Debate του «Έθνους» για τη Θεσσαλονίκη: Οι υποψήφιοι απαντούν για τον πολιτισμό

Οι ερωτήσεις ήταν κοινές για όλους και για απαντήσεις απευθυνθήκαµε στους Γιώργο Ορφανό, Νίκο Ταχιάο, Κατερίνα Νοτοπούλου, Σπύρο Βούγια, Κωνσταντίνο Ζέρβα, ζητώντας τους να µας απαντήσουν σε συγκεκριµένα ζητήµατα που θα μας απασχολήσουν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Οπως για το τεράστιο αρχαιολογικό έργο που έγινε για την κατασκευή του µετρό και τη συνύπαρξη µετρό και αρχαίων, ένα θέµα που ταλάνισε για χρόνια την πόλη και καθυστέρησε το µεγάλο έργο.

Αυτό µαζί µε τα Φεστιβάλ Κινηµατογράφου και Ντοκιµαντέρ που έβαλαν τη Θεσσαλονίκη στον διεθνή κινηµατογραφικό χάρτη, ήταν τα δύο πρώτα ερωτήµατα που ζητήσαµε να απαντηθούν, αξιολογώντας τα ως σηµαντικά. Το φεστιβάλ «∆ηµήτρια», που γίνεται κάθε χρόνο µε την ευθύνη του του δήµου, έχει τα τελευταία χρόνια αλλάξει φυσιογνωµία και έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον χαρακτήρα του, ακόµη και για την αναγκαιότητά του. Και αυτό ήταν ένα θέµα που θέσαµε προς συζήτηση. Καθένας από τους πέντε υποψηφίους, ωστόσο, είχε την ευελιξία να αναφερθεί και σε άλλες, δικές του ιδέες, προτάσεις και θέσεις για τον πολιτισµό γενικά και για τη Θεσσαλονίκη ειδικά, καθώς η πόλη ήταν διαχρονικά ένα πολυπολιτισµικό κέντρο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.

Ενδιαφέρον έχει πως ως τέτοιο κέντρο θέλουν όλοι να την αναδείξουν, χωρίς όµως να επαναπαύονται σε αυτό το χαρακτηριστικό της πόλης και δίχως εµµονική οµφαλοσκόπηση. Οι ιδέες τους περιλαµβάνουν ένα ψηφιακό µουσείο για τον Μέγα Αλέξανδρο, ένα Μουσείο Ιστορίας, τη διοργάνωση διεθνών αθλητικών εκδηλώσεων, τη σύµπλευση του πολιτισµού µε τον τουρισµό, την ενοποίηση των βυζαντινών µνηµείων µέσω περιπατητικών διαδροµών. Περιέγραψαν έτσι ένα νέο storytelling της πόλης που θα αφορά την ιστορία της και ταυτόχρονα θα προβάλλει την ορµή, τη διάθεση, τη φαντασία και τις επιδόσεις νέων, δηµιουργικών οµάδων σε όλες τις µορφές της τέχνης.

Η «μάχη» για τα αρχαία

Μετρό και αρχαία. Πώς βλέπετε αυτήν τη συνύπαρξη, ειδικά για τους σταθµούς Βενιζέλου και Αγίας Σοφίας; Γνωρίζετε ότι ένας τεράστιος αριθµός -περίπου 300.000- κινητών ευρηµάτων βρίσκεται σε αποθήκη της Αττικό Μετρό ΑΕ στο Καλοχώρι; Πώς µπορούν αυτά να αναδειχθούν;

ΣΠΥΡΟΣ ΒΟΥΓΙΑΣ Λάθη και καθυστερήσεις

Στη Θεσσαλονίκη (σε αντίθεση µε την Αθήνα), τα διαδοχικά στρώµατα της συνεχούς ιστορίας της αποκαλύπτονται κάθε 4-5 µέτρα εκσκαφής στο έδαφος (ελληνιστικά, ρωµαϊκά, παλαιοχριστιανικά, βυζαντινά, οθωµανικά). Για τον λόγο αυτό, ένας από τους λόγους που πρότεινα επίµονα το σύγχρονο επιφανειακό τραµ από τη δεκαετία του ’80 ήταν και η πρόβλεψη πως η κάθετη κατασκευή των σταθµών θα καθυστερούσε δραµατικά την ολοκλήρωση του µετρό (κάτι που συνέβη και πλήγωσε βαριά την οικονοµία της πόλης για είκοσι χρόνια). Τα λάθη συνεχίστηκαν όταν βρέθηκε, άθικτη σχεδόν, η Ρωµαϊκή Εγνατία και επιχειρήθηκε, στην αρχή, η βάναυση αποµάκρυνση όλων των πολύτιµων αρχαιοτήτων από τη θέση τους. Μετά τη δικαιολογηµένη κατακραυγή, προκρίθηκε στην αρχή η προσωρινή µετακίνηση και επιστροφή τους, µέθοδος που εφαρµόστηκε στη στάση της Αγίας Σοφίας. Στη διασταύρωση Βενιζέλου και Εγνατίας, η αξία και η ποιότητα των ευρηµάτων δεν επέτρεψαν αυτήν την επιλογή και επιλέχθηκε, έπειτα από πολλές καθυστερήσεις, να γίνει νέα µελέτη για την παραµονή των αρχαίων «επιτόπου», σε συνδυασµό µε µια µεγάλη αρχαιολογική πλατεία που θα αναβαθµίσει το ιστορικό και τουριστικό ενδιαφέρον της περιοχής. Για άλλη µια φορά, ένα συγκοινωνιακό έργο της Θεσσαλονίκης µετατράπηκε σε µεγάλο βαθµό σε αρχαιολογικό και το τίµηµα θα είναι, τελικά, η µεγάλη καθυστέρηση της ένταξης του κρίσιµου σταθµού της Βενιζέλου στην κανονική λειτουργία του νέου συστήµατος.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΕΡΒΑΣ Το έργο προχωρά αργά και είναι ακριβό

Ενδιαφέρουσα συνύπαρξη και σίγουρα µοναδική, αλλά ο τρόπος µε τον οποίο προχωρά το έργο είναι αργός και ακριβός. H παραδοχή του προέδρου της Αττικό Μετρό ΑΕ, ότι δηλαδή (αν όλα πάνε καλά) ο σταθµός της Αγίας Σοφίας θα παραδοθεί προς χρήση σε τρία χρόνια και ο σταθµός της Βενιζέλου το 2023, επιβεβαιώνει την εµπλοκή που προκάλεσαν όσοι στο ∆ηµαρχιακό Μέγαρο Θεσσαλονίκης επέβαλαν πανάκριβες «εξωτικές λύσεις» για τη διατήρηση των αρχαιοτήτων in situ. Επρεπε να κατασκευαστεί ο σταθµός µε την προσωρινή απόσπαση των αρχαιοτήτων, όπως, για παράδειγµα, γίνεται στον γειτονικό σταθµό της Αγίας Σοφίας, όπου έχουν βρεθεί παρόµοια -αν όχι υψηλότερης αρχαιολογικής αξίας- ευρήµατα. Επιµένω πεισµατικά, εδώ και πέντε χρόνια, ότι η µόνη διέξοδος είναι η πρόταση της απόσπασης των αρχαιοτήτων, κατασκευής του σταθµού και επανατοποθέτησής τους κατά περίπου 85%.

