H κοροϊδία που ακόµη ονοµάζουµε «δυτική ελευθερία Τύπου»

Ακούω πολλούς σε διεθνή ΜΜΕ, ακόµη και σε ελληνικά τελευταία, να χρησιµοποιούν την πολεµοκάπηλη, αµερικανική κατά βάση ορολογία και να περιγράφουν την «κακόβουλη» δραστηριότητα της Ρωσίας, εννοώντας πάνω-κάτω αυτά που κάνουν όλα τα κράτη του κόσµου και οπωσδήποτε όλες οι µεγάλες δυνάµεις. ∆ηλαδή να διαθέτουν αµιγώς κρατικά ΜΜΕ µε διεθνή εµβέλεια πολλές ξενόγλωσσες υπηρεσίες και παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα ή να παρέχουν δηµόσια οικονοµική στήριξη σε µη κρατικά µέσα ενηµέρωσης, γενικού ή εξειδικευµένου χαρακτήρα, να αναπτύσσουν τη λεγόµενη «ήπια ισχύ» (soft power) τους µε απευθείας δραστηριότητες (πολιτιστικά, γλωσσικά ή αρχαιολογικά ινστιτούτα) ή έµµεση χρηµατοδότηση σε ποικίλα ιδρύµατα, οργανώσεις και ΜΚΟ κάθε είδους ενδιαφερόντων κ.ο.κ.

Από πού κι ως πού είναι δηλαδή «κακόβουλη» η ρωσική (άντε και η κινεζική ή η ιρανική) δραστηριότητα και δεν είναι εξίσου ή πολύ περισσότερο κακόβουλη η βρετανική, η αµερικανική, η γερµανική, η ισραηλινή, για να κατονοµάσω µόνον τις χώρες, που έχουν προκαλέσει κανά δυο παγκοσµίους πολέµους, ελέγχονται για ειδεχθή εγκλήµατα πολέµου και βασανιστήρια παρανόµως συλληφθέντων (Αµπού Γκρέιµπ, Γκουαντάναµο), για εκατοντάδες παράνοµες στρατιωτικές επιθέσεις και εισβολές σε κυρίαρχα κράτη, για επιβολή ρατσιστικών, αποικιοκρατικών καθεστώτων και διασπορά καµένης γης που αφήνουν πίσω οι επεµβάσεις τους...

Οποιος απροκατάληπτα ξεφυλλίσει την ιστορία των δύο τελευταίων αιώνων, θα διαπιστώσει ότι οι ηγεσίες π.χ. Ρωσίας, Κίνας και Ιράν προφανώς και βαρύνονται µε εγκλήµατα, πρώτιστα κατά του δικού τους πληθυσµού, αλλά µοιάζουν «µαθητούδια» µπροστά στις ναζιστικές θηριωδίες και στους φούρνους του Ολοκαυτώµατος ή στις ατιµώρητες αγγλοαµερικανικές βιαιότητες σε ολόκληρο τον πλανήτη, µε κορυφαία την αχρείαστη χρήση δύο πυρηνικών βοµβών στην Ιαπωνία ή τη συνεχιζόµενη εθνοκάθαρση κατά των Παλαιστινίων, τη γη των οποίων εν πολλοίς κατέλαβε το κράτος του Ισραήλ. Κάνω αυτές τις «κακόβουλες» σκέψεις διαβάζοντας ότι το περιβόητο Τwitter, κατ’ απαίτηση της αµερικανικής κυβέρνησης, κρέµασε ταµπέλες «συνδέεται µε το ρωσικό κράτος» στους λογαριασµούς ρωσικών ΜΜΕ, όπως τα Russia Today, Sputnik, Ruptly κ.ο.κ.

«Παρέλειψε», βέβαια, να κάνει το ίδιο µε τα αντίστοιχα αµερικανικά ΜΜΕ, κρατικά ή mainstream, που επανειληµµένως έχουν οµολογήσει ότι θέτουν ακόµη και για έγκριση «ευαίσθητα» ρεπορτάζ τους στο Στέιτ Ντιπάρτµεντ ή στα βρετανικά, γερµανικά, ισραηλινά αντίστοιχά τους. Μέσα, που κι αν διέθεταν κάποτε, όπως το BBC, την παρθενία του «ελεύθερου», ήταν αρκετές οι επεµβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, οι «έγχρωµες επαναστάσεις» τύπου Ουκρανίας και οι «αραβικές άνοιξες» τύπου Συρίας, για να καταλάβει καθείς ότι η «ελευθεροτυπία» είναι ένας στόχος ανεκπλήρωτος, µια επίπονη και σχετική πάντοτε αναζήτηση της αλήθειας ανάµεσα σε συγκρουόµενα συµφέροντα, κατασκευασµένες ειδήσεις και απροκάλυπτες λογοκριτικές επεµβάσεις, όπως αυτές που ζούµε τώρα, όταν δεν υιοθετεί η κοινή γνώµη την «αλήθεια», που κατέχουν µόνον ο Πάπας και το «βαθύ» αµερικανικό κράτος. Εχουν προηγηθεί οι «ελεύθερες» αποφάσεις των αµερικανικών κοινωνικών δικτύων Facebook και YouTube να «κατεβάζουν» ή να λογοκρίνουν ό,τι δεν ταιριάζει στα κυρίαρχα αφηγήµατα περί δυτικής ανωτερότητας. Ο Γ’ Παγκόσµιος Πόλεµος έχει προ πολλού ξεκινήσει και ζούµε την επικοινωνιακή (και οικονοµική, µε τις κυρώσεις) φάση του. Μακάρι να προλάβουν οι σώφρονες τη «θερµή» µετεξέλιξή του…