Νάσος Ηλιόπουλος στο Έθνος: Η Αθήνα είναι ένας πλούσιος δήµος µε φτωχή διαχείριση

Τρέχοντας ανάµεσα σε ανοιχτές εκδηλώσεις και συνεντεύξεις, ο υποψήφιος δήµαρχος Αθηναίων µε την «Ανοιχτή Πόλη», Νάσος Ηλιόπουλος, σταµατά, ρίχνει νερό στο πρόσωπό του και χαµογελαστός µιλά στο «Εθνος της Κυριακής». Για το πρόγραµµα των 100 πρώτων ηµερών, την καθηµερινότητα, τη µειωµένη δυναµική της Χρυσής Αυγής. Αστειεύεται µε τη χαµηλή του αναγνωρισιµότητα και θυµάται τον... Γρηγόρη Ψαριανό. 

Ξεκινήσατε προεκλογική εκστρατεία µε αυτοσαρκαστικά σποτάκια για την αναγνωρισιµότητά σας από τον κόσµο. Βελτιώθηκε η κατάσταση έναν µήνα µετά;

Α, ναι! Προχθές µε σταµάτησε ένας στη λαϊκή και φώναζε «καλώς τον δήµαρχο-καθηγητή!». Στα πιο σοβαρά τώρα, πάµε πολύ καλά. Το εισπράττω αυτό περπατώντας στις γειτονιές, µιλώντας µε ανθρώπους, ακούγοντας τα ζητήµατα που τους απασχολούν σε ανοιχτές εκδηλώσεις. Πια κανείς δεν ασχολείται µε την αναγνωρισιµότητά µου. Τώρα το ενδιαφέρον είναι γύρω από τις θέσεις µου για το πώς θα αλλάξει η Αθήνα.

Μιλώντας µε τον κόσµο άλλαξε κάτι στις προτάσεις που διατυπώσατε αρχικά;

Οχι ριζική αλλαγή, αλλά σίγουρα έµαθα πολλά και συγκεκριµενοποίησα πολλά περισσότερα. Η λογική του «Αθήνα από την αρχή» εκεί βασίζεται. Στο ότι έχουµε συγκεκριµένες προτάσεις, που προκύπτουν από τη συζήτηση µε τους πολίτες και την τεκµηρίωση των διαστάσεων του εκάστοτε προβλήµατος. Στην Αθήνα υπάρχουν πάρα πολλά πράγµατα που πρέπει να γίνουν διαφορετικά, αλλά αν δεν ορίσεις ποια είναι τα σηµεία από τα οποία ξεκινάς, δεν έχεις πραγµατικό πρόγραµµα. Με αυτή την έννοια, τα θέµατα της καθηµερινότητας, όπως πράσινο, ελεύθεροι χώροι, καθαριότητα, ασφάλεια και δηµοκρατία, παραµένουν τα βασικά.

Η φθορά της κυβέρνησης µπορεί να σας επηρεάσει;

Θεωρώ ότι η θητεία µου στο κυβερνητικό έργο, ειδικά στο χαρτοφυλάκιο που ήµουν, στην Επιθεώρηση Εργασίας και µετά στην καταπολέµηση της ανεργίας, ενισχύει την υποψηφιότητά µου. Οταν πήγα στο ΣΕΠΕ άκουγα ότι «τίποτα δεν µπορεί να αλλάξει». Οταν υπέγραψα τα πρόστιµα στις τράπεζες που παράνοµα κρατούσαν τους εργαζοµένους πέραν του ωραρίου, σταµάτησα να το ακούω. Αυτή είναι και η λογική µου για τον ∆ήµο Αθηναίων. Η Αθήνα δεν είναι µια χαµένη υπόθεση.

Εχετε πρόγραµµα «100 πρώτων ηµερών»;

Προφανώς και ορίζεται από τις άµεσες προτεραιότητες που βάζει ο δήµος. Το πρώτο πράγµα που πρέπει να ξεκινήσει αµέσως την επόµενη µέρα η καινούργια δηµοτική Αρχή είναι η σύνταξη ενός Τοπικού Σχεδίου ∆ιαχείρισης Απορριµµάτων. Αυτήν τη στιγµή ο δήµος δεν έχει ένα πραγµατικό τέτοιο σχέδιο. Αν θέλουµε να µιλήσουµε για καθαριότητα στην Αθήνα, πρέπει να µιλήσουµε για διαφορετική αντίληψη συνολικά. Η Αθήνα δεν µπορεί να γίνει καθαρή πόλη χωρίς ανακύκλωση. Εκεί είµαστε πάρα πολύ πίσω και θα το βρούµε συνολικά µπροστά µας όταν µέσα στο 2020, πολύ λίγους µήνες µετά, ο ΧΥΤΑ στη Φυλή θα κλείσει. Ενα δεύτερο είναι να τρέξουν όλες οι διαδικασίες ώστε ο δήµος να δεσµεύσει χρήµατα που υπάρχουν.