Πρόκειται για λύση άµεσα εφαρµόσιµη, πλήρως νόµιµη σύµφωνα µε το Συµβούλιο της Επικρατείας και διαχειρίσιµη, η οποία, από τη µία, δεν θα ανεβάσει το κόστος κατά 50 εκατ. και, από την άλλη, θα δώσει τη δυνατότητα ώστε όλο το έργο να παραδοθεί προς χρήση στους κατοίκους και στους επισκέπτες της Θεσσαλονίκης το 2020. Η αξιοποίηση των ευρηµάτων νοµίζω ότι δεν είναι δύσκολη υπόθεση και σίγουρα θα προχωρήσει απρόσκοπτα, είτε µέσα στους σταθµούς του µετρό είτε σε µουσεία της πόλης. Το ζήτηµα είναι να υπηρετούµε παράλληλα πολλούς στόχους. Και τα έργα να προχωράνε µε λογικά κόστη σε αναµενόµενους χρόνους και τα αρχαία ευρήµατα να προστατεύονται και να αξιοποιούνται. Και µην ξεχνάµε ότι µέχρι στιγµής έχουν δαπανηθεί 140 εκατοµµύρια ευρώ για τις ανασκαφές. Το Μουσείο της Ακρόπολης στην Αθήνα στοίχισε 107 εκατοµµύρια!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ ∆ώσαµε τη λύση της συνύπαρξης

Όταν κάποιοι σταµατούσαν τα έργα του µετρό και έλεγαν «ούτε µετρό ούτε αρχαία», γιατί φυσικά δεν ήθελαν να δώσουν λύση, εµείς είπαµε «και µετρό και αρχαία». Και αυτό το αποδεικνύουµε στην πράξη. Η Ιστορία είναι ένας ζωντανός οργανιΜετρό και αρχαία. Πώς βλέπετε αυτήν τη συνύπαρξη, ειδικά για τους σταθµούς Βενιζέλου και Αγίας Σοφίας; Γνωρίζετε ότι ένας τεράστιος αριθµός -περίπου 300.000- κινητών ευρηµάτων βρίσκεται σε αποθήκη της Αττικό Μετρό ΑΕ στο Καλοχώρι; Πώς µπορούν αυτά να αναδειχθούν; σµός και απαιτεί από εµάς να συµβιώσουµε µαζί της, γιατί στη Θεσσαλονίκη έχουµε µάθει να συµβιώνουµε και όχι να επιβιώνουµε. Αναφερθήκατε στη συνύπαρξη των µνηµείων και ειδικά στους σταθµούς που αναφέρατε. Τα ανεκτίµητης ιστορικής αξίας αρχαία µάς επιβάλλουν την παρουσία τους και αυτό είναι κάτι που διακαώς θα δροµολογήσουµε και ως διοίκηση του ∆ήµου Θεσσαλονίκης. Είναι υποχρέωση του δήµου να αξιοποιήσει τα µνηµεία µέσω της ανάδειξής τους. Οι πολίτες όταν θα χρησιµοποιούν το µετρό θα βρίσκονται παράλληλα ανάµεσα στα στρώµατα χρόνων Ιστορίας.

Η πληθώρα των ευρηµάτων, όσα από αυτά θεωρήσουν οι αρµόδιες Αρχές ότι επιτρέπεται να χρησιµοποιηθούν, θα εναρµονιστεί µε το σύγχρονο τοπίο του µετρό, ενισχύοντας τη διαλεκτική της κοινωνίας του τώρα µε του τότε. Με αυτόν τον τρόπο η ιστορία της πόλης µπαίνει στην καθηµερινότητα του πολίτη, γίνεται αξιοθέατο για τους επισκέπτες, πηγή έµπνευσης για τους καλλιτέχνες, είναι στοιχείο πολιτισµού που αρµόζει σε µια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη. Η Ιστορία αποκτά τη διάσταση που της αρµόζει, αυτή που εµείς θεωρούµε ότι πρέπει να έχει.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ Χάθηκαν πολύτιµα χρόνια

Η ύπαρξη των αρχαίων και κυρίως ο τρόπος που αντιµετωπίστηκε η παρουσία τους στη διάρκεια των εκσκαφών δηµιούργησε τεράστιο θέµα κατά την εκτέλεση του έργου. Χάθηκαν πολύτιµα χρόνια, χωρίς να δίνεται κάποια εφαρµόσιµη λύση. Η άποψή µου είναι ότι, σε τελική ανάλυση, τα αρχαία δίνουν πολλαπλά µηνύµατα για την ιστορική διαδροµή της πόλης, για τον πολιτισµό και τις πολεοδοµικές γνώσεις των Θεσσαλονικέων και ποικίλες αναφορές για την οργάνωση της ζωής τους. Είναι, λοιπόν, ένα τεράστιο εργαλείο για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης, µε συνεισφορά στην εικόνα της και συνολική τουριστική αξιοποίηση. Χρειαζόµαστε το µετρό και προσδοκούµε επιτάχυνση όλων των διαδικασιών που αφορούν την κατασκευή του. Ολοκλήρωση των δύο εν εξελίξει έργων και προώθηση µελετών χρηµατοδότησης και δηµοπράτησης των κλάδων προς ∆υτική Θεσσαλονίκη και αεροδρόµιο. Συγχρόνως, διεκδικούµε την πλήρη αξιοποίηση των ευρηµάτων τόσο στους σταθµούς του µετρό όσο και σε µουσειακό χώρο, για τα 300.000 κινητά ευρήµατα που αναφέρετε.

