Ο ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή Προέδρου: Οι υπόγειοι δίαυλοι ΝΔ-ΚΙΝΑΛ και τα 3 «όχι»

Εξ αποστάσεως και χωρίς κανένα πολιτικό άγχος παρακολουθεί η αξιωµατική αντιπολίτευση τη δηµόσια -σε ορισµένες περιπτώσεις- συζήτηση γύρω από την προεδρική εκλογή.

Στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν τις προθέσεις της κυβέρνησης να δροµολογήσει µέσω της συνταγµατικής αναθεώρησης τη δυνατότητα εκλογής Προέδρου της ∆ηµοκρατίας ακόµη και µε τις ψήφους 151 βουλευτών και ως εκ τούτου δεν προσδοκούν κάποιο άµεσο πολιτικό όφελος από την εξέλιξη της διαδικασίας. Ενδεχοµένως ωστόσο να επιδιώκουν εµµέσως την αξιοποίηση της προεδρικής εκλογής για να καταδείξουν πως Νέα ∆ηµοκρατία και ΚΙΝΑΛ βρίσκονται σε απευθείας συνεννόηση ως προς την επιλογή του προτεινόµενου προσώπου για το αξίωµα του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα. Η ανάδειξη Προέδρου µε 151 ψήφους -λένε στην Κουµουνδούρου- δίνει θεωρητικώς τη δυνατότητα στην κυβερνητική παράταξη να εκλέξει Πρόεδρο της επιλογής της, χωρίς αυτή να εξαρτάται από τις προθέσεις των άλλων κοµµάτων.

Σε κάθε περίπτωση µια τέτοια τροποποίηση στο Σύνταγµα, µε την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί, συγχρόνως τον απαλλάσσει από την ευθύνη να συναινέσει σε κάποιο πρόσωπο που δεν θα ήθελε υπό το βάρος της πιθανότητας διάλυσης της Βουλής και προκήρυξης εκλογών. Στην αξιωµατική αντιπολίτευση εµφανίζονται ωστόσο πεπεισµένοι πως το Μαξίµου έχει υπόγειες επαφές µε τη Χαριλάου Τρικούπη για το ζήτηµα του Προέδρου, κάτι που δεν διαψεύστηκε άλλωστε όταν δηµοσιοποιήθηκε από το «Εθνος της Κυριακής».

Ο δίαυλος επικοινωνίας βρίσκεται ανοιχτός και στηρίζεται κατά τις πληροφορίες στην πραγµατικότητα που θέλει τον κ. Μητσοτάκη να µην απορρίπτει την προϋπόθεση που θέτει η κυρία Γεννηµατά για να προσφέρει τις ψήφους του ΚΙΝΑΛ, να εκλεγεί πρόσωπο προερχόµενο από την Κεντροαριστερά. Άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε καταγγείλει από το βήµα της Βουλής «συναλλαγή» Νέας ∆ηµοκρατίας και ΚΙΝΑΛ κατά τη συζήτηση για τη συνταγµατική αναθεώρηση, προκαλώντας τον τότε αρχηγό της αξιωµατικής αντιπολίτευσης να διασαφηνίσει εάν θα στηρίξει τον σηµερινό Πρόεδρο, Προκόπη Παυλόπουλο.

Πιέσεις

Ο Αλέξης Τσίπρας είχε πει σε ανύποπτο χρόνο και επανέλαβε και προσφάτως πως επιθυµεί για τον κ. Παυλόπουλο µια δεύτερη θητεία, κάτι που ενδέχεται να αξιοποιήσει και πολιτικά για να φέρνει σε δύσκολη θέση τον πρωθυπουργό, ο οποίος, σηµειωτέον, δεν είχε προσωπικά ψηφίσει τον Πρόεδρο ούτε το 2015. Ετσι, παρόλο που πολλοί εκτίµησαν ότι ο Τσίπρας, τα στελέχη του και ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά είχαν «παγώσει» µε τον Προκόπη Παυλόπουλο λόγω της άρνησής του να υπογράψει τα Προεδρικά ∆ιατάγµατα για τις επιλογές των ανώτατων δικαστικών, η αξιωµατική αντιπολίτευση µπορεί κάλλιστα να επιµένει στο πρόσωπό του µόνο και µόνο για να ασκεί πιέσεις στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και στον ίδιο τον πρωθυπουργό.

