Ο Βασίλης Λεβέντης μιλά για την μεγάλη περιπέτειά του με τον κορονοϊό: Ήµουν σαν πεθαµένος, είχα δει την κηδεία μου

Εξομολόγηση για την μεγάλη περιπέτεια που είχε με τον κορονοϊό έκανε ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης λέγοντας πως όταν ήταν διασωληνωμένος είχε δει μέχρι και την κηδεία του.

Μιλώντας στη Secret και τη δημοσιογράφο Σάσα Σταμάτη ο κ. Λεβέντης αναφέρει: «Τώρα είµαι καλά. Έχω κάτι κινητικά προβλήµατα ακόµα. Η ισορροπία µου µερικές φορές κλονίζεται. Έχω χάσει βάρος. Είχα χάσει αρχικά 60 κιλά. Τώρα έχω ξαναπάρει 30 και είµαι γύρω στα 86. Αλλά χρειάζοµαι φυσικοθεραπεία, ώστε να ενισχυθούν τα πόδια στο βάδισµα».

«Ήµουν στην εντατική τρεις µήνες. Μπήκα από τον κορονοϊό και µετά για τρεις µήνες δεν αισθανόµουν τίποτα. Είχα χάσει τις αισθήσεις µου. Ήµουν σαν πεθαµένος», σημειώνει.

«Θυµάµαι µόνο εφιάλτες, αισθανόµουν ότι µε έδεναν, ότι ήµουν φυλακή. Ακόµα και την κηδεία µου είχα δει. Αυτά όλα συνέβαιναν ενώ δεν είχα αισθήσεις, στον ύπνο µου», είπε για την περίοδο που ήταν διασωληνωμένος.

«Είδα πάνω µου σωληνάκια και κατάλαβα ότι ήµουν άρρωστος, ενώ διαπίστωσα ότι είχε γίνει και εγχείρηση καρδιάς, όπου µου τοποθέτησαν βηµατοδότη. Όταν ξύπνησα, συγκέντρωσα δυνάµεις και είπα ‘’από εµένα εξαρτάται να γίνω καλά’’. Έκανα και την προσευχή µου και είπα ‘’Θεέ µου, ό,τι εσύ θέλεις’’.

Επίσης, ευχαρίστησε το προσωπικό του Ευαγγελισμού και την γενική διευθύντρια, την κυρία Κοτανίδου, «τη θεωρώ σπουδαία καθηγήτρια και ναυαγοσώστρια», όπως την χαρακτήρισε.

Μετά την σοβαρή του περιπέτεια, ο κ. Λεβέντης ξανακόλλησε κορονοϊό, έχοντας πυρετό για δύο ημέρες.

Τέλος, ερωτώμενος για το εάν έχει τελειώσει η πολιτική για τον ίδιο, απάντησε: «Όχι, κατεβαίνει η Ένωση Κεντρώων στις εκλογές σε όλη τη χώρα».

Διαβάστε ακόμη

«Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων

Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών

Απελευθερώθηκε στον ωκεανό ο πιγκουίνος που είχε ταξιδέψει από Ανταρτική στην Αυστραλία

Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;