ΝΙΚΟΣ ΤΑΧΙΑΟΣ ∆ιαφωνώ µε τη λύση στον σταθµό Βενιζέλου

Η κεντρική ιδέα της διατήρησης των αρχαιολογικών ευρηµάτων µέσα στους σταθµούς µε βρίσκει σύµφωνο. ∆ιαφωνώ όµως, ειδικά για τον σταθµό της Βενιζέλου, στην απόρριψη της τεχνικής τής προσωρινής αποξήλωσης και επανατοποθέτησης και στην πρόκριση µιας λύσης δυσχερέστατης τεχνικά και απροσδιόριστου τελικού κόστους, µε τεράστια καθυστέρηση για το έργο. Από κει και πέρα, πιστεύω ότι το κτίριο του Αλκαζάρ µπορεί να αξιοποιηθεί για την ανάδειξη των πιο αξιόλογων από τα κινητά ευρήµατα. Η αξιολόγηση και η ανάδειξή τους αποτελούν κατ’ αρχάς ευθύνη της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι µέρος αυτών µπορεί -πάντα µε την εποπτεία των αρχαιολόγων- να αποτελέσει αντικείµενο έκθεσης και στο Μουσείο Ιστορίας της Θεσσαλονίκης, του οποίου την ίδρυση και λειτουργία θεωρώ περισσότερο από αναγκαία.

Η πόλη πάει σινεμά

Το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου, κάθε Νοέµβριο, και το Φεστιβάλ Ντοκιµαντέρ, κάθε Μάρτιο, έχουν βάλει τη Θεσσαλονίκη στον διεθνή χάρτη των κινηµατογραφικών διοργανώσεων. Πώς σκοπεύετε να στηρίξετε τον Οργανισµό και πώς µπορεί ο ρόλος του να γίνει πιο ενεργός για τη Θεσσαλονίκη;

ΣΠΥΡΟΣ ΒΟΥΓΙΑΣ Προβολή του ελληνικού σινεµά

Είμαι παιδί του Φεστιβάλ. Από 15 ετών στεκόµουν στις ουρές από το πρωί για ένα εισιτήριο ή, αν δεν έβρισκα, έψαχνα τρόπους να µπω από φεγγίτες και κρυφές πόρτες. Παρακολούθησα όλη τη λαµπρή πορεία του, από την αποθέωση και την αµφισβήτηση του ελληνικού σινεµά, µέχρι τον εξοβελισµό του από αυτό. Η ακµή του κορυφώθηκε όταν έγινε έδρα του το «Ολύµπιον» (επί διεύθυνσης Μισέλ ∆ηµόπουλου και προεδρίας Θόδωρου Αγγελόπουλου), αλλά και στη συνέχεια, από την περίοδο της µεγάλης κρίσης µέχρι σήµερα, κρατήθηκε ψηλά, µε κύρος και αξιοπρέπεια, ως σπάνια εξαίρεση στον κανόνα της παρακµής των περισσότερων πολιτιστικών θεσµών στη χώρα µας. Τόσο η περίοδος του ∆ηµήτρη Εϊπίδη (που έδωσε έµφαση στο ντοκιµαντέρ και στον διεθνή χαρακτήρα του φεστιβάλ), όσο και η σηµερινή, της ικανότατης κυρίας Ελίζ Ζαλαντό µε διευθυντή τον Ορέστη Ανδρεαδάκη (που ισορροπούν επιδέξια ανάµεσα στο κλασικό ποιοτικό και στο εναλλακτικό σινεµά), διατηρούν τη λάµψη, το ενδιαφέρον και τη νεανική φρεσκάδα του κοινού και δηµιουργούν κάθε χρόνο (και σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς) ένα σηµαντικό πολιτιστικό γεγονός για την πόλη. Αυτό που θα ήθελα να προτείνω είναι η ενίσχυση της συµµετοχής και της προβολής του ελληνικού κινηµατογράφου, που µπορεί να προσδώσει ξανά στο Φεστιβάλ κάτι από το χαµένο συναίσθηµα, την ένταση και τον ανταγωνισµό που διέκρινε κάποτε αυτόν τον ξεχωριστό και ιδιαίτερα αγαπητό θεσµό της Θεσσαλονίκης.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΕΡΒΑΣ Παράδειγµα προς µίµηση

Το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου είναι ένας πετυχηµένος θεσµός της πόλης και έχει τη θέση του παραδείγµατος προς µίµηση. Με τη διεθνοποίησή του εξελίχθηκε. Συνδέθηκε και παρείχε κίνητρα που κατάφεραν να κινητοποιήσουν τις δηµιουργικές, διανοητικές και καλλιτεχνικές δυνάµεις από όλη την Ελλάδα. Είχε και συνεχίζει να έχει θετική επίδραση στις ελληνικές παραγωγές, ενισχύοντας στην πράξη την εξωστρέφεια του ελληνικού κινηµατογράφου. Εγινε δίαυλος επαφής µε παγκόσµιες αναζητήσεις που αποτυπώνονται µέσα από το πρίσµα του κινηµατογράφου. 215.000 θεατές και επισκέπτες όλο τον χρόνο, εκ των οποίων 130.000 θεατές και επισκέπτες χώρα µας. Τόσο η περίοδος του ∆ηµήτρη Εϊπίδη (που έδωσε έµφαση στο ντοκιµαντέρ και στον διεθνή χαρακτήρα του φεστιβάλ), όσο και η σηµερινή, της ικανότατης κυρίας Ελίζ Ζαλαντό µε διευθυντή τον Ορέστη Ανδρεαδάκη (που ισορροπούν επιδέξια ανάµεσα στο κλασικό ποιοτικό και στο εναλλακτικό σινεµά), διατηρούν τη λάµψη, το ενδιαφέρον και τη νεανική φρεσκάδα του κοινού και δηµιουργούν κάθε χρόνο (και σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς) ένα σηµαντικό πολιτιστικό γεγονός για την πόλη.

Αυτό που θα ήθελα να προτείνω είναι η ενίσχυση της συµµετοχής και της προβολής του ελληνικού κινηµατογράφου, που µπορεί να προσδώσει ξανά στο Φεστιβάλ κάτι από το χαµένο συναίσθηµα, την ένταση και τον ανταγωνισµό που διέκρινε κάποτε αυτόν τον ξεχωριστό και ιδιαίτερα αγαπητό θεσµό της Θεσσαλονίκης. στο δεκαήµερο του Νοεµβρίου (∆ιεθνές Φεστιβάλ Κινηµατογράφου) και 85.000 θεατές και επισκέπτες στο δεκαήµερο του Μαρτίου (Φεστιβάλ Ντοκιµαντέρ Θεσσαλονίκης). Πέραν του γεγονότος ότι βρίσκεται ανάµεσα στα 50 σηµαντικότερα αντίστοιχα φεστιβάλ διεθνώς. Σε επίπεδο συµµετοχών: 200 καλλιτέχνες και παραγωγοί από Ελλάδα και 60 καλλιτέχνες και παραγωγοί από εξωτερικό στο 10ήµερο Φεστιβάλ Κινηµατογράφου.

