραµµατέα εκτιµά ότι θα εκπροσωπήσει τις διαφορετικές τάσεις και θα συµβάλει στην επικαιροποίηση µίας και ενιαίας γραµµής.

Είναι βέβαια «κοινό µυστικό», το οποίο αναλύουν και στα άλλα κόµµατα, ότι η παραµονή βουλευτών εντός του Ποταµιού θα δοκιµαστεί εκ νέου όταν και εφόσον έρθει η Συµφωνία των Πρεσπών προς κύρωση στη Βουλή. Από την ώρα, δε, που ο κ. Θεοδωράκης έχει κάνει «σηµαία» του την υπερψήφιση της συµφωνίας, είναι πασιφανές ότι οι πιθανές «διαρροές» θα προκαλέσουν ισχυρές αναταράξεις και επώδυνα ρήγµατα στο κόµµα του. Πώς, λοιπόν, το Ποτάµι θα καταφέρει να επιπλεύσει στη φουρτούνα και να διατηρήσει αρραγές το µέτωπο της εξαµελούς Κοινοβουλευτικής του Οµάδας; Κατ’ αρχάς, ποντάρει στην αυτόνοµη πορεία.

Θέλει να κερδίσει χρόνο – και όπως αναγνωρίζουν στελέχη του Ποταµιού µε διαφορετική άποψη από τη δική του, ο κ. Θεοδωράκης πείθει µε την επιµονή του να τραβήξει τον δύσβατο δρόµο της αυτόνοµης πορείας µέχρι τέλους. Ταυτόχρονα πιστεύει ότι η υπεροπλία θέσεων του Ποταµιού θα επιβεβαιωθεί στα επόµενα κορυφαία ραντεβού στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό, όπως κατά τη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγµατος.

Σκοπεύει, µάλιστα, να καλέσει το Μέγαρο Μαξίµου και τον Αλέξη Τσίπρα «να αποδεσµευτεί από τις ιδεοληψίες του», υπενθυµίζοντας ότι από την πρότασή του απουσιάζει η τροποποίηση του άρθρου ›œ, το οποίο απαγορεύει τη λειτουργία µη κρατικών ΑΕΙ. «Τη στιγµή που δεκάδες ιδιωτικά ιδρύµατα παρέχουν τριτοβάθµια εκπαίδευση στην Ελλάδα, την ώρα που δεκάδες χιλιάδες παιδιά φεύγουν για άλλες χώρες, όταν εκατοντάδες εκατοµµύρια ευρώ και χιλιάδες θέσεις εργασίας χάνονται, ο ΣΥΡΙΖΑ επιµένει να στρουθοκαµηλίζει» λέει ο στενός συνεργάτης του, ∆ηµήτρης Τσιόδρας, αναφερόµενος στην αναλυτική πρόταση του Ποταµιού για τη συνταγµατική αναθεώρηση, µε την οποία προβλέπει µεταξύ άλλων:

• Να µην παραγράφονται τα αδικήµατα των υπουργών σε χρόνους συντοµότερους από εκείνα των πολιτών.
• Να αποφασίζει δικαστικό συµβούλιο για την άρση της ασυλίας των βουλευτών.
• Να µην ορίζεται η ηγεσία της ∆ικαιοσύνης από την κυβέρνηση χωρίς κριτήρια και χωρίς εγγυήσεις αµεροληψίας.
• Η εκλογή του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας να µην µπορεί να χρησιµοποιείται για την πτώση της κυβέρνησης, αλλά να µην ανατρέπονται και οι πολιτειακές ισορροπίες µε απευθείας εκλογή του.
• Οι ιεράρχες να µην καθορίζουν την πολιτική στην Παιδεία και να µη στέκονται εµπόδιο στη διεύρυνση των δικαιωµάτων.
• Οι νέοι να µπορούν να σπουδάζουν και σε µη κρατικά πανεπιστήµια και να µην αναγκάζονται να ξενιτευτούν για να κάνουν τις σπουδές που θέλουν.  
• Να γίνει δεσµευτική για την εκάστοτε κυβέρνηση η δυνατότητα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού.