Το ΠΑΣΟΚ, η Ανανεωτική Αριστερά και ο μονόδρομος

Στο ...μακρινό παρελθόν ανήκει πλέον, το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, για όλα εκείνα τα στελέχη που πίστευαν εξαρχής ότι, για την προσέλκυση περισσότερων κεντροαριστερών ψηφοφόρων, είναι μονόδρομος η μάχη μέσα από το ομογενοποιημένο Κίνημα Αλλαγής.

Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη στις 14 και 15, ως μία κίνηση αποσαφήνισης του πολιτικού και ιδεολογικού στίγματος, έρχεται να προσθέσει στην ίδια αλυσίδα των τελευταίων γεγονότων την πρόσκληση- πρόσκληση προς όλες τις “φυλές” του Κινήματος Αλλαγής να συνδιαμορφώσουν τον κοινό τους “οδικό χάρτη” με το βλέμμα στις επόμενες -ίσως και διπλές- εθνικές εκλογές. Τα πρώτα δείγματα γραφής κάθε άλλο παρά αποθαρρύνουν την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ στην προσπάθεια υπέρβασης των διαφορετικών απόψεων ή της εσωστρέφειας που επανεμφανίστηκε με αφορμή το πρόσφατο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τον κίνδυνο εσωκομματικού εμφυλίου, το Κίνημα Αλλαγής αντεπιτίθεται και ασκεί -σύμφωνα πάντα με στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη- μαχητική και προγραμματική αντιπολίτευση με καθημερινές παρεμβάσεις εναντίον των πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Εντός της βουλής στελέχη όλων των τάσεων, από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο Ανδρέα Λοβέρδο, τον παπανδρεϊκό Χάρη Καστανίδη, τον έμπειρο Κώστα Σκανδαλίδη και την εκλεγμένη για πρώτη φορά, Λίτσα Λιακούλη καταφέρνουν ηχηρές παρεμβάσεις, τις οποίες μάλιστα ενδέχεται να υπερψηφίσει και ο ΣΥΡΙΖΑ- όπως για την 13η σύνταξη ή την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Εκτός βουλής, στελέχη που σηματοδοτούν την αξιοποίηση της νέας γενιάς- όπως οι Νίκος Χριστοδουλάκης, Παύλος Χρηστίδης, Κυριάκος Κυριάκος, Δημήτρης Οικονόμου, Ζέφη Δημαδάμα, Παναγιώτης Βλάχος κα- υποστηρίζουν με σθένος το σχέδιο ανάδειξης του ΚΙΝΑΛ στον τρίτο πρωταγωνιστικό πόλο και εστιάζουν τις επιθέσεις τους στην κατάκτηση της εικόνας του μόνου αυθεντικά προοδευτικού κόμματος.

Το υπόβαθρο της επιχείρησης ενοποίησης των δυνάμεων του ΚΙΝΑΛ αφορά στην ανοιχτή γραμμή που διατηρεί η κυρία Γεννηματά με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον επίσης πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Σημίτη, το Νίκο Ανδρουλάκη, τον Θ. Μαργαρίτη και την Ανανεωτική Αριστερά. Την ίδια ώρα, πληροφορίες αναφέρουν, ότι γίνονται βήματα προσέγγισης του Ευάγγελου Βενιζέλου με στόχο την συμμετοχή του ίδιου και των πολιτικών του φίλων στην Συνδιάσκεψη. Επιδίωξη άλλωστε μέσω της Συνδιάσκεψης είναι να προσκληθούν στο ίδιο “κάδρο” και να καταθέσουν τις απόψεις τους στελέχη και προσωπικότητες της “άστεγης” κεντροαριστεράς. Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι αν τα “γεγονότα” της Συνδιάσκεψης επηρεάσουν και προς ποια κατεύθυνση τον προσυνεδριακό ΣΥΡΙΖΑ, που προς το παρόν έχει φρενάρει την αλίευση κυρίως πασοκογενών στελεχών από το ΚΙΝΑΛ...