Ενώ στο 10ήµερο του Φεστιβάλ Ντοκιµαντέρ, 100 καλλιτέχνες και παραγωγοί από Ελλάδα και 50 καλλιτέχνες και παραγωγοί από το εξωτερικό! Μέσα από µία γενικότερη προσπάθεια ανάταξης της πόλης θα βγει και το Φεστιβάλ πολλαπλώς επωφεληµένο. Αλλωστε, στόχος µου είναι -και το έχω εντάξει στο πρόγραµµά µας- η διεξαγωγή ακόµη ενός µεγάλου φεστιβάλ πόλης, στα τέλη του καλοκαιριού, µε στόχο η πολιτιστική δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη να αφήνει σηµαντικό πολιτιστικό και οικονοµικό αποτύπωµα. Με αυτόν τον τρόπο θα δηµιουργήσουµε µία αλυσίδα γεγονότων όπου το ένα θα δίνει τη σκυτάλη στο επόµενο και θα µεταµορφώσουµε τη Θεσσαλονίκη σε µία πραγµατική πολιτιστική µητρόπολη.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ Ο δήµος να στηρίξει την προώθηση του Φεστιβάλ

Μίας καθοριστικής σηµασίας κίνηση για τη στήριξη του Φεστιβάλ από τον δήµο είναι να µεριµνήσει για την εύρυθµη λειτουργία της πόλης κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Αυτό σηµαίνει ότι είναι µια πόλη που πρέπει να ξέρει πώς να υποδέχεται και να φιλοξενεί έναν µεγάλο αριθµό επισκεπτών. Επίσης, χρέος του δήµου είναι να φροντίσει την εικόνα της πόλης, γιατί η καθαριότητα, ο στολισµός της, η σωστή χρήση των δηµόσιων χώρων αποτελούν στοιχεία πολιτισµού και όταν διοργανώνεις ένα από τα πιο γνωστά φεστιβάλ του κόσµου, πρέπει να φροντίζεις και αυτήν την πλευρά.

Ο δήµος µπορεί να στηρίξει περαιτέρω τη διοργάνωση µε ενεργό συµµετοχή στο κοµµάτι της προώθησης του Φεστιβάλ, όπως π.χ. µε την αδειοδότηση για τοποθέτηση διαφηµιστικών µπάνερ, αλλά και σε διεθνές επίπεδο µέσω των social media και σε κάθε αποστολή στο εξωτερικό. Σηµαντική, επίσης, θα ήταν η υποστήριξη του Φεστιβάλ στην ντόπια οπτικοακουστική παραγωγή της πόλης, µε υποστηρικτικές προβολές και εκδηλώσεις σε συνεργασία µε την Ενωση Κινηµατογραφιστών Βορείου Ελλάδος. Με αυτόν τον τρόπο, πρακτικά θα ενισχυθούν όσοι και όσες εργάζονται σε αυτόν τον τοµέα στην πόλη µας αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό για να επιτευχθεί χρειάζεται ειδικό µηχανισµό του δήµου, έναν µηχανισµό που απαιτείται να έχει µια πόλη όπως η Θεσσαλονίκη και να λειτουργεί κανονικά και σε συντονισµό µε άλλα µεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ Βασικός µας στόχος η ενίσχυση της εξωστρέφειάς τους

Η στήριξη των µεγάλων θεσµικών πολιτιστικών φορέων και γεγονότων της πόλης µας, σε αγαστή συνεργασία µε την πολιτεία, για την ενδυνάµωσή τους και την ενίσχυση της εξωστρέφειάς τους, αποτελεί βασικό στόχο του συνδυασµού µας. Σχεδιάζουµε να στρέψουµε τα φώτα προβολής του παγκόσµιου πολιτιστικού γίγνεσθαι στη Θεσσαλονίκη. ∆ύο από τους µεγάλους θεσµούς στον χώρο του πολιτισµού για τη Θεσσαλονίκη είναι το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου, που διοργανώνεται κάθε Νοέµβριο, και το Φεστιβάλ Ντοκιµαντέρ, κάθε Μάρτιο.

Είναι πολύ σηµαντικοί θεσµοί, διότι συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον µεγάλων προσωπικοτήτων της έβδοµης τέχνης από ολόκληρο τον κόσµο και έχουν καταφέρει να σχολιάζονται µε ιδιαίτερα επαινετικά λόγια από κινηµατογραφόφιλους. Στο πρόγραµµα του συνδυασµού µας περιλαµβάνεται η περαιτέρω ενίσχυση των δύο Φεστιβάλ στα όρια των αρµοδιοτήτων του δήµου. Θέλουµε να συµβάλουµε ώστε να αναδειχθούν περαιτέρω οι δύο θεσµοί και µε σειρά δράσεων που θα διοργανώσουµε να γίνεται έντονη και συστηµατική προβολή τους. Πιστεύουµε ότι είναι εφικτό να αποκτήσουν ξανά τα Φεστιβάλ την τεράστια αίγλη που είχαν παλαιότερες δεκαετίες, όταν παρήλαυναν από τις αίθουσες προβολής οι µεγαλύτεροι ηθοποιοί του εγχώριου κινηµατογραφικού θεάµατος, αλλά και αστέρες διεθνούς φήµης και αναγνωρισιµότητας. Ετσι, θα προβληθεί περαιτέρω η Θεσσαλονίκη στο εξωτερικό, θα προσελκύσει περισσότερους επισκέπτες και θα δηµιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας σε µια πολύ δύσκολη εποχή για τη χώρα.

