Το μυστικό ραντεβού και τα «κλειδιά» της συνάντησης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ

Στους πολιτικους κύκλους της Αθήνας είναι γνωστό πως εάν κάποιος επιθυμεί να γνωστοποιήσει μια συνάντησή του, αλλά χωρίς να την έχει δημοσιοποιήσει ο ίδιος, πηγαίνει στη «Μεγάλη Βρεταννία». Το ιστορικό και πιο κεντρικό ξενοδοχείο της πλατείας Συντάγματος, απέναντι από το ελληνικό Κοινοβούλιο, αποτελεί την ιδανική τοποθεσία για να δείξεις με ποιον και ενδεχομένως για ποιον λόγο βρίσκεσαι εκεί.

Κάπως έτσι οι Αλέκος Φλαμπουράρης και Κώστας Γείτονας, μπαίνοντας στο εντυπωσιακό λόμπι του ξενοδοχείου, γνώριζαν ότι από την παρουσία τους έβγαιναν, αν μη τι άλλο, ειδήσεις.

Το δίδυμο Φλαμπουράρη – Γείτονα δεν επελέγη τυχαία από τα πρόσωπα που παρασκηνιακά κίνησαν τα νήματα για τη συνάντησή τους. Παλιοί γνώριμοι, συνεργάτες στο παρελθόν, με κοινή πορεία και στο Τεχνικό Επιμελητήριο. Μα το κυριότερο, πολύ έμπιστοι συνεργάτες και φίλοι δύο πολιτικών αρχηγών αμφότεροι. Του Αλέξη Τσίπρα και της Φώφης Γεννηματά, οι οποίοι προφανώς γνώριζαν εκ των προτέρων αλλά και συναίνεσαν για το ραντεβού των δύο.

Ενα ραντεβού που, σύμφωνα με τον Αλέκο Φλαμπουράρη, περιορίστηκε σε ένα «μακάρι», με ό,τι μπορεί να σημαίνει η ουσία της λέξης αυτής, ενώ συνοδεύτηκε και από το σχόλιο του Κώστα Γείτονα πως «δεν αντιπολιτευόμαστε την αντιπολίτευση».

Η συνάντηση όμως στην καρδιά της Αθήνας είναι μόνο η «βιτρίνα» σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν στο παρασκήνιο. Μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το ΚΙΝΑΛ συνειδητοποίησε πως οι πομπώδεις δηλώσεις Μητσοτάκη πως θα επιδιώξει κυβερνητικές συμμαχίες ήταν απλώς λόγια στο κενό. Ο Τσίπρας έστρεψε όλο το βάρος του στη συγκρότηση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης μέσα από τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ και η Γεννηματά οδήγησε αιφνιδιαστικά το ΠΑΣΟΚ σε συνέδριο σε μια κίνηση ματ για τους εσωκομματικούς της αντιπάλους, με στόχο την ανανέωση της θητείας της. Οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ παρέμεναν στα τάρταρα. Αλλωστε ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει την πολεμική που προηγήθηκε των εκλογών!

Παρ’ όλα αυτά η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη φαίνεται πως «εκτίμησε» το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναμείχθηκε καθόλου στα του συνεδρίου της και πήρε αποστάσεις από τις εξελίξεις. Αυτή η διαπίστωση βοήθησε και όσους εντός του ΚΙΝΑΛ εργάζονταν υπογείως για μια γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των δύο κομμάτων να καλλιεργήσουν έδαφος για μια ανακωχή ή εκεχειρία στις σχέσεις των δύο χώρων.

Αντιστοίχως στον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο άφησαν το ΚΙΝΑΛ στην ησυχία του, αλλά συγχρόνως φρόντιζαν να περιλαμβάνεται στον δημόσιο λόγο του κόμματος η ρητορική για την αναγκαιότητα συγκρότησης των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου, με κορύφωση τις ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα, στις οποίες μιλούσε για προοδευτική διακυβέρνηση που θα μπορούσε να προκύψει με το σύστημα της απλής αναλογικής.