Η πρόσκληση της Ανανεωτικής Αριστεράς

Ένα βήμα για την περιγραφή του ρόλου των σοσιαλιστών και των σοσιαλδημοκρατών στην Ευρώπη και αλλού θεωρείται και η σημερινή εκδήλωση-ανταλλαγή απόψεων με την “σφραγίδα” της Ανανεωτικής Αριστεράς. Στην εκδήλωση με θέμα « η Κεντροαριστερά σε ένα κόσμο που αλλάζει», την οποία οργάνωσε η Πολιτική Κίνηση Ανανεωτική Αριστερά, εν όψει διεξαγωγής της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του Κινήματος Αλλαγής παραβρέθηκαν στελέχη του ευρύτερου προοδευτικού χώρου- όπως οι βουλευτές του Κινήματος Αλλαγής Γ. Καμίνης και Κ. Σκανδαλίδης, τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου Γ. Μπουλμπασάκος, Χρ. Πρωτόπαππας, Ν. Σαλαγιάννης, ο Αναπληρωτής Εκπρόσωπος Τύπου Π. Βλάχος, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, ο Θράσος Φωτεινός, συντονιστής της Πράσινης Αριστεράς και ο πρώην Δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας. Αίσθηση προκάλεσε η παρουσία του Νίκου Μπίστη, που αποχώρησε πρόσφατα από το ΚΙΝΑΛ και σήμερα είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία,

Σε μια κατάμεστη σε γνωστό ξενοδοχείο της Αθήνα οι εισηγητές κατέθεσαν προβληματισμούς και προτάσεις για την επείγουσα ανάγκη η σύγχρονη κεντροαριστερά να σχεδιάσει αποτελεσματικά την προοπτική για το μέλλον με θεσμικές μεταρρυθμίσεις και να δώσει προοδευτικές λύσεις στις προκλήσεις της νέας εποχής, που δημιουργούν ιδιαιτέρως η κλιματική κρίση και η ψηφιακή επανάσταση.

Ο επικεφαλής της Ανανεωτικής Αριστεράς και οικοδεσπότης στην εκδήλωση, Θόδωρος Μαργαρίτης τόνισε ότι για την Κεντροαριστερά είναι επείγουσα ανάγκη  να σχεδιάσει πιο αποτελεσματικά την προοπτική για το μέλλον με βάση τέσσερα προγραμματικά θέματα: τα μεγάλα ζητήματα  της αλλαγής του  κυρίαρχου  οικονομικού μοντέλου με αφορμή  τις  κλιματικές καταστροφές, την  στήριξη της απασχόλησης, την προώθηση των ατομικών ελευθέριων και την ρεαλιστική αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών. 

“Η φυγή προς τα εμπρός, η ανανέωση των μηνυμάτων, οι σταθερές  κοινωνικές αναφορές είναι τα δεδομένα  για έναν πιο προωθημένο ρολό. Αρκεί να μην περιοριστεί στο σύνδρομο της δικαίωσης του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Παράταξης. Αρκεί να εργαστεί αποφασιστικά, με αναστοχασμό για λάθη και αδυναμίες  του παρελθόντος, στην κατεύθυνση που έχει δρομολογήσει το ΚΙΝΑΛ. Έναν ευρύ φορέα των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας, του Προοδευτικού Κέντρου, της Δημοκρατικής Αριστεράς. Μια νέα πολιτική και κοινωνική συμμαχία που να αντιπροσωπεύει την επόμενη Ελλάδα”, συμπλήρωσε ο κ. Μαργαρίτης ανοίγοντας τον διάλογο με την κατάθεση προβληματισμών και προτάσεων.

