Ειδικό μητρώο παιδοβιαστών: Το «πρόβλημα» και η (δύσκολη) πραγματικότητα

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την υπόθεση βιασμού και μαστροπείας στα Σεπόλια (ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI)

Η συζήτηση του ειδικού μητρώου παιδοβιαστών έχει ξεκινήσει εδώ και λίγες ημέρες στη Βουλή και ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει τις ενστάσεις τους. Πολλοί «γαλάζιοι» έσπευσαν να καταγγείλουν την στάση της Κουμουνδούρου, διότι δεν συμφώνησε… αβλεπί στη ρύθμιση που κατέθεσε η κυβέρνηση. Το ζήτημα, όμως, είναι αρκετά σοβαρό για να προχωρήσει κανείς σε μια επιφανειακή πολιτική καταγγελία.

Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση φέρνει μια ρύθμιση, σύμφωνα με την οποία δημιουργείται ένα ειδικό μητρώο, στο οποίο θα καταγράφονται όσοι βαρύνονται με μια συγκεκριμένη καταγγελία. Αυτό ουσιαστικά καταρρίπτει, όπως σωστά παραδέχεται το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το τεκμήριο της αθωότητας. Στην προκειμένη περίπτωση και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμενος - και σωστά- ότι το τεκμήριο της αθωότητας έχει καταρριφθεί με την δημοσίευση των φωτογραφιών του φερόμενου ως δράστη, το αντιμετωπίζει, όπως και η κυβέρνηση, ως μια αναγκαία συνθήκη προκειμένου να βρεθούν περισσότερα θύματα.

Όμως, εδώ σύμφωνα με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπάρξει ένα μεγάλο -νομικό- κενό. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι στο ειδικό μητρώο θα μπαίνουν και υποθέσεις που δεν αποτελούν κακούργημα. Για παράδειγμα, όπως έλεγε στο ethnos.gr ο Μ. Χατζηγιαννάκης, μπορεί για παράδειγμα ένας σύζυγος να καταγγείλει ενδοοικογενειακή βία για εκδικητικούς λόγους και αυτό να καταγραφεί στο ειδικό μητρώο! «Όταν πάει (σ.σ. αυτός που έχει δεχθεί την καταγγελία) να δουλέψει σε έναν φορέα ως οδοκαθαριστής, σε ένα δήμο, και πρέπει να προσκομίσει το ποινικό του μητρώο, και τον έχει καταγγείλει ο σύζυγός του ή η σύζυγός του, θα μπορεί να πιάσει δουλειά; Δεν θα μπορεί να πιάσει δουλειά», τονίζει για παράδειγμα ο κ. Χατζηγιαννάκης.

Το επιχείρημα της κυβέρνησης

Από την άλλη, πάλι, και η κυβέρνηση έχει ένα ιδιαίτερα σοβαρό επιχείρημα. Αφενός ότι θα πρέπει πάση θυσία να προστατευθεί η ανηλικότητα, στόχος που είναι για το Μέγαρο Μαξίμου πρωταρχικός. Αφετέρου, η διαδικασία απονομής της Δικαιοσύνης είναι αργή, συνεπώς μπορεί ένας παιδοβιαστής για πολλά χρόνια να παραμένει «κάτω από το ραντάρ».

Το ζήτημα παρουσίασε ιδιαίτερα αναλυτικά ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Κ. Τσιάρας στη Βουλή: «Το άρθρο 14 μας έχει προβληματίσει. Εγώ θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής μαζί σας και δεν είναι κάτι το οποίο αβίαστα και χωρίς πολλή σκέψη ήρθαμε να το προτείνουμε δια της αρμόδιας Επιτροπής στην Εθνική Αντιπροσωπεία. Εδώ, λοιπόν, πρέπει κανείς να δει τη μεγάλη εικόνα και πρέπει να αποφασίσει από ποια πλευρά θέλει ή επιθυμεί να σταθεί. Προφανώς το τεκμήριο της αθωότητας είναι βασικό στοιχείο του κράτους δικαίου και δεν χρειάζεται να το συζητάμε αυτό. Όμως, πείτε μου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πόσες φορές βρεθήκαμε αντιμέτωποι με περιστατικά ανθρώπων που κατηγορήθηκαν για μία αντίστοιχη πράξη, που βρέθηκαν ξανά στο ίδιο πεδίο με την ίδια ευκαιρία και με τα ίδια δεδομένα και την επανέλαβαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι ένα συχνό φαινόμενο; Δεν είναι κάτι το οποίο δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το κατά πόσο ενδεχομένως μπορούμε να μπούμε σε επιλογές ή σε δράσεις προστασίας ειδικά των ανήλικων παιδιών απέναντι σε τέτοιου είδους απαράδεκτες συμπεριφορές; Είναι δυνατόν αυτό να το αφήνουμε πίσω απλά και μόνο από μια δικονομική διαδικασία, η οποία ξέρουμε με βάση το πώς κινείται η δικαιοσύνη, πότε εξελίσσεται, σε ποιους χρόνους, πότε τελεσιδικεί, πότε υπάρχει οριστική απόφαση;».

Έχουν και οι δύο δίκιο;

Με άλλα λόγια, μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση έχουν δίκιο. Ενδεχόμενες σημειακές παρεμβάσεις ίσως λύσουν το πρόβλημα, δεδομένου ότι σήμερα στη Βουλή θα μιλήσουν οι αρμόδιοι φορείς. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης εξ αρχής εμφανίστηκε θετικό σε πιθανές αλλαγές, ενώ και ο ΣΥΡΙΖΑ -σύμφωνα με πληροφορίες- θα στηρίξει τη διάταξη ακόμα κι αν μέχρι τέλους διατηρεί επιφυλάξεις.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη