Εκλογή νέου ΠτΔ: Τα πρόσωπα που έχει στο μυαλό του ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Νέες μεταβλητές, ικανές έως έναν βαθμό να επιδράσουν στην τελική κρίση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχουν εμφανιστεί στην ούτως ή άλλως πολυπαραγοντική εξίσωση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και αυτό γιατί η ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας, που έχει καταστεί ύψιστη προτεραιότητα μετά τη δρομολογούμενη εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη και τις εν γένει αναθεωρητικές βλέψεις της στην Ανατολική Μεσόγειο, πιθανώς να οδηγεί τον πρωθυπουργό, όπως υποστηρίζουν έμπειροι πολιτικοί παράγοντες, σε μια... αμιγώς πολιτική λύση αναφορικά με το πρόσωπο που θα εκλεγεί στο ύπατο αξίωμα της χώρας.

Μολονότι ελάχιστα πρόσωπα μεταξύ των εξ απορρήτων συνεργατών του έχουν -σύμφωνα με πληροφορίες- γίνει κατά καιρούς κοινωνοί των σκέψεων του κ. Μητσοτάκη, ο ίδιος έχει φροντίσει να διαμηνύσει προς πάσα κατεύθυνση ότι σκοπεύει να κινηθεί απολύτως θεσμικά, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα πως η αναζωπύρωση της... ονοματολογίας είναι πολλές φορές εκ του πονηρού, καθώς οι φορείς της αποπειρώνται αμέσως ή εμμέσως να επηρεάσουν την επιλογή του πρωθυπουργού.

Δεν βιάζεται

Πρόσωπα του στενού περιβάλλοντος του Κυριάκου Μητσοτάκη ουδόλως αιφνιδιάστηκαν από το γεγονός πως το... Μέτσοβο δεν έβγαλε λευκό καπνό. Και αυτό γιατί πρόθεση του πρωθυπουργού, όπως μεταδίδεται, είναι να εξαντλήσει όλα τα διαθέσιμα από το Σύνταγμα χρονικά περιθώρια, ούτως ώστε να επιδείξει και εμπράκτως τον σεβασμό του προς τον Προκόπη Παυλόπουλο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν βρίσκεται ήδη πολύ κοντά στην οριστικοποίηση της πρότασής του, εάν δεν έχει ήδη φθάσει στην τελική του απόφαση. Ως εκ τούτου, η δημοσιοποίηση της πρωθυπουργικής πρότασης εκτιμάται ότι θα γίνει πιθανότατα στις αρχές Φεβρουαρίου, μετά το ταξίδι του κ. Μητσοτάκη στο Παρίσι, όπου θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.

Το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα θεωρείται από το Μέγαρο Μαξίμου πως αφήνει επαρκές χρονικό περιθώριο στα κομματικά επιτελεία έως την πρώτη ψηφοφορία, προκειμένου να τοποθετηθούν με υπευθυνότητα έναντι της κυβερνητικής πρότασης. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, εξάλλου, η στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να κατατεθεί πιθανότατα στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου ο νέος εκλογικός νόμος, να παρουσιαστεί στην επόμενη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου γύρω στις 20 του μηνός και να ψηφιστεί στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου φαίνεται πως αποσυνδέει την κατάργηση της απλής αναλογικής από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στους πολιτικούς υπολογισμούς του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως βαραίνει περισσότερο η επίτευξη συναίνεσης γύρω από το πρόσωπο που θα προταθεί για την Προεδρία της Δημοκρατίας και λιγότερο μια κοινοβουλευτική σύμπραξη, κατώτερη των 200 ψήφων, προϋποτιθέμενης συνθήκης για να εφαρμοστεί ο νέος εκλογικός νόμος από τις αμέσως επόμενες εκλογές.

«Ο (επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας) θα πρέπει να συμβολίζει την ενότητα του έθνους, άρα είναι σημαντικό το πρόσωπο που θα προταθεί να μπορεί να συγκεράσει πολιτικές δυνάμεις εντός του Κοινοβουλίου. Θα προτείνω το πρόσωπο που θεωρώ πλέον κατάλληλο, πιστεύοντας ότι η εισήγησή μου θα είναι τέτοια που θα πρέπει τα άλλα κόμματα να κληθούν να αιτιολογήσουν γιατί δεν θα την ψηφίσουν» επεσήμανε προσφάτως ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσδίδοντας στην τελική επιλογή του συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά. Η τελευταία αιχμή, εξάλλου, αφορά αποκλειστικά και μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του οποίου εκτιμά, σύμφωνα με την ανάλυση που κάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου, πως περιορίζει τους ελιγμούς του κ. Μητσοτάκη επιμένοντας στην ανανέωση της θητείας του κ. Παυλόπουλου, τον οποίο πάντως ο σημερινός πρωθυπουργός δεν ψήφισε διά της απουσίας του το 2015.

