Αφγανιστάν: Αφγανή δημιουργεί «στοιχειωμένη εικόνα» για την κατάληψη από τους Ταλιμπάν

Λίγες ημέρες πριν οι Ταλιμπάν καταλάβουν την Καμπούλ, η Sara Rahmani σχεδίαζε στον ελεύθερο χρόνο της, καθισμένη στο σπίτι της στην Καλιφόρνια, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που βρίσκεται η καρδιά της: Το Αφγανιστάν.

«Μόλις ξεκίνησα αυτή τη ζωγραφιά (ενός) όμορφου κοριτσιού, ως συνήθως, επειδή μου αρέσει να δείχνω τις όμορφες πλευρές του λαού μου, του πολιτισμού μου και των όμορφων παιδιών μας εκεί πέρα», είπε. «Άρχισα να σκιτσάρω και απλά να ζωγραφίζω, και χρωμάτισα τα μάτια. Μετά από μερικές ημέρες... κατέλαβαν την Καμπούλ και είχα τόσο πόνο στην καρδιά μου».

Η Rahmani και η οικογένειά της ήρθαν στην Αμερική πριν από τέσσερα χρόνια με ειδικές βίζες μεταναστών (SIV). Ο πατέρας της εργαζόταν για μια αμερικανική εταιρεία. Τώρα η Rahmani πηγαίνει σε σχολή πολιτικών μηχανικών στις ΗΠΑ και απολαμβάνει την τέχνη ως χόμπι.

Σύμφωνα με το CNN πριν μετακομίσει, η Rahmani παρακολουθούσε επίσης μαθήματα πολιτικού μηχανικού στην πρωτεύουσα του Αφγανιστάν, την Καμπούλ, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της. 

«Λυπάμαι πραγματικά για το κολέγιο μου και για τα κορίτσια που δούλευαν μαζί μου εκεί», είπε. «Είναι πραγματικά απογοητευμένες και πραγματικά σε άσχημη κατάσταση. Δεν ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον τους», συμπλήρωσε.
Η Rahmani είπε ότι πολλές από τις νεαρές γυναίκες με τις οποίες πήγε στο κολέγιο εργάζονταν σε γραφεία, αλλά τώρα είναι άνεργες και αγωνίζονται. Της έχουν πει ότι δεν μπορούν να φορέσουν ό,τι θέλουν και ότι πρέπει να συνοδεύονται από έναν άνδρα όταν βγαίνουν από τα σπίτια τους.

Καθώς η Rahmani κοίταζε τον πίνακά της, η φωνή της ήταν γεμάτη συγκίνηση.

Στο κάτω αριστερό μέρος του πίνακα ενσωμάτωσε τα χρώματα της εθνικής σημαίας του Αφγανιστάν. Δύο γυναίκες απεικονίζονται με παραδοσιακή ενδυμασία, με πλεξούδες και κοσμήματα που δείχνουν τον πλούσιο πολιτισμό της χώρας, δήλωσε η Rahmani. Η μία εκτελεί έναν παραδοσιακό χορό που οι Αφγανοί συχνά εκτελούν σε ειδικές εκδηλώσεις όπως οι γάμοι, ενώ η άλλη γράφει "ειρήνη" στα φαρσί, χρησιμοποιώντας το μαύρο μέρος της αφγανικής σημαίας ως μαυροπίνακα.

Η εικόνα που... στοιχειώνει

Ο Rahmani έδειξε στη συνέχεια το κορίτσι στο κέντρο της εικόνας. «Αυτό είναι το πορτραίτο του κοριτσιού που ξεκίνησα και έγινε πραγματικά λυπηρό», είπε. «Βλέπετε την καλή πλευρά, όταν έχει μια αχτίδα φωτός - πρόκειται για την καλή πλευρά του δικού μου Αφγανιστάν πριν οι Ταλιμπάν καταλάβουν τη χώρα μας. Είναι ένα χαρούμενο κορίτσι και έχει βρώμικα χέρια από το παιχνίδι με άλλα παιδιά», λέει.

Δείχνοντας το κίτρινο λουλούδι στην κορυφή, ο Rahmani είπε: «Και αυτό είναι ένα όμορφο λουλούδι που παίρνει από τον παππού της». Το κασκόλ στο κεφάλι του κοριτσιού είναι πράσινο - το χρώμα της ειρήνης, της χαράς και της ευτυχίας για τους Αφγανούς, εξήγησε. «Είναι ένας γαλάζιος ουρανός γεμάτος ειρήνη, ηλιόλουστες μέρες, ευτυχία και τα πουλιά που πετούν αντί για τα αεροπλάνα του στρατού».

Στη δεξιά πλευρά, ωστόσο, με γκρι χρώμα, απεικονίζονται οι απεγνωσμένοι άνθρωποι που φέρεται να έπεσαν από αμερικανικό στρατιωτικό αεροσκάφος κατά τη διάρκεια της χαοτικής εκκένωσης της Καμπούλ. Κάτω από αυτές είναι «άνθρωποι που περιμένουν στην πύλη του αεροδρομίου με τα χαρτιά, και κάποιοι από αυτούς χωρίς τίποτα ... και ο τύπος που απλώς προσπαθεί να στείλει το μωρό του (πάνω από τον φράχτη) για να βεβαιωθεί ότι η επόμενη γενιά του είναι ειρηνική», δήλωσε η Rahmani.

Κοιτάζοντας από τις φωτογραφίες της, είπε: Η Rahmaniείπε ότι δεν είναι η μόνη που μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο: «Για να είμαι στην Αμερική, αισθάνομαι καλύτερα εδώ. Αλλά ταυτόχρονα δεν είναι η χώρα σας. Αισθάνεσαι παράξενα. Η γλώσσα σου είναι διαφορετική, ο πολιτισμός σου. Τα πάντα είναι διαφορετικά, ακόμη και αν έχεις οικονομική ηρεμία... κάτι λείπει από την καρδιά σου - αυτή είναι η πατρίδα σου. Τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει αυτό».

Τα δάκρυα σχηματίστηκαν και άρχισαν να τρέχουν στα μάγουλα της Rahmani. «Θέλω ο κόσμος να ξέρει ότι ... υπάρχουν αθώοι άνθρωποι που σκοτώνονται. Χάνουν μητέρες, χάνουν παιδιά ... πότε θα τελειώσει αυτό;».

Η Rahmani είπε ότι τώρα σκέφτεται την οικογένεια και τους φίλους της που παραμένουν στη χώρα. «Όλες αυτές τις δέκα ημέρες, έχω χάσει το μέτρημα, εστιάζουμε μόνο στο να βγάλουμε τις οικογένειές μας από το Αφγανιστάν. Είναι φρικτά εκεί πέρα».

Όλες οι ειδήσεις

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: Αβέβαιη η επιστροφή των υγειονομικών στις θέσεις τους

Ρούμπεν Σεμέδο: Ασκήθηκε δίωξη για ομαδικό βιασμό 17χρονης

Ανασχηματισμός: Τι είπε ο Οικονόμου για τα σενάρια - «Προνόμιο του πρωθυπουργού οι αποφάσεις»

Υποχρεωτικός εμβολιασμός: «Όχι» από το ΣτΕ σε «πάγωμα»