Γιάννης Μπαλάφας: Τα διλήμματα της 7ης Ιουλίου

Εικόνα οικονομικής καταστροφής επιδιώκουν να δημιουργήσουν προεκλογικά κύκλοι «φιλικοί» προς τη ΝΔ. «Ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε την οικονομία στο χείλος της καταστροφής» υποστηρίζουν. Ταυτόχρονα προβάλλουν ως μοναδική ρεαλιστική λύση ανάπτυξης το πρόγραμμα της ΝΔ που «θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη»...

Είναι, όμως, έτσι; Ας εξετάσουμε ορισμένες πληροφορίες. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, με επιταχυνόμενο ρυθμό ανακάμπτουν οι τιμές των οικιστικών ακινήτων. Οι τιμές των διαμερισμάτων στο πρώτο τρίμηνο του έτους κατέγραψαν αύξηση 4%, έναντι αυξήσεως 1,4%, που σημείωσαν για το σύνολο του 2018. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε ο γενικός γραμματέας Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων, Λόης Λαμπριανίδης, τα αποθέματα άμεσων ξένων επενδύσεων έφτασαν το 16%, όταν δεν ξεπερνούσαν το 10%, ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου είναι στο 12,9% χωρίς τη «φούσκα» της οικοδομής, την οποία κάποτε τροφοδοτούσαν τα σημερινά «κόκκινα» δάνεια, ενώ διπλασιάστηκαν σε τρία χρόνια οι επενδύσεις επιχειρήσεων σε έρευνα και ανάπτυξη! Αυτά είναι στοιχεία που διαλύουν τον μύθο περί «φιλοεπενδυτικής» ΝΔ λόγω… DNA και «αντιαναπτυξιακού» ΣΥΡΙΖΑ...

Οπότε πού στοχεύει αυτή η συζήτηση; Απλά στο να «πέσουν πιο μαλακά» όλα αυτά που ξεφεύγουν από τα στελέχη της ΝΔ όταν αποκαλύπτουν το πραγματικό τους πρόγραμμα. Αφού η οικονομία είναι διαλυμένη, πρέπει να στηρίξουμε τους επιχειρηματίες, και όχι να τους στέλνουμε την Επιθεώρηση Εργασίας... Ισως και η επταήμερη εργασία να είναι ένα αναγκαίο κακό για να ανακάμψει η οικονομία. Μπορεί να χρειαστεί να περικοπούν και οι συντάξεις ή και να υπάρξει κάποιος οδοστρωτήρας πάνω από τις εργατικές κατακτήσεις. Αυτά τα υποστηρίζουν τα κόμματα και τα πρόσωπα που χρεοκόπησαν τη χώρα, που την οδήγησαν στα μνημόνια, που δέχτηκαν «αμάσητα» τα λανθασμένα προγράμματα του ΔΝΤ, που οδήγησαν την ανεργία στο 28,6% και που κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία με το αλήστου μνήμης PSI, την ίδια στιγμή που ευνοούσαν σκανδαλωδώς τα μεγάλα συμφέροντα, που δάνειζαν αφειδώς τα φιλικά τους ΜΜΕ, που γινόταν πάρτι στον τομέα του φαρμάκου, που τα κόμματά τους δανείζονταν και αυτά χωρίς να εξυπηρετούν τα δάνειά τους, που, που, που...

Ολα αυτά θα κριθούν στις 7 Ιουλίου. Στις εθνικές εκλογές δεν επιλέγουμε απλά ποιο κόμμα θα έχει την κυρία ευθύνη για τη διακυβέρνηση της χώρας. Επιλέγουμε και ποιο θα είναι το μοντέλο ανάπτυξης που θα ακολουθήσει. Επιλέγουμε τι είδους δουλειά θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας, τι είδους επιχειρήσεις θέλουμε, τι είδους δικαιώματα θέλουμε. Σε οικονομικό επίπεδο, το δίλημμα είναι εάν η χώρα θα διαλέξει τον ανταγωνισμό σε προϊόντα και υπηρεσίες ποιότητας με ενσωματωμένη γνώση ή τη ν παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών στηριζόμενη στο χαμηλό κόστος. Στις 7 Ιουλίου επιλέγουμε και τον μελλοντικό μας εργοδότη και τον μελλοντικό μας μισθό... Αυτή είναι η αλήθεια...