ΝΙΚΟΣ ΤΑΧΙΑΟΣ Να µεγιστοποιήσουµε την εικόνα τους

Στα χρόνια που ήµουν αντιδήµαρχος Πολιτισµού, επιδιώκαµε πάντοτε συµπράξεις µεταξύ του δήµου και του Φεστιβάλ Κινηµατογράφου. Ο δήµος παραχωρούσε χώρους για παράλληλες εκδηλώσεις και διοργάνωνε παράλληλες δράσεις, µεταφέροντας το πνεύµα του Φεστιβάλ σε όλη την πόλη. Αυτός πρέπει να είναι και ο στόχος στα χρόνια που έρχονται. Να µεγιστοποιήσουµε την εικόνα των Φεστιβάλ Κινηµατογράφου και Ντοκιµαντέρ ως γιορτών της Θεσσαλονίκης. Ο δήµος, σε αυτό το πνεύµα, την περίοδο των Φεστιβάλ µπορεί να διοργανώνει events µε αναφορά στον κινηµατογράφο. Στις δικές µου προθέσεις είναι, εφόσον εκλεγώ δήµαρχος, να προσπαθήσω να ευνοήσω πρωτότυπες συµπράξεις µέσω χορηγιών, καθώς έχει ήδη αποδειχθεί ότι αυτές αποτελούν επένδυση για την πόλη, που θα εισπράξει την υπεραξία της προβολής της.

Το στοίχημα για τα «Δημήτρια»

Κάθε χρόνο διοργανώνονται στη Θεσσαλονίκη, µε ευθύνη του δήµου, τα «∆ηµήτρια», µια σειρά εκδηλώσεων που πλέον έχουν γίνει θεσµός. Εκτιµάτε ότι τα «∆ηµήτρια» πρέπει να µείνουν ως έχουν, πρέπει να αλλάξουν φιλοσοφία ή πρέπει να καταργηθούν;

ΣΠΥΡΟΣ ΒΟΥΓΙΑΣ Να γίνουν φεστιβάλ µε καλλιτεχνικό διευθυντή

Τα «Δημήτρια» είναι θεσµός εδώ και πολλά χρόνια. Σε καµία περίπτωση δεν µπορούν να έχουν τους παλιούς προϋπολογισµούς, οι οποίοι επέτρεπαν να προσκαλούνται διεθνούς φήµης πολυµελείς ορχήστρες. Τα «∆ηµήτρια» έχουν αναγκαστικά περιοριστεί σε µικρότερα σχήµατα, αλλά έχουν απλωθεί σε θεµατικές που αφορούν τους νέους, σε νεανικά σχήµατα της πόλης αλλά και ξένα. Επίσης, έχουν σαφώς µεγαλύτερο και διαφορετικό κοινό. Τα «∆ηµήτρια» δεν πρέπει σε καµία περίπτωση να καταργηθούν. Πρέπει όµως να γίνουν φεστιβάλ µε καλλιτεχνικό διευθυντή, δυνατότητα χορηγήσεων και εξειδικευµένο προσωπικό. Tα «∆ηµήτρια» µπορούν να γίνουν η γεννήτρια και άλλων εκδηλώσεων, κεντρικός θεσµός ανάδειξης της πολιτισµικής δηµιουργίας και καινοτοµίας της πόλης, σε στενή συνεργασία και συµπόρευση µε όλους τους φορείς, δηµόσιους και ιδιωτικούς, καθώς και µε τα πνευµατικά ιδρύµατα που λειτουργούν ως παραγωγοί πολιτισµού. Τα «∆ηµήτρια» συνδιαλέγονται µε όλες τις δηµιουργικές οµάδες νέων της πόλης καθώς και µε τις κινήσεις πολιτών που γεννήθηκαν µέσα από τις ανάγκες αυτής της πόλης τα τελευταία χρόνια. Επίσης, θα συνεχίσουµε τα εργαστήρια που πραγµατοποιούν οι προσκεκληµένοι καλλιτέχνες. Σε όλη αυτήν την προσπάθεια, θα συνεχίσουµε να χρησιµοποιούµε τους εθελοντές που έχουν γίνει πια απαραίτητοι. Ακριβώς επειδή είναι απαραίτητοι, θα επιχειρήσουµε να τους πιστοποιήσουµε, ώστε να γίνουν µία ακόµη πιο συµπαγής οµάδα. Τέλος, οφείλουµε να κάνουµε µια συστηµατική προσπάθεια να εντάξουµε τους µετανάστες και τους πρόσφυγες που έχουν εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια. Προς την κατεύθυνση αυτή, θα φτιάξουµε σε εντελώς διαφορετική βάση απ’ ότι παλιά τον θεσµό «Τα ∆ηµήτρια πηγαίνουν στο σχολείο». Την εποχή των «∆ηµητρίων» όλοι οι φορείς και θεσµοί, µουσεία κ.λπ. θα συµµετέχουν σε ένα φεστιβάλ που θα έχει κάτι για όλους.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΕΡΒΑΣ Λιγότερες αλλά ελκυστικότερες εκδηλώσεις

Αν αντιπαραβάλουμε την πορεία τους µε αυτήν του ∆ιεθνούς Φεστιβάλ Κινηµατογράφου, θα αντιληφθούµε πολύ γρήγορα ποια είναι η πορεία που πρέπει να ακολουθήσουµε. Οι θεατές των «∆ηµητρίων» µειώνονται χρόνο µε τον χρόνο. Οι αριθµοί των θεατών, για ένα ετήσιο φεστιβάλ µε περίπου 50 εκδηλώσεις σε µία πόλη ενός εκατοµµυρίου κατοίκων, δεν τιµούν κανέναν. Ούτε έσοδα της τάξης των 9.000 ευρώ περίπου είναι σοβαρό αποτέλεσµα, όταν η διοργάνωση κοστίζει µισό εκατοµµύριο κάθε χρόνο. Η πρότασή µου είναι ο µετασχηµατισµός των «∆ηµητρίων». Λιγότερες αλλά ελκυστικότερες εκδηλώσεις, µε στόχο τη µετατροπή τους σε θεσµό διεθνούς εµβέλειας. Σήµερα δεν έχουν καµία ελκυστικότητα ούτε για καλλιτέχνες παγκοσµίου κύρους αλλά ούτε και για το κοινό. Το πρόγραµµά τους δεν αφήνει απολύτως κανένα αποτύπωµα στην πόλη και δεν υπάρχει καµία θεµατική συνέχεια.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής είναι άλλο ένα ζητούµενο, καθώς κάθε χρόνο εναλλάσσονται πρόσωπα σε επιτροπές που δεν είναι σε θέση να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν µια συγκεκριµένη καλλιτεχνική ταυτότητα για τον θεσµό. Οι δε αποφάσεις λαµβάνονται λίγες εβδοµάδες πριν από την έναρξη και κοστίζουν περισσότερο, µε απευθείας αναθέσεις για πολλές από τις ανάγκες του και προφανώς µε αδυναµία επικοινωνίας εντός και εκτός των τειχών της πόλης. Η παρακµιακή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα «∆ηµήτρια» αναγνωρίζεται από όλους. Ολα αυτά θα αλλάξουν. ∆εν θα αποτελεί το εξαιρετικό Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης την εξαίρεση, αλλά το σηµαντικό γεγονός του Νοεµβρίου πριν και µετά από άλλα αντίστοιχου βεληνεκούς στην πλούσια πολιτιστική ατζέντα της πόλης. Συµπεριλαµβανοµένων των «∆ηµητρίων».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ Να βγουν στην πόλη, να «τρυπώσουν» και σε µικρούς χώρους

