Αλέξης Γεωργούλης στο Έθνος: Γιατί συμμετέχω στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Συναισθηματική ήταν, κυρίως, η απόφαση του γνωστού ηθοποιού Αλέξη Γεωργούλη να ενταχθεί στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτικής Συµµαχίας. Ενας από τους λόγους της συµµετοχής του, όπως λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Εθνος της Κυριακής», ήταν πως αναγνώρισε στους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ την επιθυµία να γίνουν πράγµατα για την Ελλάδα, ενώ εξηγεί γιατί η τέχνη αποδεικνύεται ιστορικά πολύτιµη και για την πολιτική.

Κύριε Γεωργούλη, τι ήταν αυτό που σας έπεισε να θέσετε υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή µε το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία;

Είναι µια απόφαση αρκετά συναισθηµατική. Νιώθω ότι υπάρχουν πολύ µεγάλες δυνατότητες για την Ελλάδα ως προς την απήχησή της διεθνώς. Η χώρα έγινε στα χρόνια της κρίσης συνώνυµο κακών ειδήσεων. Σας λέω όµως -και σαν ένας άνθρωπος που εργάστηκα αρκετό διάστηµα στο εξωτερικό µέσα στην κρίση- ότι η Ελλάδα δεν έχει χάσει το brand name της. Είναι η κοιτίδα της κριτικής σκέψης, του διαλόγου, του πολιτισµού, δηλαδή στοιχείων που είναι απαραίτητα για την επανεκκίνηση που χρειάζεται η Ευρώπη. ∆εν διεκδικώ για τον εαυτό µου την ταµπέλα του πρεσβευτή της χώρας, απλά νιώθω ότι µπορώ να συνεισφέρω κι εγώ µέσα από τη διαδροµή µου στον χώρο του πολιτισµού, να βάλω δηλαδή ένα λιθαράκι σε µια µεγάλη προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια σε όλα τα επίπεδα για να δυναµώσει η φωνή της Ελλάδας στην Ευρώπη. Γιατί πιστεύω ειλικρινά ότι σήµερα η Ευρώπη έχει ανάγκη την Ελλάδα περισσότερο όσο ποτέ.

Η υποψηφιότητά σας υποδηλώνει ότι είστε πολιτικοποιηµένος. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ποια είναι η σχέση σας;

∆εν µου αρέσει αυτή η κατηγοριοποίηση σε πολιτικοποιηµένους και µη. Κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του απόψεις, τις δικές του αρχές και αξίες. Αυτά διαµορφώνουν τελικά και την αντίληψη, τη θέση του για την πολιτική. Μπορώ όµως µε βεβαιότητα να σας πω ότι δεν µε ενδιαφέρει η υπόθεση του κοµµατικού ανταγωνισµού µε όρους οπαδισµού. Αυτός, αν θέλετε, είναι και ένας από τους λόγους που βρίσκοµαι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. ∆ιότι συζητώντας µε τους ανθρώπους του για την πιθανότητα να είµαι υποψήφιος αναγνώρισα ότι το πρώτιστο ενδιαφέρον τους είναι να καταφέρουµε να κάνουµε πράγµατα για τον τόπο µας, όχι να αντιπαρατεθούµε µε γηπεδικούς όρους στους απέναντι, όποιοι κι αν είναι αυτοί.

Ποια είναι, δηλαδή, εκείνα τα πεπραγµένα της κυβέρνησης στον χώρο όπου δραστηριοποιείστε τα οποία σας έκαναν να έχετε αυτή την άποψη;

Ο πολύς κόσµος δεν γνωρίζει ότι τους τελευταίους µήνες συντελείται µια πραγµατική επανάσταση στον τοµέα της κινηµατογραφικής βιοµηχανίας στη χώρα: Με το ΕΚΟΜΕ, το cash rebate, δηλαδή την επιστροφή στον παραγωγό των δαπανών για τις οπτικοακουστικές παραγωγές που γυρίζονται στην Ελλάδα σε ποσοστό 35%, την ουσιαστική στήριξη σε νέες παραγωγές Ελλήνων και ξένων δηµιουργών, το πλάνο για την ενίσχυση της κινηµατογραφικής βιοµηχανίας στην Ελλάδα και την προσέλκυση µεγάλων πρότζεκτ του χώρου στον τόπο µας. Πρόκειται για µια κοσµογονία που θα αλλάξει προς το καλύτερο την εικόνα της Ελλάδας στο διεθνές πολιτιστικό στερέωµα. Γνωρίζω πολύ καλά τις δυσκολίες που αντιµετώπισαν διαχρονικά ξένες εταιρείες παραγωγής που ήθελαν να έρθουν να επενδύσουν στην πραγµατικότητα στη χώρα µας, αλλά δεν υπήρχε κανένα πλαίσιο και καµία διάθεση συνεννόησης µε τους φορείς και τις κυβερνήσεις. Σήµερα αυτή η κατάσταση έχει αλλάξει και βελτιώνεται διαρκώς προς το καλύτερο. Είναι σηµαντικό να κατανοήσουν όλοι, ανεξαρτήτως κοµµάτων και πολιτικών απόψεων, ότι ο συγκεκριµένος τοµέας παράγει ένα τριπλό όφελος: Αναβαθµίζει την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, παράγει θέσεις εργασίας για Ελληνες ηθοποιούς, σκηνοθέτες, τεχνικούς και ούτω καθεξής, και φυσικά συνεισφέρει στο ΑΕΠ της χώρας.

