Ευρωβουλευτές: Πέταξαν τα σακάκια τους και μπήκαν στη μάχη κατά του κορονοϊού

«Ούτε καν σκέφτηκα ότι ήμουν ευρωβουλευτής. Μέσα μου, στο μυαλό μου, είμαι πάντα γιατρός. Σε περίοδο υγειονομικής κρίσης, ένας γιατρός είναι πάντα στις επάλξεις». Είναι τα λόγια της Χρυσούλας Ζαχαροπούλου, ευρωβουλευτή του κόμματος του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν που ανήκει στην πολιτική ομάδα των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων (Renew Europe). Αν και εκλεγμένη από τον Μάιο του 2019 στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου, η διεθνώς διακεκριμένη χειρουργός-γυναικολόγος, ειδικευμένη στην αντιμετώπιση της ενδομητρίωσης, δεν αμφέβαλε ούτε στιγμή για το πού πρέπει να βρίσκεται όταν ξέσπασε η κρίση.

«Και ως ευρωβουλευτής, κάθε Παρασκευή συνέχιζα να πηγαίνω εθελοντικά στα εξωτερικά ιατρεία του στρατιωτικού νοσοκομείο στα όρια του Παρισιού για τους ασθενείς μου. Όταν λοιπόν, τα εξωτερικά ιατρεία έκλεισαν λόγω κορονοϊού, αποφάσισα να βοηθήσω αλλιώς. Ξεκίνησα να βοηθάω στη διαλογή ασθενών. Όσοι είχαν συμπτώματα, πήγαιναν για εξετάσεις, σε κάποιους κάναμε το τεστ, άλλοι ήταν ήδη πιο σοβαρά και ήθελαν διασωλήνωση», εξηγεί στο «Έθνος της Κυριακής».

Όπως μας εξηγεί, το συγκεκριμένο είναι «νοσοκομείο κορονοϊού». «Στην αρχή, έρχονταν 80, 90 άτομα τη μέρα. Τώρα η κατάσταση είναι πιο ελεγχόμενη, έχει πέσει στα 25 την ημέρα. «Άνθρωποι όλων των ηλικιών, που είχαν συμπτώματα όπως πυρετό και βήχα, αλλά έβλεπες στα μάτια τους το φόβο. Από τη σχολή ακόμη, έχω δει ασθενείς όλων των παθήσεων. Πιστεύω ότι η διαφορά αυτή τη φορά ήταν ο φόβος στα μάτια των ανθρώπων. Ο καθένας που ερχόταν δεν ήξερε τι κατάληξη θα έχει», μας λέει.

«Δεν φοβήθηκα για μένα. Ίσως την πρώτη μέρα, επειδή άκουγα διάφορα από τα μέσα ενημέρωσης. Ωστόσο, όταν διαλέγεις ένα επάγγελμα σαν το δικό μας, δεν σκέφτεσαι τέτοιες λεπτομέρειες. Πιο πολύ ανησυχούσα για τους γονείς μου, αλλά και για τους συναδέλφους μου στη Ρώμη, στους οποίους μιλούσα κάθε μέρα. Η κατάσταση στην Ιταλία ήταν τραγική», διηγείται. Εξομολογείται ότι ήταν έτοιμη να πάει στην Ιταλία. «Εκεί έμεινα πολλά χρόνια, έχω πολλούς φίλους. Ήθελα να βοηθήσω», εξηγεί.

Με σύζυγο επίσης γιατρό –νευροχειρουργό- αυτό που απασχολεί την Χρυσούλα Ζαχαροπούλου τώρα είναι η επόμενη μέρα. «Το μεγάλο στοίχημα είναι η επιστροφή στην κανονικότητα. Αναρωτιόμαστε πώς θα ξεκινήσουν τα τακτικά ιατρεία και τακτικά χειρουργεία. Τι μέτρα θα ληφθούν. Θα κάνουμε υποχρεωτικά τεστ για κορονοϊό πριν χειρουργήσουμε; Θα έχουμε κρεβάτια στην εντατική για κορονοϊό και ξεχωριστά για τους υπόλοιπους ασθενείς;», περιγράφει με αγωνία.