«Γιατί δεν του κάνει ο σηµερινός Πρόεδρος; Να βγει και να το πει. ∆ιότι εάν του κάνει και απλώς αφήνει όλη αυτήν τη συζήτηση (να γίνεται), πιστεύω ότι και αυτό είναι πολύ σοβαρό, διότι ουσιαστικά δηµιουργεί ένα σοβαρό πλήγµα στο κύρος και του προσώπου και του θεσµού» είπε ο Αλέξης Τσίπρας στην τελευταία του συνέντευξη στο Κρήτη TV.

Παράλληλα υπαινίχθηκε πως ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει στο µυαλό του τη λογική της σύνθεσης ή της συναίνεσης, θυµίζοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τη δυνατότητα να εκλέξει όποιον Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας επιθυµούσε, ακόµη και µε πλειοψηφία των παρόντων -αρκεί να ήταν 120-, καθώς είχε προηγηθεί αποτυχηµένη διαδικασία ανάδειξης Προέδρου. «Οποιον θέλαµε µπορούσαµε να βγάλουµε. Οποιοδήποτε στέλεχος της Αριστεράς.

∆εν το κάναµε αυτό» σχολίασε µε νόηµα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η όποια επιλογή προτεινόµενου Προέδρου θα γίνει µε κριτήριο την αποδοχή του από το ΚΙΝΑΛ και την προοπτική να εκθέσει ή να στριµώξει πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αρνητική θέση

Το βέβαιο είναι ότι µολονότι το θέµα δεν προκαλεί πονοκεφάλους στην ηγεσία της Κουµουνδούρου, στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν καλά ποια πρόσωπα δεν θα ψήφιζαν για τη θέση του πρώτου θεσµικού παράγοντα της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν καθ’ όλα αρνητικός σε µια πρόταση για το πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαµαρά για λόγους που αφορούν και το παρελθόν (µη παράδοση Μαξίµου) όσο και το παρόν (Μακεδονικό, σκάνδαλο Novartis και µήνυση Σαµαρά εις βάρος του Αλέξη Τσίπρα).

Οµοίως η αξιωµατική αντιπολίτευση θα απέρριπτε ενδεχόµενη επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου, µε τον οποίο έχει συγκρουστεί πολλές φορές πολιτικά και έχει κορυφαίες διαφορές που αναδείχτηκαν κυρίως στην υπόθεση µε τη λίστα Λαγκάρντ αλλά και προσφάτως µε τη Novartis.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο θεωρείται απίθανο -λένε στελέχη της αξιωµατικής αντιπολίτευσης- ο ΣΥΡΙΖΑ να συναινούσε και σε µια πιθανολογούµενη επιλογή του Λουκά Παπαδήµου όχι µόνο για τη συµµετοχή του στη µνηµονιακή µεταβατική κυβέρνηση (2011- 2012) µε την ιδιότητα του πρωθυπουργού, αλλά διότι η λογική και του Αλ. Τσίπρα είναι πως τεχνοκράτες δεν πρέπει να εµπλέκονται στα βαθιά της πολιτικής, ακόµη και αν οι αρµοδιότητες του Προέδρου θα παραµείνουν περιορισµένες και µετά την αναθεωρητική διαδικασία.

Το θέµα είναι πώς θα µπορούσε να αντιδράσει η αξιωµατική αντιπολίτευση σε µια υποψηφιότητα που προέρχεται από την Αριστερά. Ο Αλέξης Τσίπρας, που ρωτήθηκε εάν θα τον δυσκολέψει µια πρωθυπουργική πρόταση για τη Μαρία ∆αµανάκη, απάντησε ότι «δεν θα µας βάλει δύσκολα, θα βάλει δύσκολα στον εαυτό του και στο κόµµα του».

Η αλήθεια είναι ότι το ζήτηµα δεν έχει απασχολήσει την Κουµουνδούρου, που νιώθει ότι οι δεσµοί της µε την πρώην πρόεδρο του Συνασπισµού έχουν χαλαρώσει εδώ και πολύ καιρό. «Μα η Μαρία ∆αµανάκη πήγε ήδη από το 2004 στο ΠΑΣΟΚ και µετά ανέλαβε άλλα θεσµικά αξιώµατα, δεν έχουµε καµία θέση» σχολιάζουν κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις δεν θεωρείται δεδοµένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συµφωνούσε σήµερα σε µια πρόταση για τη Μ. ∆αµανάκη, όµως τις αποφάσεις του θα τις καθορίσουν τα δεδοµένα και οι ισορροπίες εκείνης της χρονικής στιγµής.