Νέα Αριστερά για Σόιμπλε: Η Ευρώπη να μην ξεχάσει τα δεινά που συσσώρευσε η πολιτική του

Έναν απολογισμό για την πολιτική που εφάρμοσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη Γερμανία, την Ευρώπη και κυρίως την Ελλάδα με τα σκληρά του μέτρα, κάνει η Νέα Αριστερά με αφορμή τον θάνατο του τονίζοντας πως «υπήρξε ιδεολογικός και όχι εθνικός αντίπαλος καθώς οι πολιτικές του είχαν ένθερμους  υποστηρικτές στη χώρα μας».

Η αρνητική σφραγίδα του Σόιμπλε

Όπως αναφέρει αρχικά η Νέα Αριστερά: «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, κυριάρχησε στο  γερμανικό και στο ευρωπαϊκό πολιτικό στερέωμα επί μακρόν. Κυρίως, ως υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κατά την περίοδο της σημαντικότερης ίσως μεταπολεμικής οικονομικής κρίσης, έβαλε -απολύτως αρνητικά- τη σφραγίδα του στον τρόπο που η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη τη διαχειρίστηκε.

Ταυτίστηκε με τη λιτότητα και την ιδέα μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων και αποκλεισμών, ηγούμενος μιας συντηρητικής και σκληρά νεοφιλελεύθερης συμμαχίας και αποτέλεσε την προσωποποίηση των καταστροφικών συνεπειών της πολιτικής αυτής στη συνείδηση ειδικά του ελληνικού λαού, όπως και όλων των λαών του ευρωπαϊκού Νότου. Την ακραία νεοφιλελεύθερη συνταγή προώθησε και στο εσωτερικό της Γερμανίας με αποκορύφωμα την περίοδο της ενοποίησης.

Ταυτίστηκε όμως και με τους πολιτικούς εκβιασμούς που λίγο έλειψε να οδηγήσουν στην διάλυση της ενωμένης Ευρώπης. Ο ίδιος άλλωστε επιθυμούσε της εξόδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, απειλή που επανέφερε διαρκώς στο τραπέζι. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υπήρξε ιδεολογικός και όχι εθνικός αντίπαλος καθώς οι πολιτικές του είχαν ένθερμους  υποστηρικτές στην χώρα μας».

«Να μάθουμε από την δεκαετία που προηγήθηκε»

Και συνεχίζει η ανακοίνωση: «Τον λόγο πλέον έχει η ιστορία. Η Ευρώπη οφείλει να μην ξεχάσει τα δεινά που συσσώρευσε η πολιτική που ο ίδιος προώθησε και επέβαλε, όχι μόνο σε οικονομικό και κοινωνικό, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο. Η κοινωνική δυσαρέσκεια, η βίαιη φτωχοποίηση και η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού είναι τα καύσιμα της σημερινής ανόδου της ακροδεξιάς και των φυγόκεντρων αντιευρωπαϊκών στάσεων.

Πρέπει να μάθουμε από τη δεκαετία που προηγήθηκε. Να εγκαταλείψουμε τη λιτότητα και να προωθήσουμε μια Ευρώπη ισότητας, αλληλεγγύης, βιώσιμης, οικολογικής και συμπεριληπτικής ανάπτυξης και πραγματικής ευημερίας για όλους τους λαούς της».