Ο Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝΑΛ, Μανώλης Χριστοδουλάκης υπογραμμίζοντας με νόημα ότι “η κεντροαριστερά δεν φοβάται τον διάλογο” δεν απέφυγε να επισημάνει ότι ¨τα σοσιαλιστικά κόμματα στην Ευρώπη άργησαν να δώσουν απαντήσεις” κι ότι οι εντός του ΚΙΝΑΛ “πρέπει να ξεφύγουν από τη λογική της πολιτικής καθαρότητας”. Όπως είπε ο κ. Χριστοδουλάκης: “το Κίνημα Αλλαγής είναι στρατηγική μας επιλογή. Και δεν φοβόμαστε καθόλου το διάλογο. Είμαστε και θα είμαστε σε ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία. Με όλους τους πολίτες που ψάχνουν ξανά τρόπο και χώρο έκφρασης. Με σχέδιο. Με ιδεολογικό πλαίσιο σαφές, προγραμματικό, πολύ συγκεκριμένο, με μία νέα προοδευτική αντίληψη με την οποία θέλουμε και μπορούμε να δώσουμε λύσεις”. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν, για τους παριστάμενους, δύο αναφορές του κ. Χριστοδουλάκη, για τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ:

“Η Νέα Δημοκρατία, πίσω από τα διάφορα επικοινωνιακά συννεφάκια που συνοδεύουν το κυβερνητικό έργο, κρύβει μία βαθιά συντηρητική ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση που ενισχύει την εργοδοτική αυθαιρεσία, υπονομεύει τις εργασιακές σχέσεις, δημιουργεί συνολικά ένα πλαίσιο επισφάλειας για αυτούς που έχουν πληγεί μέσα στην κρίση. 

Και έχουμε από την άλλη πλευρά ένα ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος παρά τις δήθεν εξαγγελίες για μετριοπαθείς στροφές, δείχνει ότι τώρα που έχει χάσει τη συγκολλητική ουσία της εξουσίας, ένας σχηματισμός ανθρώπων από όλο το εύρος του ιδεολογικού φάσματος, χωρίς καμία ιδεολογική αναφορά, χωρίς πολιτική ταυτότητα και κάτω από ρητορικές ομπρέλες εύκολες αλλά αδύναμες να κάνουν ουσιαστική παραγωγική αντιπολίτευση, χωρίς κοινωνικές αναφορές σε μαζικούς χώρους, δεν μπορεί να εκφράσει πραγματικά μία πλατιά κοινωνική βάση η οποία επίσης αναζητά έναν νέο προοδευτικό τρόπο αντίληψης μακριά από ιδεοληψίες και μακριά από λαϊκισμούς”.

Ο Γιάννης Μεϊμάρογλου στη συνέχεια αναφέρθηκε στα μεγάλα εθνικά θέματα και στην ανάγκη νομικής προετοιμασίας για την προσφυγή στην Χάγη ενώ πρόσθεσε ότι: “Η όξυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων ανέδειξε τις αρνητικές επιπτώσεις των λαθών και των καθυστερήσεων στην επίλυση των εθνικών μας εκκρεμοτήτων επί δεκαετίες. Οι διαδοχικά χαμένες ευκαιρίες στο Κυπριακό, η μη οριοθέτηση των θαλασσίων συμφερόντων μας και η διακομματικά ιδεοληπτική αντιμετώπιση του προσφυγικού έχουν δημιουργήσει μπλοκ ασφυκτικών πιέσεων”.

Το στέλεχος του ΚΙΝΑΛ, Παναγιώτης Καρκατσούλης υποστήριξε τέλος ότι: “Στην Ελλάδα θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις έγιναν στην περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από την δημοκρατική παράταξη. Αντίθετα από την συντηρητική παράταξη, αυτή δρομολόγησε μεγάλης εμβέλειας μεταρρυθμίσεις πετυχαίνοντας την εμβάθυνση της δημοκρατίας, την αντιμετώπιση του πελατειακού κράτους και την κατοχύρωση του κοινωνικού κράτους. 

Σήμερα, απέναντι στις νέες προκλήσεις του αυταρχισμού και του λαϊκισμού, της κλιματικής αλλαγής και της ψηφιακής επανάστασης, η δημοκρατική παράταξη επιδιώκει τους ίδιους στόχους με νέα μέσα. Η επιτυχία της στη νέα εποχή θα σημάνει και την ολική επιστροφή της”.