Νέα κυβέρνηση: Προκλήσεις και προτεραιότητες για τον νέο ΥΠΕΞ Νίκο Δένδια

Νέα κυβέρνηση: Πολύπειρος πολιτικός, με σοβαρό προφίλ, υπερκομματικές συμπάθειες και μακρά προϋπηρεσία στο τιμόνι πλήθους υπουργείων (Άμυνας, Ανάπτυξης, Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης), ο Νίκος Δένδιας έρχεται πλέον να αναλάβει το χαρτοφυλάκιο των Εξωτερικών σε μια λίαν «εύφλεκτη» περίοδο.

Η χρονική συγκυρία δεν επιτρέπει τον παραμικρό εφησυχασμό. Κάθε άλλο μάλιστα, με τις εξελίξεις στην ευρύτερη ελληνική γειτονιά πλέον να τρέχουν προς την κατεύθυνση δυνητικών ανατροπών μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης των αντιθέσεων (όπως εκείνο διαμορφώνεται από την κρίση στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία και το Ιράν, αλλά και από τις πολλαπλές κρίσεις στις σχέσεις της Τουρκίας με όλες τις γειτονικές χώρες), ο κ. Δένδιας πέφτει απευθείας στα βαθιά.

Το καθεστώς Ερντογάν τον περιμένει ήδη στη «γωνία», με δύο πλωτά γεωτρύπανα (τα «Fatih» και «Yavuz») πέριξ της Κύπρου και «αναγεννημένες» διεκδικήσεις στο Αιγαίο.

Το τουρκικό ΥΠΕΞ μπορεί να συνεχάρη χθες, με ανακοίνωσή του, τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη ΝΔ για τη νίκη τους στις εκλογές, εκφράζοντας μάλιστα και την «επιθυμία να αναζωογονηθούν τα ήδη υπάρχοντα κανάλια διαλόγου» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προκειμένου «να ξεκινήσουν οι επαφές το συντομότερο δυνατό», πλην όμως οι επεκτατικές διεκδικήσεις της Τουρκίας είναι γνωστές και πάγιες, όπως άλλωστε και ο προσχηματικά επιλεκτικός τρόπος με τον οποίο η Άγκυρα επιλέγει να προσεγγίζει το διεθνές δίκαιο.

Σε αντίθεση μάλιστα με το παρελθόν, η Τουρκία πλέον πορεύεται στην Ανατολική Μεσόγειο όχι μόνο με σεισμογραφικά αλλά και με δύο γεωτρύπανα. Μάλιστα, ο πρόεδρος Ερντογάν διεμήνυσε χαρακτηριστικά χθες ότι κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τα εν λόγω γεωτρύπανα.

Υπό αυτό το πρίσμα (των συγκρατημένων προσδοκιών και μεγάλων επιφυλάξεων) θα πρέπει να ερμηνεύονται και οι όποιες θεωρητικά «θετικές» τοποθετήσεις της τουρκικής πλευράς, όπως ήταν για παράδειγμα και η χθεσινή δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ότι προτίθεται να «συνεργαστεί» με τον Νίκο Δένδια «για την περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την περαιτέρω συνεργασία».    

Ο Νίκος Δένδιας, βέβαια, από την πλευρά του, δεν είναι «χθεσινός». Η σχετικά πρόσφατη (Νοέμβριος 2014 -Ιανουάριος 2015) θητεία του στην ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αν και χρονικά περιορισμένη, τον έχει προετοιμάσει αναφορικά με τις κινήσεις ειδικά της Τουρκίας.

Σημειώνεται ότι ως ΥΕΘΑ εκείνος είχε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να θρηνήσει και τον χαμό των δύο Ελλήνων πιλότων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη συντριβή ελληνικού F-16 στην Ισπανία.  

Από το τιμόνι του ΥΠΕΞ, ωστόσο, ο Νεοδημοκράτης υπουργός θα κληθεί το προσεχές διάστημα να διαχειριστεί και άλλα θέματα όπως είναι: το μέλλον της Συμφωνίας των Πρεσπών (την οποία όμως ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει «λανθασμένη» από το βήμα του ελληνικού κοινοβουλίου), τις εκκρεμότητες ως προς τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία (εκκρεμότητες που η Νέα Δημοκρατία είχε το 2009, ως κυβέρνηση, φτάσει πολύ κοντά στο σημείο να επιλύσει), τα τριμερή σχήματα συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο (που ενισχύθηκαν αποφασιστικά επί Νίκου Κοτζιά), τον στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ (που εγκαινιάστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο από τον Γιώργο Κατρούγκαλο) κ.ά.

Το γεγονός ότι εκείνος, αν και γεννημένος στην Κέρκυρα, έλκει την καταγωγή του μεταξύ άλλων και από το χωριό Βουνό της Χειμάρρας (όπως υπενθυμίζει σε σχετικό δημοσίευμα το himara.gr) τον τοποθετεί κοντά στην εθνική ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, τα συμφέροντα της οποίας επίσης θα κληθεί να υπερασπιστεί μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης των ενδοαλβανικών αντιθέσεων.