Συγκεκριµένο παράδειγµα είναι το πρόγραµµα «Φιλόδηµος». Για τα σχολεία της Αθήνας (πάνω από 400 κτιριακά συγκροτήµατα στον ∆ήµο Αθηναίων) θα αντιστοιχούσαν από το πρόγραµµα αυτό περίπου 15 εκατοµµύρια για δράσεις αναβάθµισης. Οµως ο δήµος κατέθεσε µελέτες για να δεσµεύσει µόλις 3 εκατ. Από την Ολοκληρωµένη Χωρική Επένδυση της Περιφέρειας Αττικής ο δήµος έχει δεσµεύσει 85 εκατ. και έχει απορροφήσει λιγότερα από 10. Γι’ αυτό εµείς µιλάµε για έναν πλούσιο δήµο µε φτωχή διαχείριση. Το κρίσιµο είναι να µπουν οι προτεραιότητες στο ποια είναι τα άµεσα έργα. Ξέρω ότι τα έργα δεν τρέχουν σε 100 µέρες, αλλά οι µελέτες µπορούν να ανατεθούν ώστε να ξέρεις τις προτεραιότητες σε κάθε περιοχή. Το τι πρέπει να γίνει ώστε να αρχίσει να υπάρχει η αίσθηση ότι κάτι κινείται στην πόλη.

Ο Κ. Μπακογιάννης ανακοίνωσε υποψήφιους συµβούλους. Εχετε κάποιο σχόλιο;

Η πρώτη µου εντύπωση είναι ότι ο κ. Μπακογιάννης έχει στον συνδυασµό του ανθρώπους που φέρουν ευθύνη για πολλές από τις κακοδαιµονίες της διοίκησης του ∆ήµου της Αθήνας, κάτω από διαφορετικούς δηµάρχους. Συνολικά θεωρώ ότι είναι ένα κουρασµένο ψηφοδέλτιο.

Εσείς πότε θα ανακοινώσετε υποψηφίους;

Μέσα στο πρώτο δεκαήµερο του επόµενου µήνα θα έχουµε ανακοινώσει τον πυρήνα του ψηφοδελτίου.

Ακούγονται σχόλια ότι δυσκολεύεστε να βρείτε υποψηφίους.

Οχι, δεν υπάρχει δυσκολία στο συγκεκριµένο κοµµάτι.

Θα υπάρχουν υποψήφιοι και από άλλους πολιτικούς χώρους;

Παραδοσιακά ένα αυτοδιοικητικό ψηφοδέλτιο δεν έχει ως αφετηρία την κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά τα ερωτήµατα που προκύπτουν στη διαχείριση της καθηµερινότητας µιας πόλης. Η δική µας κατεύθυνση είναι το ψηφοδέλτιο να αντανακλά την κοινωνική ζωή αυτής της πόλης. Θεωρώ, για να σας το πω πιο απλά, πιο κρίσιµο να υπάρχουν άνθρωποι από τις µεταναστευτικές κοινότητες στη διοίκηση του δήµου, παρά από τους αιώνιους παράγοντες της µικροπολιτικής.

Τώρα θυµάµαι τον Αλέξη Τσίπρα ως επικεφαλής της «Ανοιχτής Πόλης» το 2007 να έχει δίπλα του ως δηµοτικό σύµβουλο τον Γρηγόρη Ψαριανό.

Τον Γρηγόρη Ψαριανό τον θυµάµαι σε φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισµού να έχει ένα τραπεζάκι και να πουλάει κασέτες µε αντάρτικα που έπαιζε τότε ως ραδιοφωνικός παραγωγός. Πώς το είχε πει ο Χαρίλαος Φλωράκης; Τα στερνά τιµούν τα πρώτα.

Αισθάνεστε την απειλή ανόδου της Χρυσής Αυγής, ακόµη και την πιθανότητα να διεκδικήσει δεύτερη θέση την πρώτη Κυριακή;

Συνεχίζω να ανησυχώ για το γεγονός ότι είµαστε µια χώρα που έχει στο Κοινοβούλιο εκλεγµένη µια ανοιχτά εγκληµατική νεοναζιστική οργάνωση. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να ανησυχεί κάθε δηµοκρατικό πολίτη αυτής της χώρας. Το δεύτερο που µε ανησυχεί πάρα πολύ είναι ότι η άνοδος της άκρας ∆εξιάς αναγκάζει και τη συντηρητική παράταξη πολλές φορές να µετατοπίζεται σε θέσεις οριακές.

Αυτό είναι πολύ πιο ανησυχητικό για το συνολικότερο πολιτικό σκηνικό, ειδικά για την Αθήνα. Προφανώς και υπάρχει ακόµα ένα κρίσιµο δυναµικό της Χρυσής Αυγής που εκφράζεται στις γειτονιές, αλλά νοµίζω ότι σε κάθε περίπτωση δεν έχουν τη δυναµική που είχαν το 2014. Το λέω αυτό γιατί είµαι σε µια γειτονιά που αυτήν τη δυναµική την είχα ζήσει. Την έβλεπες, καταλάβαινες τι γινόταν στον Αγιο Παντελεήµονα, καταλάβαινες τι γινόταν στα Σεπόλια και στον Κολωνό. Πλέον δεν είναι αυτή η κατάσταση και είναι σηµαντικό ότι έχει αλλάξει. Θα είµαι πάρα πολύ χαρούµενος αν η Χρυσή Αυγή καταγράψει ένα αρκετά χαµηλότερο ποσοστό από αυτό του 2014. ∆εν λέω ότι είναι εύκολο, αλλά σίγουρα αξίζει όλοι να προσπαθήσουµε για να αποµονωθεί ακόµη περισσότερο η λογική της.