Μητσοτάκης για Αξαρλιάν: «Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ»

Ήταν 14 Ιουλίου όταν ο άτυχος 20χρονος έπεφτε νεκρός -ως «παράπλευρη απώλεια», όπως τη χαρακτήρισε η 17Ν- από θραύσματα ρουκέτας που προοριζόταν για τον τότε υπουργό Οικονομίας, Γιάννη Παλαιοκρασσά

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter, για τη συμπλήρωση των 27χρόνων από τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν, έκανε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ», τονίζει μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αναφερόμενος στον τότε 20χρονο Θάνο Αξαρλιάν, ο οποίος έπεσε νεκρός ύστερα από τρομοκρατικό χτύπημα της τρομοκρατικής οργάνωσης 17Ν.

«Σαν σήμερα πριν 27 χρόνια δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν ο Θάνος Αξαρλιάν. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ», γράφει χαρακτηριστικά στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter ο Πρωθυπουργός.

Σαν σήμερα πριν 27 χρόνια δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν ο Θάνος Αξαρλιάν.

Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.
— Kyriakos Mitsotakis (@kmitsotakis) July 14, 2019

Και πέρυσι, όμως, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε κάνει σχετική ανάρτηση στο facebook προφίλ του

«Η δολοφονία του Θάνου Αξαρλιάν έχει χαραχθεί στη μνήμη του λαού μας. Είναι αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ότι η τρομοκρατία είναι μία, είναι τυφλή και είναι απειλή για όλους μας. Το οφείλουμε στη μνήμη του. Το οφείλουμε στη Δημοκρατία μας».

27 χρόνια πριν…

Ήταν 14 Ιουλίου 1992. Ο τότε υπουργός Οικονομίας, Γιάννης Παλαιοκρασσάς, επιβιβάζεται στη θωρακισμένη Mercedes και φεύγει από το υπουργείο, όταν στη διασταύρωση με την οδό Βουλής -πίσω από το κτίριο του παλιού κοινοβουλίου, το βαρύ όχημα παίρνει την κλειστή στροφή. Ένας εκκωφαντικός θόρυβος διακόπτει τη μεσημεριανή ηρεμία και η συμβολή των δύο δρόμων πλημμυρίζει από σκόνη και φωτιές. Ακούγονται ουρλιαχτά, κλάματα και ο υπουργός, οι συνοδοί του και οι διερχόμενοι προσπαθούν για μερικά δευτερόλεπτα να καταλάβουν τι έχει συμβεί.

Στην απέναντι γωνία, πεσμένος μέσα σε μια λίμνη αίματος, ακίνητος, βρίσκεται ένας νεαρός. Ο Θάνος Αξαρλιάν είχε την τρομερή ατυχία να περνάει εκείνη την ώρα από το σημείο και βρίσκεται ξαφνικά βαριά χτυπημένος από θραύσματα ρουκέτας. Μέσα σε λίγα λεπτά ακούγονται σειρήνες περιπολικών, ασθενοφόρων και πυροσβεστικών να «σχίζουν» τον αέρα αλλά είναι ήδη αργά. Ο άτυχος νεαρός έχει ήδη αφήσει την τελευταία του πνοή.

Λίγες ώρες αργότερα, άγνωστος τηλεφώνησε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» και ανέλαβε την ευθύνη εκ μέρους της «17 Νοέμβρη», ενώ παράλληλα εξέφρασε τη λύπη του για τον θάνατο του 20χρονου Θάνου Αξαρλιάν, χαρακτηρίζοντάς τον… «παράπλευρη απώλεια».

Η συγγνώμη του Δημήτρη Κουφοντίνα

Εκείνη την περίοδο, ουδείς γνώριζε ποιος ήταν αυτός ο άνδρας που τηλεφώνησε. Ωστόσο, λίγα χρόνια μετά την εξάρθρωση της «17Ν», αποκαλύφθηκε πως ο άνδρας αυτός ήταν ο «Λουκάς», κατά κόσμον, Δημήτρης Κουφοντίνας. Ο ίδιος το αποκαλύπτει αυτό στο βιβλίο που εξέδωσε.

«Εκείνη την εποχή ετοιμάζαμε μια ενέργεια χαμηλής έντασης εναντίον ενός αξιωματούχου του υπουργείου Οικονομικών που ήταν υπεύθυνος για τη τελική διαμόρφωση της φορολογικής πολιτικής της κυβέρνησης. Τότε όμως κατατέθηκε στην οργάνωση μια άλλη πρόταση: Γιατί να μην χτυπηθεί ο ίδιος ο αρχιτέκτονας αυτής της πολιτικής, ο υπουργός Οικονομικών Παλαιοκρασσάς; Θα ήταν μια καίρια ενέργεια, θα ήταν η κορύφωση της δεκαετίας πυκνής δράσης της 17Ν. Η πρόταση εγκρίθηκε ομόφωνα. […]

Μάλιστα, αναφέρει και το γιατί ματαίωσαν την επίθεση πολλές φορές, κάτι που τέντωσε τα νεύρα όλων, και φτάνει την ημέρα της επίθεσης τονίζοντας πως:

«Ο Παλαιοκρασσάς αποφάσισε να οδηγήσει ο ίδιος το βαρύ, δύσκολο στην οδήγηση αυτοκίνητο. Έτσι, ο άπειρος οδηγός, δεν πήρε ομαλά τη στροφή από Καραγεώργη Σερβίας προς Βουλής, επιπλέον, φοβισμένος από τον όγκο του Μερσεντές, φρέναρε την τελευταία στιγμή. Η ρουκέτα έξυσε το μερσεντές και εξερράγη σύρριζα δίπλα της. Ο Παλαιοκρασσάς απλά τραυματίστηκε, όμως το ωστικό κύμα χτύπησε έναν περαστικό που είχε διεισδύσει στο χρονικό κενό, στο τυφλό σημείο της παρατήρησης. Ένας αθώος άνθρωπος, ένας από τους δικούς μας, για αυτούς που αγωνιζόμασταν να έχουν ένα καλύτερο αύριο, έμεινε δίχως αύριο. Ο πόνος μας μεγάλος, ο δικός μου αβάσταχτος. Τηλεφώνησα αμέσως, εξέφρασα τη λύπη της 17Ν. Μπορεί να είχε ευθύνη η αστυνομία, να μπλόκαρε επί μισή ώρα σχεδόν το ασθενοφόρο. Όμως, την κύρια ευθύνη την είχαμε εμείς. Χρόνια αργότερα στο δικαστήριο ζήτησα συγγνώμη. […] Ήταν ένα τραγικό λάθος. Το μοναδικό λάθος της 17Ν».

Διαβάστε ακόμη