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια τα «∆ηµήτρια» άλλαξαν χαρακτήρα, νοικοκυρεύτηκαν αρκετά και αναβαθµίστηκαν σε ικανοποιητικό βαθµό. Αποτελούν το µοναδικό διεθνές φεστιβάλ της πόλης και επ’ ουδενί δεν πρέπει να καταργηθούν – αυτό θα ήταν καταστροφικό για την πόλη. Μπορούν όµως να αλλάξουν, να εκσυγχρονιστούν ακόµα πιο πολύ. Θα επιµείνω στον διεθνή χαρακτήρα τους, καθώς ένα τέτοιο φεστιβάλ έχει πρωτεύοντα ρόλο να φέρνει σε επικοινωνία τον διεθνή πειραµατισµό στις τέχνες µε τον εγχώριο. H Θεσσαλονίκη είχε και έχει σηµαντικούς καλλιτέχνες, πρωτοπόρους στο είδος τους. Το φεστιβάλ των «∆ηµητρίων» έχει χρέος να τους αναζητήσει, γιατί αυτοί αποτελούν την καλλιτεχνική εγχώρια φωνή της πόλης. Ενας τόσο σηµαντικός θεσµός χρειάζεται να βρει και τις ισορροπίες του, σχετικά µε το θέαµα που προσφέρει. Παράλληλα, µε τις πιο mainstream παραστάσεις/εκδηλώσεις, µπορεί και υπάρχει δυνατότητα να αξιοποιήσει χώρους πιο εναλλακτικούς, µε έργα τέχνης που να ταιριάζουν σε αυτόν τον πειραµατικό χαρακτήρα. Τα «∆ηµήτρια» πρέπει να βγουν στον δηµόσιο χώρο της πόλης, να τον επαναξιοποιήσουν, να «τρυπώσουν» σε µικρούς χώρους που είναι φυτεµένοι στο κέντρο της πόλης, να δώσουν την αφορµή για µια διαφορετική αισθητική µατιά της πόλης. Είναι ένα φεστιβάλ που η θεµατική του κάθε χρονιά χρειάζεται να γεννά γόνιµο προβληµατισµό σε κοινωνικά/ πολιτιστικά θέµατα. Είναι ένας πολιτιστικός θεσµός που πρέπει να αυτονοµηθεί από την κρατική γραφειοκρατία και να ελέγχεται οικονοµικά, αλλά και για την ποιότητά του. Είναι η µεγάλη γιορτή της πόλης µας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ Αναβάθµιση του θεσµού, να ενισχυθεί και η τοπική οικονοµία

Ο θεσμός των «∆ηµητρίων» εδώ και περισσότερο από µισό αιώνα είναι πολύ σηµαντικός για τη Θεσσαλονίκη. Αποτελεί ίσως την κορυφαία πολιτιστική έκφραση της πόλης, µία συνάντηση καλλιτεχνών από τους χώρους του θεάτρου, της µουσικής, του χορού και των εικαστικών. Προβάλλει τη Θεσσαλονίκη µας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και η επιτυχία τους φαίνεται από τον µεγάλο αριθµό επισκεπτών στις εκδηλώσεις, καθώς και από τους σηµαντικούς καλλιτέχνες που συµµετέχουν κάθε χρόνο. Ως δηµοτική Αρχή, σε συνεργασία µε τους ανθρώπους του ∆ήµου Θεσσαλονίκης που υπηρετούν άριστα εδώ και πολλά χρόνια τον τοµέα του πολιτισµού, θα καταβάλουµε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε ο θεσµός των «∆ηµητρίων» να αναβαθµιστεί. Απαραίτητη γι’ αυτό είναι η οικονοµική ενίσχυση του θεσµού, κάτι που θα επιτευχθεί από πόρους που θα αντλήσουµε µέσα από προγράµµατα στήριξης του πολιτισµού. Στοχεύουµε στην ενίσχυση του διεθνούς προσανατολισµού των «∆ηµητρίων», ώστε να µετατραπούν σε έναν θεσµό ο οποίος όχι µόνο θα ανταγωνίζεται τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, αλλά θα αποτελέσει και πόλο έλξης των νέων της πόλης µας, οποιαδήποτε πολιτιστικά ενδιαφέροντα κι αν έχουν. Επιθυµία µας είναι τα «∆ηµήτρια» να αποτελούν κίνητρο ώστε να επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη άτοµα από άλλες πόλεις της χώρας, καθώς και από το εξωτερικό. Μέσα από τον πολιτισµό, τις µέρες που θα διαρκούν τα «∆ηµήτρια», να ενισχύεται και η τοπική οικονοµία.

ΝΙΚΟΣ ΤΑΧΙΑΟΣ Να αφουγκραστούν τις σύγχρονες τάσεις

Τα «Δημήτρια» είναι ένας θεσµός που ξεκίνησε το 1966 από τον ΕΟΤ, σχεδόν παράλληλα µε το Φεστιβάλ Αθηνών, στη λογική της ισόρροπης πολιτιστικής ανάπτυξης και προβολής µεταξύ Βορρά και Νότου. Σε αντίθεση µε το Φεστιβάλ Αθηνών, τα «∆ηµήτρια» στηρίζονται στη χρηµατοδότηση του δήµου και είναι προφανές ότι ο συγκεκριµένος θεσµός επηρεάζεται από την οικονοµική κατάσταση του δήµου. Το 2010 ξεκίνησε η µείωση του προϋπολογισµού τους. Αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο θεωρώ πως δεν οφείλεται µόνο στην οικονοµική κρίση. Πιστεύω ότι το ύψος του προϋπολογισµού των «∆ηµητρίων» είναι θέµα πολιτικής επιλογής και στόχευσης. Από ένα διεθνές φεστιβάλ εξωστρέφειας µετατράπηκε, λόγω πολιτικής φιλοσοφίας, σε ένα φεστιβάλ πειραµατισµού και εσωστρέφειας.

