Ένα χρόνο μετά το «αυτοκτονικό» δημοψήφισμα στη Βαρκελώνη

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σε λίγες ημέρες από το «αυτοκτονικό» δημοψήφισμα του Οκτωβρίου του 2017 στην Καταλονία. Και αίφνης το αίτημα της ανεξαρτησίας κατέκλυσε ξανά τους δρόμους της Βαρκελώνης. Εντεκάτη Σεπτεμβρίου, εθνική γιορτή για τους Καταλανούς, αλλά και η μέρα που επέλεξαν να βγουν από τα σπίτια τους ξανά, μαζικά, διεκδικώντας αυτό που φαινόταν τελευταία -ειδικά μετά το ναυάγιο του «ματωμένου» δημοψηφίσματός τους- ξεχασμένη υπόθεση.

Εξήμισι χλμ. της Diagonal, στην «καρδιά» της Βαρκελώνης, καταλήφθηκαν από ένα εκατομμύριο Καταλανούς που αναβίωναν σκηνές βγαλμένες από τις καυτές ημέρες του περσινού φθινοπώρου. Το μπλοκ της ανεξαρτησίας ξαναπαίρνει μπροστά, την ώρα που η περίπτωση της Καταλονίας έπαψε να απασχολεί τα διεθνή Μέσα, θεωρούμενη, εν πολλοίς, λήξασα; Ή μήπως έχει υποχωρήσει μετρώντας μόνο απώλειες, απογοητευμένο και από τους χειρισμούς του Kάρλες Πουτζδεμόν; Η μεγαλειώδης, επομένως, πορεία της 11ης Σεπτεμβρίου ήταν απλώς ένα ξέσπασμα, μια παρένθεση; «Φανταστείτε περίπου 1,5 εκατομμύριο Έλληνες ή 11 εκατομμύρια Γερμανούς σε διαδηλώσεις. Τόσοι, το 13,34% των Καταλανών, συμμετείχαν στην πορεία της 11ης Σεπτεμβρίου» κάνει τους υπολογισμούς για το «Έθνος» ο Τζόρντι Λάοναρντ Λάριος, στέλεχος του Συμβουλίου Δημόσιας Διπλωματίας της Καταλονίας (DIPLOCAT) μέχρι την παύση του από την κυβέρνηση Ραχόι και ειδικός σύμβουλος της καταλανικής κυβέρνησης για ζητήματα Μέσης Ανατολής, για να συνεχίσει λέγοντας: «Το στρατόπεδο της ανεξαρτησίας δεν έπαψε να ελπίζει. Ειδικά τους τελευταίους μήνες περιμένουμε την καταλανική κυβέρνηση να κάνει κάτι. Θεωρώ, πάντως, ότι θα έχουμε περισσότερες διαδηλώσεις τους προσεχείς μήνες, με στόχο να αναγκαστούν οι ηγέτες μας να λάβουν σαφή μέτρα προς την κατεύθυνση της ανεξαρτησίας».

Το εν λόγω σχέδιο, άλλωστε, δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ, τονίζει ο συνομιλητής μας: «Είδατε τι συνέβη στις 11 του μήνα. Ένα εκατομμύριο άνθρωποι βρέθηκαν ξανά στους δρόμους. Η οργάνωση είναι δε τόσο καλή που 470.000 πολίτες εγγράφηκαν online μια ημέρα πριν από την πορεία, με το όνομα, τον αριθμό ταυτότητας κ.ο.κ. Σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι αγόρασαν το επίσημο t-shirt. Αυτό που συνέβη στις 11 του μήνα δεν έγινε... παρεμπιπτόντως. Η καταλανική εθνοσυνέλευση και το Omnium Cultural, των οποίων οι δύο ηγέτες παραμένουν πολιτικοί κρατούμενοι, αριθμούν περισσότερα από 150.000 μέλη».