Γνωρίζετε ότι πολύς κόσµος στέκεται διστακτικά απέναντι σε υποψηφιότητες του καλλιτεχνικού χώρου, θεωρώντας πως απλώς «συµπληρώνουν» το ευρωψηφοδέλτιο. Ποια είναι η γνώµη σας;

∆εν θα έπρεπε να είναι έτσι. Η τέχνη, ξέρετε, είναι πολύ ανώτερη µορφή, ως προς τα µηνύµατα και τις ιδέες που µπορεί να εκπέµψει προς τον κόσµο, απ’ ό,τι µια στενά πολιτική πράξη. Γιατί η τέχνη µιλά στην ψυχή των ανθρώπων. Σκεφτείτε, για παράδειγµα, πόσα χρήµατα ξοδεύτηκαν, πόσες συζητήσεις, οµιλίες, συνεντεύξεις έγιναν από την ηγεσία των ΗΠΑ για να πείσουν τον κόσµο ότι πρέπει να συνεχιστεί ο πόλεµος στο Βιετνάµ. Και πώς µέσα σε λίγα λεπτά ο Λένον, γράφοντας το «Give Peace a Chance», µε µοναδικά «όπλα» του ένα πιάνο και µια κιθάρα, κατάφερε να εκπέµψει ένα µήνυµα τόσο δυνατό και τόσο επιδραστικό που µίλησε στις ψυχές των ανθρώπων.

Τι θεωρείτε ότι κρίνεται για το µέλλον της Ευρώπης στις εκλογές της 26ης Μαΐου;

Νοµίζω ότι η Ευρώπη, αφήνοντας πίσω τα χρόνια δύο µεγάλων κρίσεων, της οικονοµικής και της προσφυγικής, σήµερα βρίσκεται σε σταυροδρόµι. Εγιναν µεγάλα λάθη στη διαχείριση και των δύο κρίσεων, κυρίως διότι έλλειψε η αλληλεγγύη και περίσσεψαν τα στερεότυπα και οι διαχωρισµοί. Θεωρώ όµως ότι η Ευρώπη δεν είναι µόνο οι αριθµοί, τα λογιστικά φύλλα των ελλειµµάτων και των πλεονασµάτων. Η Ευρώπη είναι πάνω απ’ όλα η κουλτούρα της συνύπαρξης και της αλληλεπίδρασης διαφορετικών καταγωγών, πολιτισµών, παραδόσεων. Αυτός είναι ο πλούτος της και, αν θέλετε, αυτό εγγυάται και το µέλλον της Ενωµένης Ευρώπης. Αλλιώς, ο διχασµός και οι ανταγωνισµοί πολύ φοβάµαι ότι µπορεί να οδηγήσουν ακόµα και στη διάλυσή της, µε οδυνηρές συνέπειες.

Θα ξεκινήσετε περιοδείες; Πώς θα οργανώσετε την προεκλογική σας εκστρατεία;

Θα οργανώσω ανάλογα το πρόγραµµά µου για τις ανάγκες της προεκλογικής περιόδου. Όµως, ξέρετε, είναι σηµαντικό, όταν επιλέγει να κάνει κάποιος αυτό το βήµα, να µη µεταλλάσσεται σε κάτι που δεν είναι ο εαυτός του. Θα συνεχίσω να ασχολούµαι µε τις επαγγελµατικές µου υποχρεώσεις και την παράσταση που ανεβάζουµε στο «Παλλάς», δηλαδή δεν θα γίνω ξαφνικά κάτι που δεν είµαι και δεν θέλω να είµαι. Όσο κουραστικό και πιεστικό από άποψης χρόνου κι αν ακούγεται, νοµίζω είναι αυθεντικό και ειλικρινές σαν στάση.

Ποια η γνώµη σας για τον Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργό;

Είναι ένας άνθρωπος που εκτιµώ και θα έλεγα ο πιο άµεσος και ανθρώπινος πρωθυπουργός που έχω γνωρίσει. Εχει κάνει µεγάλη προσπάθεια για την Ελλάδα, της έδωσε ξανά υπόσταση και φωνή στην Ευρώπη, και µάλιστα σε πολύ δύσκολες συνθήκες.