Ανάμεσα στους γιατρούς που έχουν επιστρέψει στο πόσο τους είναι και ο Έλληνας ευρωβουλευτής Στέλιος Κυμπουρόπουλος. Παρά την κινητική του δυσκολία, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, είναι στην πρώτη γραμμή της υποστήριξης των ανθρώπων εν καιρώ κορονοϊού: προσφέρει διαδικτυακή ψυχιατρική υποστήριξη δωρεάν σε ανθρώπους που επικοινωνούν μαζί του.

«Πάντα μου άρεσε να προσφέρω. Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο όταν κάνω κάτι, το πιστεύω και το κάνω με καρδιά. Και δε θεωρώ ότι κάνω κάτι ανιδιοτελώς, όταν βλέπω το χαμόγελο του άλλου αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Έτσι λοιπόν κάτι που αγαπώ, και αυτό είναι η επιστήμη της ψυχιατρικής, ήταν η στιγμή να την καταθέσω τώρα που υπήρχε ανάγκη. Έτσι κι αλλιώς λόγω βουλευτικών καθηκόντων από τότε που εκλέχτηκα έχω σταματήσει να εργάζομαι ως ψυχίατρος. Τώρα αν βοήθησα ή όχι μόνο οι άνθρωποι με τους οποίους επικοινώνησα το γνωρίζουν», μας λέει.

Η καραντίνα έχει επηρεάσει βαθιά την ψυχολογία όλων των ανθρώπων. «Αυτό που πραγματικά απασχολεί είναι το πότε θα περάσει όλη αυτή η κατάσταση με τον κορονοϊό ώστε να βρούμε την πρότερη κανονικότητα, τις σταθερές που χάθηκαν», εξηγεί ο Στ. Κυμπουρόπουλος. «Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους έχασαν τη δουλειά τους, έχασαν κάποιες σχέσεις ή ακόμα χειρότερο έχασαν την υγεία τους ή επιδεινώθηκε η υγεία τους. Και όλο αυτό έγινε ξαφνικά. Υπάρχει και τομέας στη ψυχιατρική για τη διαχείριση μιας δημόσιας κρίσης. Αυτό που μπορείς να κάνεις ως ειδικός είναι να αποδομήσεις το άγχος και να δεις από που προέρχεται, γιατί συνήθως δεν είναι μόνο η κρίση. Και τότε βλέπεις τα επόμενα βήματα. Σίγουρα μια συνάντηση δεν αρκεί», τονίζει.

« Με σιγουριά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η ψυχική υγεία μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία, όχι μόνο του εγκλωβισμού αλλά και της αβεβαιότητας που δημιούργησε η υγειονομική κρίση, πρέπει να μας ανησυχεί. Η αποσταθεροποίηση οδηγεί στο φόβο και την ανασφάλεια και αυτά είναι αρκετά για τη διατάραξη της ψυχικής μας υγείας», υπογραμμίζει ως ειδικός.

Δεν είναι μόνο οι ελληνικής νοοτροπίας ευρωβουλευτές που επέλεξαν να επιστρέψουν στην πρώτη γραμμή. Ο Μανουέλ Πιζάρο από τους Σοσιαλιστές της Πορτογαλίας, η Κάταλιν Τσε από τους Φιλελεύθερους της Ουγγαρίας και ένας Πίτερ Λίζε, Γερμανός ευρωβουλευτής του ΕΛΚ έκαναν την ίδια σκέψη.

«Ενόψει μιας πανδημίας με τόσο δραματικό αντίκτυπο στην υγεία κάθε πολίτη, δεν μπορούσα να απορρίψω την έκκληση των συναδέλφων μου και της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας να επιστρέψω στο επάγγελμά μου. Ένιωσα μια ηθική και ηθική επιταγή να το κάνω», μας είπε ο Πορτογάλος ευρωβουλευτής.

Εργάζεται καθημερινά στην υπηρεσία εσωτερικής ιατρικής του μεγαλύτερου νοσοκομείου στη Βόρεια Πορτογαλία, του Νοσοκομείου Universitário de S. João. «Συνεργάζομαι στην παρακολούθηση και θεραπεία ασθενών με διαφορετικές παθολογίες, συμπεριλαμβανομένων ασθενών με αναπνευστικές παθήσεις. Ο κύκλος των ασθενών με κορονοϊό είναι ξεχωριστό και όσοι το χειρίζονται είναι νεότεροι ειδικοί. Ωστόσο, έχουμε εντοπίσει τον ιό σε ασθενείς που νοσηλεύονταν για άλλους, κάτι που πάντα προκαλεί ανησυχία. Σταδιακά, κερδήθηκε η εμπιστοσύνη στο έργο μας. Η Εθνική Υπηρεσία Υγείας μας έχει δείξει την έκταση των δυνατοτήτων της», εξηγεί.