Εδώ ακριβώς εντοπίζονται και τα δύο «κλειδιά» για την εξομάλυνση των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ. Αφενός ο ΣΥΡΙΖΑ, για να ξεδιπλώσει το αφήγημα για τη δυνατότητα να προκύψει μια προοδευτική διακυβέρνηση από τις κάλπες που θα γίνουν με την απλή αναλογική, γνωρίζει ότι θα πρέπει να αναζητήσει εταίρο. Αφετέρου το ΚΙΝΑΛ, διαπιστώνοντας ότι η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης τού γύρισαν την πλάτη στον εκλογικό νόμο, αγνοώντας την πρόταση Γεννηματά για πιο μικρό bonus στο πρώτο κόμμα, αντελήφθη ότι δυνατότητα συνεργασίας με τους «γαλάζιους» δεν υπάρχει. Εξ ου και η αντιδεξιά στροφή του ΚΙΝΑΛ από τα τέλη της προηγούμενης χρονιάς.

Η κατάσταση διαμόρφωσε υπόγειους διαδρόμους επικοινωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ. Και οι δύο πλευρές γνωρίζουν ότι τίποτε θεαματικό δεν μπορεί να συμβεί, τουλάχιστον στην παρούσα φάση. Ωστόσο, σε επίπεδο Βουλής τίποτε δεν αποκλείεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπονόησε ότι θα μπορούσε να υποστηρίξει την πρόταση ΚΙΝΑΛ για τον κατώτατο μισθό και τώρα αφήνει να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να στηρίξει την πρόταση για τη 13η σύνταξη και αντιστοίχως το ΚΙΝΑΛ να συμπράξει σε σχεδιαζόμενη πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την προστασία της πρώτης κατοικίας. Προσεκτικοί παρατηρητές θα μπορούσαν να δουν μια άτυπη μορφή συνεργασίας μεταξύ Νίκου Παππά και Μιχάλη Κατρίνη στο νομοθέτημα για το σχέδιο «Ηρακλής» ή ακόμη και μια συναντίληψη του Νίκου Φίλη με τη Χαρά Κεφαλίδου στην κυβερνητική ρύθμιση για τα κολέγια.

Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι χαρακτηριστικό ότι επιθυμούν την «εκεχειρία» όλες σχεδόν οι πτέρυγες του κόμματος και οι πληροφορίες επιμένουν ότι κεντρικό ρόλο στις συνεννοήσεις μεταξύ των δύο κομμάτων έχουν και οι Νίκος Παππάς και Νίκος Μπίστης. Αλλωστε οι δυο τους αλλά και οι Νίκος Βούτσης, Νίκος Φίλης και Ευκλείδης Τσακαλώτος έχουν εκφραστεί θετικά δημοσίως για την αναγκαιότητα μη πολέμου. Αντιστοίχως στο ΚΙΝΑΛ οι Θόδωρος Μαργαρίτης, Χρήστος Πρωτόπαπας αλλά και Χάρης Καστανίδης με δηλώσεις τους λειτουργούν υποστηρικτικά στην κατεύθυνση της εξομάλυνσης.

Σε κάθε δύσκολη προσπάθεια υπάρχουν, όμως, και οι απέναντι. Οι Βασίλης Κεγκέρογλου και Νάντια Γιαννακοπούλου έσπευσαν με αρθρογραφία τους να «φρενάρουν» τις εξελίξεις. Ενα non paper του ΚΙΝΑΛ φρόντισε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη συνάντηση Φλαμπουράρη – Γείτονα, όμως οι πληροφορίες επιμένουν ότι βγήκε κυρίως για να σταματήσει τις επιθέσεις του δεξιού Τύπου, που αντέδρασε έντονα στην προοπτική μιας μελλοντικής συνεργασίας. Στα «αγκάθια» υπάρχει πάντα ανοιχτό το θέμα της δίωξης Λοβέρδου για τη Novartis. Από την άλλη, παραμένουν νωπές οι δηλώσεις Σκουρλέτη περί «τοξικότητας» του Γιώργου Παπανδρέου, όπως επίσης και το «σφίξιμο» των πασοκογενών της Προοδευτικής Συμμαχίας που δέχτηκαν επιθέσεις από το ΚΙΝΑΛ και τώρα βλέπουν ότι γίνονται βήματα προσέγγισης. Αλλωστε η εκδήλωση των «120» στο «Caravel» ήταν μια εξέλιξη που ενόχλησε και τη Χαριλάου Τρικούπη και ορισμένους στην Κουμουνδούρου.