Εμπειροι κομματικοί παράγοντες διερωτώνται, μάλιστα, πώς ο κ. Τσίπρας θα εξηγήσει πειστικά και θα απορροφήσει το συνεπαγόμενο πολιτικό κόστος από την επιλογή του να προσφέρει τη στήριξή του στον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πολιτικό τέκνο της Κεντροδεξιάς, και να την αρνηθεί σε μια υποψηφιότητα που θα έχει σαφή κεντροαριστερά χαρακτηριστικά. Μια τέτοια υποψηφιότητα, πάντως, πιθανώς να μην είναι αυτή της Μαρίας Δαμανάκη, η οποία μολονότι δεν χρειάζεται να παρουσιάσει... αριστερά διαπιστευτήρια, δεν φαίνεται να συγκινεί την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Μια μάλλον ρεαλιστικότερη προσέγγιση φέρει το Μέγαρο Μαξίμου να έχει βάλει στο στόχαστρό του τις ψήφους του Κινήματος Αλλαγής και στην πραγματικότητα να θέτει κατά πληροφορίες τον αριθμητικό πήχη στις 180 ψήφους, όριο που θεωρείται πως προσδίδει στον νέο Πρόεδρο αυξημένη πολιτική νομιμοποίηση. Εάν, μάλιστα, συνεκτιμηθεί πως με τον όρο που έχει θέσει η Φώφη Γεννηματά ότι δεν πρόκειται να υπερψηφίσει υποψήφιο προερχόμενο από τη Νέα Δημοκρατία, υποψηφιότητες όπως αυτές του Κώστα Καραμανλή, του Αντώνη Σαμαρά, του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ακόμη και του Σταύρου Δήμα δείχνουν να απομακρύνονται.

Είναι εύλογο, λοιπόν, να έρχονται στο προσκήνιο υποψηφιότητες πολιτικών προσώπων ή προσωπικοτήτων με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά από τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς, όπως το έχει περιγράψει με αρκετή προσοχή σε ανύποπτο χρονικό διάστημα ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης. Στη σκέψη του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει εγκαταλειφθεί -σύμφωνα με πληροφορίες- η ιδέα μιας υποψηφιότητας... τύπου Νίκου Αλιβιζάτου ή Βασιλείου Σκουρή, δύο μη πολιτικών προσώπων, αλλά με ευδιάκριτο πολιτικό εκτόπισμα, που θα μπορούσαν να... σαγηνεύσουν την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, χωρίς να συνεπάγεται πως η τελική επιλογή του θα είναι τα δύο προαναφερθέντα πρόσωπα.

Μεταξύ των προσώπων που είναι πλέον σαφές πως έχουν συζητηθεί στο παρελθόν και δεν έχουν κατ’ ανάγκη φύγει ακόμη και τώρα από το τραπέζι είναι και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Παναγιώτης Πικραμμένος. Στον ευρύτερο παρασκηνιακό διάλογο έχουν ακουστεί κατά καιρούς και τα ονόματα του Λουκά Παπαδήμου και του Τάσου Γιαννίτση. Η επίκληση από την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη των ονομάτων των πρώην πρωθυπουργών του κόμματος Κώστα Σημίτη και Γιώργου Παπανδρέου, καθώς και του πρώην προέδρου Ευάγγελου Βενιζέλου εκτιμάται πως μάλλον δυσχεραίνει για λόγους ενδοκυβερνητικών συσχετισμών, παρά διευκολύνει την προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Η ονοματολογία

Είναι, επίσης, σαφές πως μολονότι ασκεί ακόμη γοητεία στον Κυριάκο Μητσοτάκη η εξεύρεση μιας γυναικείας υποψηφιότητας, το συγκεκριμένο σενάριο δεν συγκεντρώνει πλέον περισσότερες πιθανότητες από το αντίστοιχο μιας ανδρικής υποψηφιότητας. Ανάμεσα στα ονόματα που έχουν ακουστεί είναι επίσης σαφές πως έχει μπει στο μικροσκόπιο του Μεγάρου Μαξίμου τι θα σήμαινε για τις μετέπειτα πολιτικές εξελίξεις και τους πολιτικούς συσχετισμούς μια πιθανή υποψηφιότητα της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά, μολονότι η ίδια δημοσίως έχει διαψεύσει πως ενδιαφέρεται.

Υποψηφιότητα στην οποία δεν μπορεί να αρνηθεί τη στήριξή του το ΚΙΝΑΛ είναι και αυτή της Αννας Διαμαντοπούλου, έχει ακουστεί, επίσης, το όνομα της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, ενώ σε μια τέτοια διαδικασία δεν μπορεί ποτέ να αποκλειστεί και το στοιχείο της έκπληξης.