Εκλογές 2019: Ο Τσίπρας ποντάρει στην ανατροπή - Τα τρία σενάρια

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει ένα εκλογικό αποτέλεσµα που θα τον εδραιώσει ως έναν από τους δύο ισχυρούς πόλους της πολιτικής ζωής και ως τον κεντρικό πυλώνα της Κεντροαριστεράς

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

Φωτογραφία: (EUROKINISSI/ ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ )

Έχοντας ολοκληρώσει την προεκλογική εκστρατεία µε καταληκτικό µήνυµα πως «η µεγάλη ανατροπή της Κυριακής είναι πρώτα απ’ όλα θέµα συνείδησης», ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του περιµένουν πλέον τα αποτελέσµατα της κάλπης. Μάλλον µε τη συνείδησή τους ήσυχη, δεδοµένων των αντίξοων συνθηκών, ιδίως των πολιτικών. Στον ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν αξιοσηµείωτη ψυχραιµία, γνωρίζοντας πως οι δηµοσκοπήσεις δεν είναι µε το µέρος τους, αντιθέτως αποτελούν µία συνέχεια της εικόνας που αποτυπώθηκε στην κάλπη των ευρωεκλογών.

Παρ’ όλα αυτά, θεωρούν ότι ένα µεγάλο κοµµάτι της ελληνικής κοινωνίας έχει αφυπνιστεί, συνειδητοποιώντας πως µία ενδεχόµενη έλευση της Ν∆ στην εξουσία µπορεί να προκαλέσει πισωγυρίσµατα και ανατροπές που θα εµποδίσουν την επιστροφή στην κανονικότητα. Στον ΣΥΡΙΖΑ επαναλαµβάνουν µονότονα πως το εκλογικό αποτέλεσµα θα εξαρτηθεί όχι µόνο από το πόσοι θα πάνε στις κάλπες να ψηφίσουν, αλλά και από το ποιοι τελικώς θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωµα.

Ο Αλέξης Τσίπρας στην προεκλογική ομιλία του στην Πλατεία Συντάγματος

Τα τρία σενάρια

Το ιδανικό σενάριο για τον Αλέξη Τσίπρα είναι να γυρίσει τελικώς το παιχνίδι. Ο ίδιος δεν κρύβει ότι πρόκειται για µία ιδιαίτερα δύσκολη συνθήκη, αλλά στην πολιτική ποτέ δεν ξέρεις. «Εµείς και µε µία ψήφο διαφορά από τη Ν∆ µπορούµε να σχηµατίσουµε κυβέρνηση την εποµένη των εκλογών» επανέλαβε πολλές φορές στο εκλογικό του ακροατήριο την τελευταία περίοδο, θέλοντας να δείξει ότι οι «απειλές» της Ν∆ περί ακυβερνησίας γίνονται εκ του ασφαλούς, αφού το µπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόµµα δίνει µε άνεση τη δυνατότητα σχηµατισµού κυβέρνησης ακόµη κι αν δεν υπάρχει αυτοδυναµία.

Θεωρητικώς, το ιδανικό σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι συγχρόνως -και µε βάση τους αριθµούς- και το πιο αδύναµο. Το αµέσως καλύτερο ενδεχόµενο θα ήταν σε περίπτωση εκλογικής νίκης της Νέας ∆ηµοκρατίας να έχει αποτραπεί η αυτοδυναµία. Και αυτό είναι όµως κάτι που δεν µπορεί να αποκλειστεί, χωρίς να µπορεί να πει κανείς ότι η αυτοδυναµία είναι διασφαλισµένη, καθώς το αποτέλεσµα δεν εξαρτάται µόνο από το άθροισµα του ποσοστού το οποίο θα έχουν συγκεντρώσει τα κόµµατα που θα µείνουν εκτός Βουλής, αλλά και από το ποσοστό που θα συγκεντρώσει η Νέα ∆ηµοκρατία.

