La Libre: «EastMed, ο νέος αγωγός φυσικού αερίου που εκνευρίζει την Τουρκία»

Με τίτλο «EastMed, ο νέος αγωγός φυσικού αερίου που εκνευρίζει την Τουρκία», δημοσίευμα της La Libre με την υπογραφή της Angelique Kourounis αναφέρεται στην πανηγυρική υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ χθες στην Αθήνα, η οποία καλύφθηκε από όλα τα ελληνικά ΜΜΕ. Δηλωτικό της σημασίας της χθεσινής διακρατικής συμφωνίας είναι το γεγονός ότι στον ίδιο χώρο, στο Ζάππειο Μέγαρο, είχε υπογραφεί το 1981 η ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, σημειώνεται.

Ο αγωγός EastMed, συνολικού μήκους 1.872 χλμ., θα είναι κυρίως υποθαλάσσιος και θα μεταφέρει σε ετήσια βάση 9 με 11 δισ. κ.μ. φυσικού αερίου από Κύπρο και Ισραήλ μέσω Ιταλίας, η οποία στηρίζει τη συμφωνία, στην ΕΕ. Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που αποκλείει την Τουρκία και συγκαταλέγεται στον κατάλογο των «έργων κοινού ενδιαφέροντος» της ΕΕ και για το λόγο αυτό «προικοδοτείται» με ευρωπαϊκά κονδύλια.

Η συντάκτρια επισημαίνει ότι ριζοσπάστης αριστερός πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε ηγηθεί των σχετικών διαπραγματεύσεων, αλλά ο διάδοχός του, Κυριάκος Μητσοτάκης, ήταν τελικά αυτός που υπέγραψε και θα ηγηθεί της μάχης κατά της Τουρκίας. Η Άγκυρα, η οποία αντιτίθεται «βιαίως» στη συμφωνία αυτή, έστειλε πλοία του στρατού, καθώς και πλοία γεωτρήσεων στα ανοιχτά της Κύπρου παρά τις ευρωπαϊκές κυρώσεις και τις αμερικανικές απειλές.

Με υπότιτλο «Αντεπίθεση και διπλωματικός μαραθώνιος» το δημοσίευμα αναφέρει εν συνεχεία ότι η ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου την κυπριακή ΑΟΖ έβαλε φωτιά στις εξελίξεις. Η Άγκυρα αρνείται κατηγορηματικά στην Κύπρο το δικαίωμα η τελευταία να προχωρήσει σε γεωτρήσεις και να εκμεταλλευτεί αυτά τα κοιτάσματα χωρίς τη συναίνεση της Τουρκίας - δρώντας εν τοιαύτη περιπτώσει εξ ονόματος της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Για τη Λευκωσία, αυτό δεν είναι παρά ένα πρόσχημα, ώστε τα κέρδη από την εκμετάλλευση να μοιραστούν εξίσου στις δύο κοινότητες.

Η Άγκυρα, από πλευράς, της προχώρησε σε συμφωνία με την Τρίπολη για τον επανακαθορισμό ζωνών θαλάσσιας δικαιοδοσίας αγνοώντας νησιά, μεταξύ αυτών και η Κρήτη, το τέταρτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου. Η Αθήνα ζήτησε από τα Ηνωμένα Έθνη να καταδικάσουν την εν λόγω συμφωνία και ξεκίνησε έναν διπλωματικό μαραθώνιο για να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα. Υπενθυμίζεται σχετικά ότι ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, επισκέφθηκε τον περασμένο μήνα Λιβύη, Αίγυπτο και Κύπρο, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτό τον μήνα τον Donald Trump στις ΗΠΑ και θα συναντηθεί με τον  Emmanuel Macron στο Παρίσι, αλλά και με πολλούς ισχυρούς «παίκτες» στη Σύνοδο του Νταβός στην Ελβετία.

Για το Τελ Αβίβ η συμφωνία αυτή είναι μία «συμφωνία σταθερότητας», επισημαίνεται στο δημοσίευμα. Για την Αθήνα και τη Λευκωσία είναι πάνω απ’ όλα μία ευκαιρία να πετύχουν μία διαφοροποίηση των οικονομικών πηγών τους, καθώς οι οικονομίες τους ανακάμπτουν μετά από μία πολύ σοβαρή οικονομική κρίση. Με τη συμφωνία αυτή, ο Νίκος Αναστασιάδης αναζητά, επίσης, συμμάχους κατά της Τουρκίας, η οποία από το 1974 κατέχει στρατιωτικά το 33% του νησιού. Σύμφωνα, ωστόσο, με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, Mustafa Akinzi, επικεφαλής της οντότητας που αναγνωρίζεται μόνο από την Άγκυρα, η συμφωνία για τον αγωγό EastMed «δεν θα βοηθήσει στην επανένωση του νησιού», που παραμένει διχοτομημένο πάνω από 40 χρόνια.

Η αλήθεια είναι, υποστηρίζει η συντάκτρια, ότι το διακύβευμα είναι πολύ μεγαλύτερο. Όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο Τούρκος Πρόεδρος, στόχος είναι η αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία υπογράφτηκε το 1923 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και καθόρισε τα σύνορα των δύο χωρών. «Η συμφωνία μας με τη Λιβύη ανατρέπει τη Συνθήκη της Λωζάνης που μας περιορίζει. Μπλοκάραμε τα σχέδια όσων θέλουν να μας εμποδίσουν “να βάλουμε τα πόδια μας στο νερό”. Καμία συμφωνία στην περιοχή αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς την Τουρκία».

Εξ ου και οι όχι λιγότερο εμπρηστικές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου στην Ελλάδα, Στέλιου Πέτσα: «Είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός οι χώρες της περιοχής αυτής δείχνουν αντανακλαστικά στην προκλητικότητα της Τουρκίας». Κι αν τους Έλληνες ανησυχεί το ενδεχόμενο πολέμου, ειδικός σε θέματα υδρογονανθράκων, βάζει τα πράγματα σε τάξη: «Τα ζητήματα αυτά δεν ρυθμίζονται με πόλεμο. Θα πρέπει να γίνουν διαπραγματεύσεις και η Τουρκία ήδη ετοιμάζεται γι’ αυτό».