Αυτό πρέπει να αλλάξει και ο θεσµός να αποκτήσει την παλιά του αίγλη. Οι διεθνείς συµµετοχές καλλιτεχνών θα ενισχύσουν την εµβέλειά του και το προφίλ των τοπικών καλλιτεχνών, καθώς θα µπορούν να αναδειχθούν µέσα από αυτό. Στόχος µας είναι τα «∆ηµήτρια» να γίνουν ένας θεσµός που θα αναφέρεται σε όλους, καλλιτέχνες και θεατές. Το φεστιβάλ που θα αναδεικνύει την πόλη και θα προσελκύει µε τα καλλιτεχνικά του γεγονότα επισκέπτες από όλη την Ευρώπη. Τα σύγχρονα «∆ηµήτρια» θα πρέπει να αφουγκράζονται τις σύγχρονες µορφές τέχνης και να τις διασταυρώνουν µε τον ιστορικό χαρακτήρα της πόλης και το καλλιτεχνικό δυναµικό της.

Πρωτεύουσα πολλών πολιτισμών

Η Θεσσαλονίκη ήταν διαχρονικά ένα πολυπολιτισµικό κέντρο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Πώς εκτιµάτε ότι µπορεί να ενισχυθεί και να αναδειχθεί αυτός ο χαρακτήρας της πόλης;

ΣΠΥΡΟΣ ΒΟΥΓΙΑΣ Πολύχρωµο και φιλόξενο λιµάνι

Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η Θεσσαλονίκη δεν ήταν ποτέ µονοεθνική, µονογλωσσική και χωρίς «ξένους». Πάντοτε ήταν ένα φιλόξενο λιµάνι και µια αγκαλιά για τους εσωτερικούς µετανάστες και τους πρόσφυγες. Η Θεσσαλονίκη άκουγε πολλές γλώσσες και ανεχόταν πολλούς πολιτισµούς. Υποδέχθηκε έναν µεγάλο αριθµό µεταναστών από τα Βαλκάνια και την πρώην ΕΣΣ∆ και ανταποκρίθηκε περίφηµα. Για να µην πούµε ότι κρατήσαµε ανοιχτά πολλά σχολεία, άρα και θέσεις εργασίας, και είχαµε για πολλά χρόνια εργατικό δυναµικό. Αυτός ο χαρακτήρας µπορεί να διατηρηθεί µέσω της «διπλωµατίας των πόλεων» της προηγούµενης διοίκησης, µέσω αγγλόφωνων προγραµµάτων στα πανεπιστήµιά της, µέσω ανταλλαγών νέων.

Φυσικά η περαιτέρω ανάδειξη των µνηµείων της και οι περίπατοι που διατρέχουν όλη την γκάµα χρονολογιών αλλά και δραστηριοτήτων της πόλης είναι µια καλή αφορµή να αρχίσουµε τις ξεναγήσεις και σε άλλες γλώσσες. Η φιλοξενία διεθνών αθλητικών γεγονότων ανοίγει την πόλη και τους ορίζοντές της. Τα διεθνή «αφιερώµατα» µπορούν και οφείλουν να γίνουν πραγµατικά διεθνή (βλ. Φεστιβάλ Βιβλίου). Η Θεσσαλονίκη φιλοξενεί πολλές εθνότητες και είµαστε σίγουροι ότι ο προσφυγικός πληθυσµός θα ενισχύσει αυτήν την πολυχρωµία. Ηδη το Φεστιβάλ Κινηµατογράφου έβαλε τη Θεσσαλονίκη στον παγκόσµιο χάρτη και οι δρόµοι µας είναι γεµάτοι από πολλά χρώµατα και πολλούς ανθρώπους από άλλες χώρες. Εµείς ως ΠΟΛΗχρωµη Θεσσαλονίκη δεν µπορούµε παρά να χαιρετίσουµε αυτή την πολύτιµη πολυφωνία.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΕΡΒΑΣ Να ανακτήσει την αίγλη της, το γεωπολιτικό της βάθος

Η Θεσσαλονίκη είναι πόλη µε 24 αιώνες Ιστορίας και µοιραία πολλές ταυτότητες, πολλά ιστορικά στίγµατα. Είναι πόλη µακεδονική, πόλη ρωµαϊκή, βυζαντινή, πόλη µε έντονο οθωµανικό στοιχείο, µε εβραϊκή ταυτότητα. Προφανώς είναι κυρίαρχα πόλη προσφυγική, νεοελληνική και αυτό αποτυπώνεται παντού. Στην αρχιτεκτονική, στην κουζίνα της, στις οµάδες της, στο πάντρεµα των τειχών της µε πολυκατοικίες του 1960, δίπλα από χαµάµ και εκκλησίες της βυζαντινής περιόδου. Ακόµη και αν αυτή η πολυχρωµία της περιορίστηκε σε κάποιες ιστορικές φάσεις, ποτέ δεν έπαψε να κρατά στον πυρήνα της τα στοιχεία αυτά. Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα πόλη µε αέρα κοσµοπολίτικο και πολυπολιτισµικό. Για να διατηρηθεί αυτός ο χαρακτήρας και να ενισχυθεί χρειάζεται εξωστρέφεια. Ενα νέο ξεχωριστό και αυθεντικό storytelling της πόλης που θα ξανασυστηθεί σε όλον τον κόσµο, σε έναν κόσµο που αλλάζει.

Αυτό µπορεί να γίνει εάν η Θεσσαλονίκη επανασυνδεθεί µε όλα τα παγκόσµια δίκτυα εµπορίου, εκπαίδευσης, νέων τεχνολογιών και καινοτοµίας, πολιτισµού, τουρισµού και επενδύσεων. Με τα µεγάλα ζητήµατα που την αφορούν και θα την απασχολήσουν στο µέλλον. Ξέρετε, οι πόλεις είναι ζωντανοί οργανισµοί που εξελίσσονται. Η Θεσσαλονίκη πρέπει να ανακτήσει το χαµένο έδαφος, να ανακτήσει την αίγλη της, το γεωπολιτικό της βάθος, να προσελκύσει κεφάλαια, επιχειρήσεις, καλλιτέχνες, αθλητικά και πολιτιστικά δρώµενα, διανοητικό κεφάλαιο. Οχι ως συµπρωτεύουσα και άλλες τέτοιες υποτιµητικές αναφορές, αλλά ως µια σύγχρονη πόλη που κοιτά µε αισιοδοξία το µέλλον.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ Κύριος άξονάς µας η συνάντηση πολιτισµών