«Όταν έφτασα στο Νοσοκομείο, η πανδημία βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι έγινα μάρτυρας της αποφασιστικότητας και του θάρρους όλων των επαγγελματιών της υγείας. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπουμε τους νέους γιατρούς, νοσηλευτές και το προσωπικό, που έχουν τοποθετηθεί στην πρώτη γραμμή. Τιμά το επάγγελμά τους και βοηθούν στη σωτηρία τόσων ζωών».

Η Κάταλιν Τσε ανήκει στην αντιπολίτευση της Ουγγαρίας. Παρότι διαφωνεί συχνά με τον Πρωθυπουργό Βικτόρ Ορμπάν, αποφάσισε να προσφερθεί για τη χώρα της να βοηθήσει. Ωστόσο, δέχθηκε τα πυρά της κυβέρνησης γιατί αντέδρασε στο νόμο που πέρασε ο Ορμπάν που του δίνει δικαίωμα να διοικεί με διατάγματα χωρίς να προσδιορίζεται το χρονικό διάστημα.

« Δυστυχώς, η Ουγγαρία δεν είναι πλέον μια κανονική, λειτουργική δημοκρατία. Ζούμε σε ένα παράξενο υβριδικό καθεστώς, ένα μείγμα αυταρχισμού και δημοκρατίας, και υπάρχει σκληρή προπαγάνδα εναντίον όποιου υψώνει τη φωνή του εναντίον της κυβέρνησης του Ορμπάν. Δεν χρειάζεται πραγματικά να κάνει κανείς πολλά για να γίνει ο «εχθρός της Ουγγαρίας», όπως με αποκαλούν. Είναι η στρατηγική τους: εάν επικρίνεις την κυβέρνηση, το ερμηνεύουν αμέσως σαν να έχεις στραφεί εναντίον ολόκληρης της χώρας σας», εξηγεί στο «Έθνος της Κυριακής».

Η νυν ευρωβουλευτής σπούδασε ιατρική στην Βουδαπέστη και οικονομικά της υγείας στην Ολλανδία πριν ξεκινήσει την πολιτική της καριέρα. Τώρα προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ένα δημόσιο νοσοκομείο. «Ήταν προφανές ότι το σύστημα περίθαλψης θα έφτανε στα όριά του με τον αυξανόμενο αριθμό ασθενών. Υπήρξε μια πρόσκληση για εθελοντές. Δεν δίστασα, ήθελα να βοηθήσω όπως μπορούσα. Παρόλο που η ζωή μου πήρε διαφορετική κατεύθυνση, ήταν φυσικό να προσφέρω βοήθεια στην κοινότητά μου μέσα στον κίνδυνο. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι εκλεγμένοι δημόσιοι αξιωματούχοι έχουν ηθική υποχρέωση να συνεισφέρουν με ό, τι μπορούν για να ξεπεράσουν καταστάσεις κρίσης», τόνισε.

«Δεν φοβάμαι τον Ορμπάν και σίγουρα δεν ανησυχώ για την καριέρα μου. Αυτό που με απασχολεί είναι η κατάσταση των 100.000 Ούγγρων που μόλις έχασαν τη δουλειά τους λόγω της κρίσης, οι τεράστιες ανισότητες και η τρομερή κατάσταση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Και ότι όλοι οι εργαζόμενοι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή έχουν τη λιγότερη αξία από αυτό το κράτος εδώ και χρόνια», καταλήγει η ευρωβουλευτής. «Νομίζω ότι οι ευρωβουλευτές πρέπει να δώσουν ένα παράδειγμα. Αν περιμένουμε όλοι οι γιατροί να συμμετάσχουν στις προσπάθειες ακόμη και εκείνοι που δεν ασκούν πλέον την ιατρική, τότε και εμείς πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα», λέει από την πλευρά του ο Γερμανός παθολόγος Πέτερ Λίζε από το ΕΛΚ.