Ζέφη Δημαδάμα στο Εθνος: Η Σοσιαλδημοκρατία ανάχωμα στην κλιματική αλλαγή

Τα κινήματα για την κλιματική αλλαγή γιγαντώνονται σε όλη την Ευρώπη. Οι νέες και οι νέοι μάς έχουν προσπεράσει, παίρνοντας στα χέρια τους το μέλλον τους για μια περιβαλλοντικά βιώσιμη Ευρώπη. Βγήκαν στους δρόμους στη Γερμανία, στο Βέλγιο και ξεκίνησαν να διαδηλώνουν απαιτώντας αλλαγή διακυβέρνησης εδώ και τώρα και δημιουργώντας ένα πανευρωπαϊκό ποτάμι μαθητών και μαθητριών.

Αφησαν τα σχολεία τους, τα μαθήματά τους και βγήκαν στον δρόμο για να αγωνιστούν για μια άλλη πολιτική. «Τι να τα κάνουμε τα σχολεία, τα μαθήματα, τη γνώση, όταν ενδεχομένως σε 50 χρόνια δεν θα υπάρχει ο πλανήτης;». Αυτό πρέπει να είναι και θα είναι το κρίσιμο διακύβευμα για την επόμενη μέρα των πολιτών, των κομμάτων, των συνδικάτων και των κοινωνικών εταίρων. Κάποιοι ακόμη λοιδορούν ή αδιαφορούν για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Κάποιοι θεωρούν ότι είναι ένα ζήτημα πολυτελείας. Τα Ηνωμένα Εθνη και οι διεθνείς οργανισμοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Ηδη έχουν δρομολογήσει το πλαίσιο με την προώθηση των 17 στόχων της βιώσιμης ανάπτυξης, οι οποίοι κρίνονται απολύτως αναγκαίοι για την αντιμετώπιση των σημαντικών προκλήσεων της εποχής μας, με οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές προεκτάσεις. Η Σοσιαλδημοκρατία δεν μπορεί παρά να είναι η δύναμη η οποία θα πρωταγωνιστήσει στην ενδυνάμωση και άμεση υλοποίηση των πολιτικών αυτών. Με την οργάνωση ενός σύγχρονου περιβαλλοντικού συμβολαίου πρέπει να οικοδομηθεί μια νέα συμφωνία αρχών. Η προστασία του περιβάλλοντος δεν είναι συνώνυμο του περιορισμού της οικονομικής ανάπτυξης, όπως πολλοί πιστεύουν.

Η βιώσιμη ανάπτυξη είναι το στοίχημα, το οποίο προσδίδει στην οικονομική ανάπτυξη κοινωνικό και περιβαλλοντικό πρόσημο. Για αυτούς που ενδιαφέρονται μόνο για τους δείκτες της οικονομίας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη η διασύνδεση των περιβαλλοντικών ζητημάτων με οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Σημειώνεται ότι ήδη η κλιματική αλλαγή δημιουργεί απώλειες της τάξης του 1,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ έως το 2030 εκτιμάται ότι το ποσοστό αυτό θα ανέλθει στο 3,2% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Ταυτόχρονα, περίπου 250 εκατομμύρια άνθρωποι πλήττονται σε διαφορετικό βαθμό από την άνοδο της στάθμης των υδάτων της θάλασσας, 30 εκατομμύρια λόγω καιρικών φαινόμενων (πλημμύρες, καύσωνες) και 5 εκατομμύρια από την ερημοποίηση με ανεξέλεγκτες τις συνέπειες των παραπάνω (έρευνα Climate Vulnerability Monitor: A Guide to the Cold Calculus of A Hot Planet DARA το 2012).

Για να μη μας ξεπεράσει η πραγματικότητα, η επιλογή μας σε αυτές τις εκλογές δεν θα πρέπει να είναι οι συντηρητικές πολιτικές αλλά ούτε και η λαϊκιστική Αριστερά, όπου η κλιματική αλλαγή και η αντιμετώπισή της δεν είναι σχεδόν καθόλου στις προτεραιότητές τους. Ολο και περισσότερο δυναμικά τα ευρωπαϊκά σοσιαλιστικά κόμματα, όπως το Κίνημα Αλλαγής, έχουν ολοκληρωμένο σχέδιο για την ενεργειακή μετάβαση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση και καλύτερη διαχείριση των υδάτων, την αγροτική παραγωγή με νέους όρους, την προστασία των οικοσυστημάτων. Τα ζητήματα αυτά δεν μπορούν να λείπουν από τη σύγχρονη ατζέντα των κομμάτων και των κυβερνήσεων, αλλά αντίθετα πρέπει να αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο για κάθε διεθνή, εθνικό και περιφερειακό σχεδιασμό. Οι ενεργοί προοδευτικοί πολίτες οφείλουν να ανταποκριθούν στην πρόσκληση των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων και με οδηγό την κοινωνική ευθύνη να γίνουν οι πρωταγωνιστές της σωτηρίας του πλανήτη. Οχι, δεν είναι κινδυνολογία, η κλιματική αλλαγή αποτελεί το μεγαλύτερο στοίχημα για την επιβίωση όλων μας.