Τίποτα δεν άλλαξε Σε πολιτικό επίπεδο, η Καταλονία θα υπέθετε κάποιος ότι βρίσκεται, πάντως, σε δεινότερη θέση από ό,τι πριν από το δημοψήφισμα. «Πολιτικά δεν άλλαξε τίποτα» αντιτείνει ο Τζόρντι Λάοναρντ Λάριος. «Πριν από το δημοψήφισμα η ισπανική κυβέρνηση είχε αναλάβει τον οικονομικό έλεγχό μας βγάζοντας σειρά νόμων μας αντισυνταγματικούς, όπως τους νόμους για τη φορολόγηση των τραπεζών, για τη διακοπή του ηλεκτρισμού σε νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώσουν μέσα στον χειμώνα. Με άλλα λόγια, δεν είμαστε χειρότερα σήμερα από τότε».

Οικονομικά; Δεν ήταν υψηλό το κόστος, με την αποχώρηση μεγάλων ισπανικών επιχειρήσεων και τραπεζών; «Το λιμάνι της Βαρκελώνης κάνει ρεκόρ εσόδων, ενώ τους τελευταίους μήνες επέκτειναν τη δραστηριότητά τους στην Καταλονία 10 πολυεθνικές» μάς πληροφορεί ο Τζόρντι Λάοναρντ Λάριος, απαριθμώντας τις: «Η Facebook εγκαθιστά κέντρο ελέγχου κατά των fake news στον εμβληματικό Πύργο Αγκμπαρ στη Βαρκελώνη. Η Microsoft δημιουργεί το κέντρο ανεφοδιασμού της για τη Ν. Ευρώπη στα 63.000 τ.μ. του βιομηχανικού συγκροτήματος Mas Blau, πλησίον του αεροδρομίου της Βαρκελώνης. Η Lidl εγκαθιστά το digital τμήμα της στα 3.200 τ.μ. του παλαιού κτιρίου που κατέχει η BBVA στην Πλάθα Καταλούνια. Η Volkswagen στήνει μεγάλη ανεφοδιαστική μονάδα στο λιμάνι της Ταραγόνα. Την Καταλονία εμπιστεύονται ερχόμενες σε αυτή και οι Nestle, Siemens, Αmazon, Easyjet, ΙΚΕΑ και Royal Caribean» 

Το ρεαλιστικό σενάριο  για την επόμενη μέρα

Η κατάσταση πολιτικά δείχνει να είναι ακόμη μετέωρη. Το ρεαλιστικό σενάριο για την επόμενη ημέρα ποιο θα ήταν; «Κατ’ αρχάς, οι πολιτικοί μας πρέπει καταψηφίσουν τα πάντα στο ισπανικό Κοινοβούλιο» υπογραμμίζει ο Καταλανός συνομιλητής μας. «Αν το είχαν κάνει, ο Πέδρο Σάντσεθ δεν θα ήταν πρωθυπουργός και η Ισπανία δεν θα είχε κυβέρνηση. H Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας (ERC) και το Δημοκρατικό Ευρωπαϊκό Καταλανικό Κόμμα (PDecat) ψήφισαν για τον Σάντσεθ και έδωσαν την προεδρία στους Ισπανούς Σοσιαλιστές (PSOE) με μηδενικό αντάλλαγμα. Λάθος! Μάλιστα, το PDeCat και το ERC ανακοίνωσαν ότι κατέληξαν σε συμφωνία με την PSOE για να ξεκινήσει διάλογος εντός του ισπανικού νομικού πλαισίου». Η συμφωνία αυτή είναι αντίθετη με τη βούληση των Καταλανών ψηφοφόρων που κατέκλυσαν τη Βαρκελώνη την περασμένη Τρίτη, εκτιμά ο Τζόρντι Λάοναρντ Λάριος, σύμφωνα με τον οποίο η αλλαγή σελίδας με την κυβέρνηση Σάντσεθ «δεν αλλάζει κάτι υπέρ της Καταλονίας»: «Το κυβερνητικό PSOE και το Λαϊκό Κόμμα, δηλαδή το PP, ανταγωνίζονται ποιος είναι πιο πατριώτης και αντικαταλανικός. Παραδοσιακά οι προσβολές τους ενάντια στην Καταλονία βοήθησαν και τους δύο να κερδίσουν τις εκλογές. Το PSOE ισχυρίζεται ότι είναι πιο ανοιχτό σε διάλογο από το PP. Αλλά, στο τέλος της ημέρας, και οι δύο συμπίπτουν απόλυτα στο ζήτημα της Καταλονίας».