ΚΙΝΑΛ: Σε θέση µάχης για εκλογικό νόμο και άσυλο

Σε προγραμματικό «µπρα ντε φερ» µε την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, µε κεντρικούς άξονες το άσυλο και τον εκλογικό νόµο, οδεύει το Κίνηµα Αλλαγής. Η κατεύθυνση αυτή, που αναµένεται να συζητηθεί και κατά την αυριανή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Οµάδας του κόµµατος, εκτιµάται ότι κατοχυρώνει τον αυτοτελή ρόλο του ΚΙΝΑΛ και ενισχύει την πολιτική του παρουσία στο µετεκλογικό σκηνικό. Για το µεν πανεπιστηµιακό άσυλο, το Κίνηµα Αλλαγής υποστηρίζει ότι η διαχρονική θέση είναι πως θεσπίστηκε για να προστατεύονται οι ιδέες και το ακαδηµαϊκό έργο, η έρευνα και η διδασκαλία, και όχι για να οριοθετεί έναν χώρο όπου δεν ισχύουν οι νόµοι του κράτους.

Εξ αυτού του λόγου θα εισηγηθούν και επισήµως στη Βουλή την επαναφορά του νόµου ∆ιαµαντοπούλου (4009/2011), που εξασφαλίζει κατ' αυτούς την προστασία του ακαδηµαϊκού ασύλου και επιβάλλει την κοινή νοµοθεσία στην περίπτωση τέλεσης αξιόποινων πράξεων. Υπενθυµίζεται, µάλιστα, ότι ο νόµος αυτός, όταν κατατέθηκε στη Βουλή επί Γιώργου Παπανδρέου, τον Αύγουστο του 2011, απέσπασε συντριπτική αποδοχή: Ψηφίστηκε από 253 βουλευτές, ενώ ο τότε βουλευτής της Ν∆, Κυριάκος Μητσοτάκης, υποστήριξε µε την εισήγησή του πως το κόµµα του οφείλει να υπερψηφίσει το νοµοσχέδιο, καθώς προωθεί βασικές αρχές, µεταξύ των οποίων την αυτονοµία των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυµάτων και την κατάργηση της φοιτητικής συµµετοχής στη διοίκηση.

Σε αυτήν τη φάση το ΚΙΝΑΛ δεσµεύεται ότι θα υπερψηφίσει τη νοµοθετική πρωτοβουλία της Ν∆ εφόσον επαναφέρει το άρθρο 3 που θεσµοθετούσε εκείνος ο νόµος. Αξιοσηµείωτο είναι, πάντως, ότι το ΚΙΝΑΛ επιλέγει να αποφύγει τη φρασεολογία που χρησιµοποιεί η Ν∆, καθώς πολλά στελέχη του κόµµατος θεωρούν ότι το ΚΙΝΑΛ δεν πρέπει να ταυτιστεί µε παρωχηµένες συντηρητικές απόψεις για τον τοµέα της ανώτατης παιδείας.

Το Άρθρο 3

«Το θέµα του ασύλου είναι σοβαρό. ∆εν είναι, όµως, το µοναδικό πρόβληµα για την αναβάθµιση της δηµόσιας εκπαίδευσης, που οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ οδήγησαν σε κατάρρευση» είπε -και όχι τυχαία- προ ηµερών ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝΑΛ, Παύλος Χρηστίδης ο οποίος προσέθεσε ότι «η ανοµία και βέβαια πρέπει να αντιµετωπιστεί, γιατί υπονοµεύει το δηµόσιο πανεπιστήµιο και περιορίζει την πρόσβαση στην ποιοτική γνώση των λιγότερο προνοµιούχων φοιτητών». Τι προέβλεπε όµως το άρθρο 3 του νόµου ∆ιαµαντοπούλου περί ακαδηµαϊκής ελευθερίας που το ΚΙΝΑΛ προτείνει στη Ν∆ να επαναφέρει; Η συγκεκριµένη διάταξη προέβλεπε ότι:

1. Στα ΑΕΙ κατοχυρώνεται η ακαδηµαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.
2. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των ΑΕΙ εφαρµόζεται η κοινή νοµοθεσία.
3. Από τη δηµοσίευση του παρόντος νόµου καταργούνται το άρθρο 2 του ν. 1268/1982 (Α΄ 87) και οι παράγραφοι 1 έως και 7 και 9 του άρθρου 3 του ν. 3549/2007 (Α΄ 69).

