Ελληνικές ιστορίες διαφθοράς στη σκιά του Σόρος

Σκιες διαφθοράς με... διπλωµατικά διαπιστευτήρια, διογκωµένες από υπόνοιες συγκάλυψης. Ψίθυροι στο παρασκήνιο αλλά και σκελετοί σκανδάλων, κρυµµένοι σε ερµάρια θωρακισµένα από την άγραφη οµερτά ενός επαγγελµατικού κλάδου που θεωρεί εαυτόν ελίτ, και που ως ελίτ φυσικά δεν το συνηθίζει να βγάζει τα άπλυτά του στη φόρα. ∆ικαίως σε έναν βαθµό, καθώς κάτι τέτοιο ίσως να αµαύρωνε και την ίδια την εικόνα της χώρας την οποία ο εν λόγω κλάδος εκπροσωπεί στο εξωτερικό. Το εθνικό συµφέρον στη βιτρίνα, πάνω από όλα, και στα ενδότερα, προσωπικά συµφέροντα να παίζουν παιχνίδια µε το αζηµίωτο.

Φήµες λένε πως υπήρξαν περιπτώσεις Ελλήνων διπλωµατών στο εξωτερικό που χρηµατίζονταν κάτω από το τραπέζι για να χορηγούν θεωρήσεις εισόδου (βίζα) σε ανθρώπους που ενδεχοµένως να µην έπρεπε (ακόµη και σε ξένους πράκτορες ή ακραίους, όπως αφήνεται να εννοηθεί), µε διαδικασίες αδιαφανείς ή συνοπτικές και ανύπαρκτα ή πλαστά δικαιολογητικά.

Οι υποθέσεις ίσως να µην είναι τόσο πολλές, αλλά από την άλλη δεν είναι και τόσο λίγες ώστε να µπορούν να θεωρηθούν αµελητέες, ενώ είναι προφανές ότι τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις εγείρονται και θέµατα εθνικής ασφαλείας. Λέγεται πως υπήρξε η περίπτωση ενός πρώην γενικού προξένου της Ελλάδας σε µεγάλη πόλη γειτονικής χώρας που πιάστηκε µε αδικαιολόγητα πολλά χρήµατα στην κατοχή του.

Με εκατοµµύρια ευρώ, λένε οι πληροφορίες. Ακολούθησαν Ε∆Ε και έλεγχοι επιθεωρητών. Κάποιοι επιχείρησαν να τον βγάλουν λάδι ως «άριστο», αλλά τελικώς η ελληνική ∆ικαιοσύνη τον καταδίκασε πρόσφατα (πρωτοδίκως), µε την οριστική του παύση ωστόσο από το ∆ιπλωµατικό Σώµα ακόµη να εκκρεµεί. Μέσα σε ένα διάστηµα  περίπου πέντε ετών, ο εν λόγω διπλωµάτης φέρεται να είχε χορηγήσει συνολικά χιλιάδες θεωρήσεις βίζας, δεχόµενος ψευδή στοιχεία και πλαστά ή ελλιπή δικαιολογητικά. Η εν λόγω περίπτωση ίσως να είναι η κορυφή του παγόβουνου, αλλά δεν είναι η µόνη. Λέγεται πως υπήρξαν και άλλες ανά την υφήλιο, από το Ιράν και την Αιθιοπία και ακόµη παραπέρα.

Χαλασμένα τηλέφωνα

Έτερος διπλωµάτης λέγεται πως πριν χρόνια είχε φτάσει στο σηµείο να κάνει... λαθρεµπόριο χαλιών κάπου στην Ασία, ενώ υπήρξε και η περίπτωση διπλωµάτη που φέρεται να είχε «χαλάσει» σκοπίµως τις τηλεφωνικές γραµµές εξυπηρέτησης για βίζα στην ελληνική διπλωµατική αποστολή όπου υπηρετούσε... µε απώτερο σκοπό να γίνεται κοσµοσυρροή µπροστά από τα γραφεία. «Συµπτωµατικά» βέβαια, κάπου εκεί µέσα στην κοσµοσυρροή, κυκλοφορούσαν και ορισµένοι επιτήδειοι που έστελναν τους ενδιαφερόµενους αλλού, σε κάποιο δωµάτιο ξενοδοχείου εκεί κοντά, µε την υπόσχεση ότι εκεί θα εξυπηρετούνταν ταχύτερα... φυσικά µε το αζηµίωτο. Κάποια µάλιστα από τα «µαύρα» χρήµατα που είχε αποφέρει εκείνη η «µπίζνα», κακές γλώσσες λένε ότι τελικώς κατέληξαν, µεταξύ άλλων, και στα ταµεία... µεγάλων κοµµάτων πίσω στην Ελλάδα.

