Βουλή: Ενός λεπτού σιγή για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων

«Ο ελληνισμός του Πόντου βασανίστηκε, ατιμάστηκε, σφαγιάστηκε και τελικά ξεριζώθηκε από την περιοχή του», είπε από βήματος της Ολομέλειας, ο δ΄αντιπρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, ανοίγοντας την εκδήλωση για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Αναφέρθηκε στις ατιμωτικές φιέστες του Ερντογάν τονίζοντας ότι «είναι ύβρις ο ραγιαδισμός και την ύβρη την ακολουθεί πάντα η νέμεσις». Στη συνέχεια κάλεσε σε έναν «νέο αγώνα με σύνεση, συνεννόηση και συναίνεση».

Πριν ξεκινήσει η εκδήλωση τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή εις μνήμην. Στη συνέχεια ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστας Γαβρόγλου,, τόνισε ότι «καθήκον μας είναι να μετατρέπουμε την τραγωδία σε δύναμη με τη νηφάλια ανάγνωση του παρελθόντος».

Είπε ότι «οι άνθρωποι αυτοί δεν ζητούν εκδίκηση αλλά την αναγνώριση μιας αδιαμφισβήτητης πραγματικότητας» αλλά και ότι «η Δημοκρατία δεν μπορεί να εδραιωθεί όσο η σιωπή αντικαθιστά την ήρεμη αποτίμηση του παρελθόντος».

Ο κ. Γαβρόγλου επεσήμανε ότι «υπήρξαν απολύτως αναιτιολόγητες επιθέσεις κατά των Ποντίων και σφαγές αυτών» όπως και ότι «οι Πόντιοι πρόσφυγες μετέφεραν στην Ελλάδα την ιδιαίτερη πολιτισμική τους ταυτότητα προϊόν της μακράς παραμονής τους στη γενέθλια γη.

Πρόσθεσε επίσης ότι «παρότι η ταυτότητά τους δεν αμφισβητήθηκε, η ισότιμη διεκδίκηση και απόδοση της θέσης τους στην ελληνική κοινωνία αποτέλεσε σημείο τριβής με τους γηγενείς» και μίλησε και για τις μελανές σελίδες του ’20 και του ’30 και τη ρατσιστική αντιμετώπιση των Ποντίων από το συντηρητικό καθεστώς κάτι που όπως είπε πρέπει να αντιμετωπιστεί γιατί μπορεί να αποκτήσει μια νέα διάσταση στη σημερινή, σύγχρονη πραγματικότητα. Υπογράμμισε πως μιλάμε για «άσκηση συνύπαρξης με τον άλλον, τον εκάστοτε ‘ξένο’ και ταυτόχρονα την ειρηνική συνύπαρξη με τους γείτονές μας».

Εξήρε τη σημασία της Κέντρου Ποντιακών Μελετών και την οικονομική στήριξη από το Φιλανθρωπικό Ίδρυμα «Ιβάν Σαββίδης» και δεσμεύτηκε να δοθούν θέσεις επιστημονικού προσωπικού.

Ακολούθως, στο βήμα ανέβηκε ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης που θέλησε ξεκινώντας να καταδικάσει τη δολοφονική επίθεση που δέχθηκε ένας νέος άνθρωπος σε εκδήλωση μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Αναφερόμενος στη συνέχεια στη Γενοκτονία είπε ότι σφράγισε τη ζωή του έθνους μας και μίλησε για κύκλο αίματος και διώξεων που έγινε σφραγίδα μνήμης και οφειλή δράσης για τις γενιές που ακολούθησαν.

Οι Πόντιοι υπήρξαν το απώτατο ανατολικό άκρο του ελληνικού κόσμου. Έκανε ειδική αναφορά στην ανάπτυξη του ποντιακού ελληνισμού που «ειδικά τον 19ο αιώνα γνώρισε «μεγάλη οικονομική άνθηση, που τον οδήγησε σε πολιτιστική και εκπαιδευτική άνοδο».

Είπε χαρακτηριστικά ότι «αρίστευε με την πιο ξεκάθαρη έννοια της λέξης». Ότι «Το οικονομικό σφρίγος, το πνεύμα προόδου και πάνω απ΄ όλα το φρόνημα των Ποντίων, κινητοποίησαν, χρηματοδότησαν και στήριξαν την άνοδο της ελληνικής παιδείας και του ελληνικού πολιτισμού». Αλλά και ότι «δεν θέλησε ο ποντιακός ελληνισμός να στραφεί εναντίον οποιουδήποτε. Το δικαίωμα στην εθνική του ύπαρξη διεκδίκησε. Στοχοποιήθηκε όμως και γνώρισε την ωμή βία, την εξολόθρευση και τον ξεριζωμό».

Ο πρόεδρος της ΝΔ τόνισε επίσης πως «ο ελληνικός κόσμος εκείνης της εποχής ήταν πάντα φορέας μιας ανοιχτόμυαλης και φιλελεύθερης αντίληψης για την οργάνωση των ανθρώπινων κοινοτήτων στην ευρύτερη περιοχή και τον σεβασμό της ταυτότητάς τους», άποψη που προέβαλε ο ηγέτης του έθνους, Ελευθέριος Βενιζέλος.

Ο ελληνισμός ήθελε και επεδίωξε πάντα μια λύση συμβίωσης και δημοκρατίας…Οι Πόντιοι όπως κι άλλοι έλληνες πρόσφυγες ήρθαν στην Ελλάδα μετά την Καταστροφή αλλά δεν θα ήταν τίμιο να αποκρύψουμε ότι συχνά δέχθηκαν τη δυσπιστία και ορισμένες φορές ακόμη και την εχθρότητα των γηγενών Ελλήνων… οδηγήθηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις σε μια άδικη και οδυνηρή κοινωνική περιθωριοποίηση και είναι χρέος μας να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους», κάτι που χαρακτήρισε «ζήτημα εθνικής συνέπειας». Πρόσθεσε πως «σε μια τέτοια εκδήλωση πρέπει να διευρύνουμε τη ματιά μας και να δούμε τη συνολική εικόνα… Η Ελλάδα των 4 εκατομμυρίων κατοίκων, εκείνη την εποχή, κατεστραμμένη και ηττημένη δέχθηκε ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες πρόσφυγες και… σταδιακά μέσα από δυσκολίες κατάφερε να τους αποκαταστήσει και να τους εντάξει… Συνέβαλαν στην οικονομία της, ανέβασαν το πολιτιστικό της επίπεδο, την υπερασπίστηκαν ένοπλα όταν δέχθηκε την επίθεση του φασισμού».

Κλείνοντας επεσήμανε πως «είμαστε δίπλα τους και συμμετέχουμε ολόθερμα στην ημέρα μνήμης στον ποντιακό ελληνισμό αλλά αυτός ο οφειλόμενος φόρος τιμής δεν εξαντλείται στις επετείους». Υπογράμμισε την ανάγκη για συντονισμένη και «πολυεπίπεδη προβολή και προώθηση των προσπαθειών για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας».

Δεσμεύτηκε για προώθηση μέσα από παρέμβαση βουλευτών του κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και ότι ήδη έχει τεθεί το θέμα στα Ηνωμένα Έθνη. Μίλησε για «παραταξιακό αλλά και εθνικό καθήκον», και είπε πως η αναγνώριση της ιστορικής πραγματικότητας από τους γείτονές μας που θα ήταν «μια γενναία, απελευθερωτική πράξη».