Αξίζει να σηµειωθεί ότι το άρθρο 2 του νόµου του 1982 (επί Ανδρέα Παπανδρέου) προέβλεπε ότι µόνο µε άδεια του πρύτανη θα µπορούσε να παρέµβει για σοβαρές αξιόποινες πράξεις η Αστυνοµία. Οσο για τον νόµο της Μαριέττας Γιαννάκου του 2007, το επίµαχο άρθρο κατοχύρωνε το άσυλο µόνο για τις αίθουσες και τα πανεπιστηµιακά κτίρια, και όχι για τους αύλειους χώρους για περιπτώσεις µε σοβαρές αξιόποινες πράξεις.

Τη δική τους πινελιά στη συζήτηση περί πανεπιστηµιακού ασύλου έβαλαν, εν τω µεταξύ, µε δηµόσιες παρεµβάσεις τους οι κύριοι Γιώργος Καµίνης και Μιχάλης Κατρίνης. Οι δύο βουλευτές του ΚΙΝΑΛ, που, πάντως, συµφωνούν µε την επαναφορά του άρθρου 3, δίνουν έµφαση στα ζητήµατα προστασίας της ελεύθερης διακίνησης ιδεών. «Το άσυλο απορρέει αµέσως από το Σύνταγµα, και µάλιστα όχι µόνον ως εγγύηση υπέρ της ελεύθερης πανεπιστηµιακής έρευνας και διδασκαλίας, αλλά και ως απόρροια του “πλήρως” αυτοδιοίκητου των ΑΕΙ» δήλωσε ο κ. Καµίνης, συµπληρώνοντας: «Το γεγονός ότι εκδηλώνονται ανεπίτρεπτα φαινόµενα βίας και εκφυλισµού στα πανεπιστήµιά µας, δεν επιτρέπεται να µας οδηγήσει στο άλλο άκρο. Υπάρχει η διεθνής πρακτική τα ίδια τα πανεπιστήµια να αναλαµβάνουν υπεύθυνα τη φύλαξή τους. Αυτήν πρέπει να εφαρµόσουµε».

Εκλογικός Νόμος

Σχετικά µε το άνοιγµα της συζήτησης για την κατάργηση της απλής αναλογικής, η Χαριλάου Τρικούπη καλεί την κυβέρνηση να αποδεχθεί ως βάση το αναλογικό σύστηµα που προτείνει και το οποίο έχει ήδη παρουσιάσει, και µετά να προχωρήσουν στην οποιαδήποτε σύνδεση µε τη συζήτηση περί της αναθεώρησης του Συντάγµατος. ∆ηλαδή, το ΚΙΝΑΛ γνωρίζει ότι µαζί µε τη Ν∆ συµπληρώνουν 180 βουλευτές (ικανός αριθµός για την αλλαγή του άρθρου 54 και την άµεση εφαρµογή του νέου νόµου στις επόµενες κάλπες), αλλά, όπως υπογραµµίζει, «δεν δίνει λευκή επιταγή». Τα βασικά σηµεία της πρότασης του ΚΙΝΑΛ από το καλοκαίρι του 2016 για ένα αναλογικό σύστηµα µε εξασφάλιση της «κυβερνησιµότητας» είναι:

• Το εκλογικό µπόνους θα δίδεται µόνο εάν το πρώτο κόµµα υπερβαίνει το 25% του εκλογικού σώµατος. Για ποσοστό 25% δίνονται 20 έδρες µπόνους και από εκεί και πάνω για κάθε επιπλέον 1% µία έδρα, µε ανώτατο όριο συνολικού µπόνους τις 35 έδρες.
• Κατάτµηση όλων των µεγάλων εκλογικών περιφερειών, η οποία έχει ήδη υλοποιηθεί στη Β' Αθήνας.
• ∆ιατήρηση του ορίου εισόδου ενός κόµµατος στη Βουλή στο 3%.
• ∆υνατότητα ψήφου για τους Ελληνες εκλογείς του εξωτερικού.
• Μέτρα διαφάνειας για τη χρηµατοδότηση των κοµµάτων.