Κατρούγκαλος: Οι πρόσφυγες είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες έχουν καταστεί οι σύγχρονοι αποδιοπομπαίοι τράγοι για τους δημαγωγούς, οι οποίοι αδιαφορούν για τα πραγματικά αίτια της κρίσης, όπως τις αυξανόμενες ανισότητες, υπογράμμισε ο αναπληρωτής Yπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κατρούγκαλος. 

Μιλώντας στην εκδήλωση «Reasserting Europe’s values» που διοργάνωσε στην Αθήνα η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ), ο Έλληνας υπουργός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στις πολιτικές λιτότητας, λέγοντας ότι η Ευρώπη επαναλαμβάνει τα λάθη της περιόδου μεταξύ δύο παγκοσμίων πολέμων. Στις χώρες του ΟΟΣΑ τη δεκαετία του 1960, ο υψηλότερος φορολογικός συντελεστής για εισοδήματα άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ ήταν 60%, ενώ σήμερα ανέρχεται στο 30%. «Το γεγονός αυτό συνιστά πλήγμα για την ικανότητα του κράτους πρόνοιας να χρηματοδοτήσει τις κοινωνικές του δομές».

Την ίδια περίοδο, περισσότερο από το 50% των Βρετανών εργαζομένων καλύπτονταν από συλλογική σύμβαση εργασίας, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό είναι κάτω από 20%, πρόσθεσε.

«Αυτές οι μακρόχρονες τάσεις επιδεινώθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης λόγω της προσπάθειας αντιμετώπισής της μέσω της λιτότητας, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Δεν αυξήθηκαν μόνο οι ανισότητες εντός των χωρών της ΕΕ, αλλά διευρύνθηκε και το χάσμα μεταξύ των ισχυρών οικονομιών της κεντρικής Ευρώπης και της περιφέρειας», δήλωσε ο κ. Κατρούγκαλος.

«Πρόκειται για οξύμωρο σχήμα: η Ευρώπη επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη της μεσοπολεμικής περιόδου. Στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η κρίση του 1929, προσπαθήσαμε με πολιτικές που σχετίζονταν με την λιτότητα, να ανταποκριθούμε στο πρόβλημα του πληθωρισμού», πρόσθεσε.

Τότε, συνέχισε ο κ. Κατρούγκαλος, αυτές οι πολιτικές είχαν ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, η οποία πανικοβλήθηκε και αναζητούσε έναν αποδιοπομπαίο τράγο.

«Εκείνη την εποχή, οι δημαγωγοί στόχευαν στους Εβραίους, αντί να ασχολούνται με τα πραγματικά αίτια της κρίσης, που στη συνέχεια οδήγησαν στην πιο σκοτεινή περίοδο της ηπείρου».

Εξήγησε ταυτόχρονα, ότι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, το New Deal του προέδρου Ρούζβελτ εφάρμοσε ακριβώς τις αντίθετες πολιτικές, δίνοντας προτεραιότητα στο κοινωνικό μοντέλο.

Αναφερόμενος στη σύγχρονη κρίση της ΕΕ, δήλωσε ότι η Ευρώπη προσπάθησε να την αντιμετωπίσει με λιτότητα, ενώ η πολιτική των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας ακολούθησε μια διαφορετική λογική της επέκτασης και της αύξησης των μισθών και των προγραμμάτων κοινωνικής προστασίας, ιδίως του εθνικού συστήματος υγείας.

Η επιλογή των πολιτικών λιτότητας στην Ευρώπη, ανέφερε ο κ. Κατρούγκαλος, είχε ως αποτέλεσμα την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, ενώ οι σύγχρονοι δημαγωγοί είναι πλέον πρόθυμοι να δώσουν απαντήσεις παρόμοιες με εκείνες της μεσοπολεμικής περιόδου.

«Μόνο που αυτή τη φορά, ο αποδιοπομπαίος τράγος δεν είναι οι Εβραίοι, αλλά οι πρόσφυγες και οι μετανάστες».

Επιπλέον, ο Έλληνας αξιωματούχος τόνισε ότι ο στόχος των επόμενων Ευρωεκλογών πρέπει να είναι η αποκατάσταση του κοινωνικού μοντέλου της ΕΕ.

«Ο άλλος δρόμος είναι να επιστρέψουμε στη χρυσή εποχή του εθνικισμού, που δεν αποτελεί λύση, καθώς αποσκοπεί να μετατρέψει την Ευρώπη σε κάτι που δεν αντιπροσωπεύει».

Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος της ΕΟΚΕ, Luca Javier, δήλωσε ότι ο χρόνος προβληματισμού τελείωσε.

«Έχουμε λιγότερους από επτά μήνες, για να ξεκινήσουμε ένα νέο αφήγημα, να διασφαλίσουμε όσα έχουμε επιτύχει μέχρι τώρα και να συνεχίσουμε να οικοδομούμε το ευρωπαϊκό μέλλον», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σημείωσε, ακόμη, ότι η οικονομική κρίση του 2008 και η δημοσιονομική πολιτική που ακολούθησε η Ευρώπη, οδήγησαν στην κρίση του ευρώ και μεταμόρφωσαν την ευρωζώνη σε μια σχέση μεταξύ πιστωτών και οφειλετών.

«Το γεγονός αυτό δημιούργησε μια τοξική σχέση που δηλητηρίασε τον πυρήνα των ευρωπαϊκών ιδεωδών, όπως την αρχή της αλληλεγγύης».

Πρόσθεσε ότι πολλοί νέοι θεωρούν πλέον την ΕΕ ως τον εχθρό που τους στερεί θέσεις εργασίας και ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον. «Οι λαϊκιστές πολιτικοί εκμεταλλεύτηκαν αυτή τη δυσαρέσκεια και δημιούργησαν αντιευρωπαϊκά κόμματα και κινήματα».

«Ζούμε σε έναν κόσμο που είναι όλο και πιο διαφοροποιημένος. Είναι καιρός η ΕΕ να αντιμετωπίσει την κοινωνική δυσφορία».

«Αυτό σημαίνει, μεταξύ άλλων, ενίσχυση του ευρωπαϊκού πυλώνα των κοινωνικών δικαιωμάτων», κατέληξε.