Το στοίχημα

Πρακτικά, µε βάση τις πιθανότητες, το στοίχηµα για τον ΣΥΡΙΖΑ θα µπορούσε να είναι ένα καλό ποσοστό που θα τον εδραιώσει ως έναν από τους δύο ισχυρούς πόλους και ασφαλώς τον κεντρικό πόλο της Κεντροαριστεράς στη χώρα. Αλλωστε, ο Αλέξης Τσίπρας όχι µόνο δεν το κρύβει αυτό, αντιθέτως φροντίζει να το επαναλαµβάνει µε κάθε ευκαιρία, κάτι που έκανε και στη µεγάλη συγκέντρωση της Πάτρας µε αναφορές, διόλου τυχαία, στον Ανδρέα Παπανδρέου και στις «κολεγιές» του ΚΙΝΑΛ µε τη Νέα ∆ηµοκρατία. Είπε, µάλιστα, για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία πως «εµείς είµαστε η συνέχεια της µεγάλης δηµοκρατικής παράταξης», κάνοντας την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ να βγει έξω από τα ρούχα της, δεδοµένου ότι ακόµη κι αν αναδειχθεί τρίτο κόµµα θα δώσει µεγάλη µάχη για να εξασφαλίσει βουλευτική έδρα στην Αχαΐα (λόγω του εκλογικού νόµου). Παρ’ όλα αυτά, όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως αποτελέσµατος, σκέφτονται ήδη την επόµενη µέρα. Και ο τρόπος µε τον οποίο θα την προσεγγίσουν θα εξαρτηθεί πρώτιστα από το ποσοστό που θα συγκεντρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ως βάση ικανοποίησης ενδεχοµένως να τίθεται και ένα ποσοστό γύρω στο 25%, δηλαδή ελαφρώς ενισχυµένο από το ποσοστό του κόµµατος στις ευρωεκλογές. Οµως, κατά κοινή οµολογία, όσο πιο ψηλά θα είναι τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία τόσο καλύτερα για τον πολιτικό σχεδιασµό του µέλλοντος. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κρύψει πως το µοντέλο που σχεδιάζει για το κόµµα του -που, σηµειωτέον, δεν θέλει να είναι µνηµείο- αφορά τη συγκρότηση µίας µεγάλης δηµοκρατικής και προοδευτικής παράταξης που θα έχει αναφορές στη Ριζοσπαστική και Ανανεωτική Αριστερά, τη Σοσιαλδηµοκρατία και την Πράσινη Αριστερά. Ενα µοντέλο που ούτως ή άλλως προωθείται στην Ευρώπη και χτίζεται και µε τη συνδροµή του ΣΥΡΙΖΑ. Εξ αυτού του λόγου, η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συµµαχία µε τους Οικολόγους Πράσινους προσέλαβε πιο επίσηµα και πολιτικά χαρακτηριστικά, ακριβώς γιατί συµβολίζει την αντιστοίχιση της προσπάθειας που γίνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο µε τις ελληνικές εσωτερικές εξελίξεις. Στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν, βεβαίως, ολέθριο λάθος το γεγονός πως το ΚΙΝΑΛ σχεδόν ταυτίζεται µε τη Ν∆, και µάλιστα εµφανίζεται να προωθεί το σενάριο πως ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να αποχωρήσει ως ένα «βαρίδι της Αριστεράς» για να σχηµατιστεί µία παράταξη µε ηγέτιδα την κυρία Γεννηµατά.

Η σύλληψη αυτού του σχεδίου εντυπωσιάζει δε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς, όπως λένε, θεωρούν εξωπραγµατικές -εάν όχι εξωφρενικές- τις βλέψεις της ηγεσίας του Κινήµατος Αλλαγής. Οπως και να ’χει, οι µεγάλες αποφάσεις για τη µορφή που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ του µέλλοντος θα ληφθούν ενδεχοµένως σε ένα συνέδριο που θα γίνει µετά το καλοκαίρι και εφόσον προηγουµένως θα έχουν συνεδριάσει τα συλλογικά όργανα για να αποτιµήσουν το εκλογικό αποτέλεσµα.

Διαβάστε ακόμη