«Ανθρωπος που θέλει να κάνει απάτη, την κάνει, ή τουλάχιστον την έκανε παλαιότερα, πολύ εύκολα στο υπουργείο Εξωτερικών. Αυτοί που είναι επιρρεπείς στο 
µέλι δεν βουτάνε µόνο το δάχτυλο, βουτάνε µέχρι τον αγκώνα» σχολιάζει άνθρωπος µε γνώση προσώπων και πραγµάτων. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, άρχισαν ωστόσο να εµπλέκονται στις µπίζνες µε τις βίζες και ιδιωτικές εταιρείες που ως εξωτερικοί πάροχοι αναλαµβάνουν να προσφέρουν υπηρεσίες υποστήριξης των ελληνικών προξενικών Αρχών στη διαδικασία χορήγησης θεωρήσεων εισόδου, βάσει σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας για τις χώρες της Ζώνης Σένγκεν.

Οι εν λόγω εταιρείες αναλαµβάνουν συγκεκριµένα να διευκολύνουν το έργο των προξενικών Αρχών κατά τη διαδικασία παραλαβής αιτήσεων και λήψης βιοµετρικών στοιχείων για χορήγηση θεώρησης εισόδου αλλοδαπών στην Ελλάδα και στον χώρο Σένγκεν. Για τις υπηρεσίες τους αυτές (της παροχής πληροφοριών, της συλλογής των δικαιολογητικών, της λήψης βιοµετρικών στοιχείων, της προώθησης των αιτήσεων κ.λπ.), οι συνεργαζόµενες µε το ΥΠΕΞ εταιρείες ανάδοχοι πληρώνονται από τον πελάτη και εν συνεχεία (πράγµα που ισχύει σήµερα αλλά δεν ίσχυε παλαιότερα) καταβάλλουν στο ελληνικό ∆ηµόσιο ένα συµφωνηµένο ποσοστό επί των εσόδων.

Η εµπλοκή τέτοιων εταιρειών στη διαδικασία θα µπορούσε θεωρητικά να λειτουργήσει και ως ανάχωµα στις όποιες απόπειρες διαφθοράς. Στην πορεία, ωστόσο, θα έκαναν την εµφάνισή τους νέες σκιές, πλέον γύρω από τις εταιρείες, τους διαγωνισµούς,τους ιθύνοντες κ.ά. Μέχρι και το 2015, το έργο της παροχής υπηρεσιών έκδοσης βίζας εκτελούσε για το ελληνικό ΥΠΕΞ, µε απευθείας ανάθεση, ένας ιδιωτικός επιχειρηµατικός κολοσσός που ιδρύθηκε στην Ινδία το 2001 και έχει κεντρικά στο Ντουµπάι (τον οποίο µάλιστα φήµες θέλουν να διατηρεί στενούς δεσµούς µε µυστικές υπηρεσίες της ∆ύσης).

∆ιεθνής διαγωνισμός

Στην πορεία, ωστόσο, τα δεδοµένα θα άλλαζαν και η πίτα θα µοιραζόταν εκ νέου, µέσα από τη διεξαγωγή ανοιχτού δηµόσιου διεθνούς διαγωνισµού. Ακόµη και η διαδικασία τού εν λόγω διαγωνισµού θα συνοδευόταν ωστόσο από σκιές καταγγελιών (περί ευνοιοκρατίας/µεροληψίας), ενστάσεις και πολύµηνες δικαστικές «περιπέτειες».

Κάποιοι θα έβλεπαν ως «ύποπτο» το γεγονός ότι στη διοίκηση της εταιρείας (θυγατρικής άλλης εταιρείας µε έδρα την Κύπρο) που τελικώς ανέλαβε και το µεγαλύτερο µέρος του έργου βρίσκονται ως κεντρικά πρόσωπα δύο πρώην διπλωµάτες και έναν πρώην αρχηγός της Αστυνοµίας. Επ’ αυτού, βέβαια, δεν υπάρχει καµία παραβίαση νοµοθεσίας. Αντιθέτως, οι νόµιµες διαδικασίες  φαίνεται να έχουν ακολουθηθεί κατά γράµµα, µε τη βούλα και του Συµβουλίου της Επικρατείας. Και µετά ήρθε ο Σόρος…