Η Θεσσαλονίκη έχει υποστεί πολλά λόγω των ανθρώπων που την έχουν διοικήσει στο παρελθόν και για τον λόγο αυτό υπήρξε πόλος έλξης για τυχοδιώκτες που αποζητούσαν το προσωπικό τους όφελος. Ετσι η πόλη έχασε σταδιακά τον ρόλο που διαδραµάτιζε κάποτε λόγω της γεωγραφικής θέσης της. Εµείς σχεδιάζουµε µια Θεσσαλονίκη που αναπνέει και πάλι και είναι όντως και επί της ουσίας κέντρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Είναι επιτακτική ανάγκη πλέον να δοθούν τα απαραίτητα κίνητρα ούτως ώστε να προσελκύσει η πόλη καλλιτέχνες, ανθρώπους των γραµµάτων, για να στελεχώσουν εκ νέου τον καλλιτεχνικό πυρήνα της. Η Θεσσαλονίκη µπορεί να συνεργαστεί µε δήµους των βαλκανικών πόλεων, να ενισχυθεί δηλαδή ο δίαυλος επικοινωνίας, µε στόχο την ανταλλαγή και την επικοινωνία. Αυτή η συνάντηση πολιτισµών ξανά στην πόλη της Θεσσαλονίκης µε τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης αποτελεί και έναν από τους κύριους πολιτιστικούς άξονες της παράταξής µας.

Το ΜΑΖΙ δεν είναι ένα προεκλογικό σποτάκι, είναι η επιτακτική ανάγκη να βρεθεί η Θεσσαλονίκη ξανά µαζί και µε τους άλλους πολιτισµούς, να ξεφύγει από την εσωστρέφεια που χρόνια τώρα τη χαρακτηρίζει. Επίσης η Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι µια ενεργή πολιτιστικά πόλη καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και όχι µόνο την περίοδο των «∆ηµητρίων» και του Φεστιβάλ Κινηµατογράφου Θεσσαλονίκης. Αυτός είναι ένας δεύτερος βασικός άξονας πολιτισµού που πιστεύουµε και σύµφωνα µε αυτόν θα κινηθούµε. Σχεδιάζουµε λοιπόν πολιτιστικές συναντήσεις (φεστιβάλ µικρής διάρκειας, καλλιτεχνικά fora, κ.ά.) σε µια πόλη που γνωρίζει να προωθεί και να αναδεικνύει την ιστορία της και τον σύγχρονο πολιτισµό της.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΟΡΦΑΝΟΣ Θα συµβάλει η δηµιουργία Μουσείου Μεγάλου Αλεξάνδρου

Είναι αδιαμφισβήτητος ο διαχρονικός χαρακτήρας της Θεσσαλονίκης ως πολυπολιτισµικoύ κέντρου στη Νοτιοα - νατολική Ευρώπη. Σε καµία περίπτωση, όµως, δεν πρέπει να περιχαρακωνόµα - στε στις δάφνες αυτής της επιτυχίας, αλ - λά πρέπει πάντοτε να βρισκόµαστε σε εγρήγορση ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω αυτός ο χαρακτήρας. Να προβάλλονται η πόλη, ο πολιτισµός της και η ιστορία της, µια και η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε σηµείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης για περισσότερους από 23 αιώνες.

Σε αυτό θα συµβάλει η δηµιουργία Μουσείου Μεγάλου Αλεξάνδρου, ενός ψηφι - ακού µουσείου που θα παρουσιάζει τη ζωή, τον κόσµο και το σχέδιο για την πολιτισµική ένωση των λαών του µεγάλου Μακεδόνα. Το νέο µουσείο θα κατοχυρώσει την ιστορία της Θεσσαλονίκης, θα καταστήσει την πόλη µας πρωτοπόρα στις δράσεις πολιτισµού και θα αποτελέσει ισχυρό πόλο έλξης παγκοσµίως.

Το µουσείο θα αποτελέσει ένα έµβληµα για την πόλη και θα την κατατάξει στο επίκεντρο του πολιτιστικού και του τουριστικού ενδιαφέροντος, καθώς και της παγκόσµιας σκέψης. Η τεράστια ιστορία της Θεσσαλονίκης, ωστόσο, δεν σταµατάει στην αρχαιότητα. Η Θεσσαλονίκη ήταν η δεύτερη µεγαλύτερη πόλη στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και σήµερα αποτελεί µαζί µε τη Κωνσταντινούπολη ένα µεγάλο ζωντανό βυζαντινό µουσείο. Αυτό ακριβώς εµείς θα αναδείξουµε, µε τη δηµιουργία περιπατητικών διαδροµών, µε τις οποίες θα ενοποιήσουµε όλα τα βυζαντινά µνηµεία της πόλης.

ΝΙΚΟΣ ΤΑΧΙΑΟΣ Nα επιταχυνθεί η ίδρυση του Μουσείου Ιστορίας της πόλης

Η Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι µια πόλη ανοιχτή και φιλόξενη στο διαφορετικό και το νέο. ∆εν µπορώ να πω µε σιγουριά αν στο παρελθόν της υπήρξε πο - λυκοινοτική ή πολυπολιτισµική και πάντως δεν νοµίζω ότι αυτή η οµφαλοσκόπηση έχει σηµασία στις πολιτικές επιλογές που αφορούν τις προοπτικές της. Με την ίδρυση των εδρών Εβραϊκών και Ισλαµικών Σπουδών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήµιο, τη δηµιουργία του Μουσείου του Ολοκαυτώµατος και την προώθηση της τουριστικής Θεσσαλονίκης από την επιχειρηµατική κοινότητα η πόλη έχει ξεκινήσει να επενδύει στο µέλλον.

Και επειδή χρέος του ∆ήµου Θεσσαλονίκης είναι να ενθαρρύνει και την αναδίφηση στο παρελθόν της πόλης και τη συστηµατική διδασκαλία της στις νεότερες γενιές, θα ενισχυθεί η λειτουργία του Κέντρου Ιστορίας και θα επιταχυνθεί η ίδρυση του Μουσείου Ιστορίας της πόλης που προαναφέρω. Θα ανοίξουµε το µέλλον της Θεσσαλονίκης ξεκλειδώνοντας το λαµπρό παρελθόν της, εκπαιδεύοντας περήφανους, ενηµερωµένους και απροκατάληπτους πολίτες.