Κατάργηση αμβλώσεων στις ΗΠΑ: Πώς βλέπουν την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου εκπρόσωποι των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων στην Ελλάδα

Θύελλα αντιδράσεων και έναν νέο διχασμό έφερε στις ΗΠΑ η διαρροή της γνωμοδότησης του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών σύμφωνα με την οποία ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει την απαγόρευση των αμβλώσεων, καταργώντας τον περίφημο νόμο «Ρόου κατά Ουέιντ».

Αν και η τελική νομική απόφαση δεν αναμένεται πριν τον Ιούνιο, ήδη διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν την επόμενη μέρα μπροστά στο Κογκρέσο, δίνοντας μια πρόγευση του τι πρόκειται να ακολουθήσει αν πράγματι καταργηθούν οι αμβλώσεις.  Η στέρηση ενός δικαιώματος που θεωρείται δεδομένο εδώ και μισό αιώνα αποτελεί άκρως πολιτικό ζήτημα, καθώς γίνεται εφικτή μόνο μετά τον διορισμό τριών δικαστών εχθρικών προς τις αμβλώσεις, από τον προηγούμενο πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ.

Το ethnos.gr συνομίλησε για το θέμα με εκπροσώπους των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων στην Ελλάδα, προκειμένου να αναλυθούν οι πτυχές του ζητήματος αλλά και το πώς θα επηρεαστούν οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα το επόμενο διάστη,α. 

Στέισι Χάρις-Παπαϊωάννου (Πρόεδρος των Δημοκρατικών Εξωτερικών Ελλάδος): Αποτέλεσμα της διοίκησης Τραμπ η απαγόρευση των αμβλώσεων από το Ανώτατο Δικαστήριο  

Ως μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε γυναίκες και οικογένειες στις Ηνωμένες Πολιτείες χαρακτηρίζει την ατζέντα των Ρεπουμπλικάνων, η πρόεδρος των Δημοκρατικών Εξωτερικών Ελλάδος Στέισι Χάρις-Παπαϊωάννου. Όπως εξηγεί η ίδια, μιλώντας στο ethnos.gr για περισσότερο από μια γενιά, το δικαίωμα στην αναπαραγωγική ελευθερία ήταν νόμος της χώρας. «Όταν μια ακροδεξιά διοίκηση ανέλαβε καθήκοντα το 2016, ξέραμε ότι υπήρχε σοβαρός κίνδυνος. Το 2022 έχουμε πλέον τρεις ακόμη υπερσυντηρητικούς, δικαστές στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά της επιλογής των αμβλώσεων. Η διαφαινόμενη μοίρα του νόμο Ρόου είναι η άμεση συνέπεια των εκλογών του 2016» δήλωσε η Χάρις-Παπαϊωάννου. 

H απόφαση δεν αντιπροσωπεύει αυτό που θέλει η πλειοψηφία των πολιτών των ΗΠΑ

Επικαλείται, μάλιστα, δημοσκόπηση που «έτρεξε» από τις 11 εώς τις 30 Μαρτίου για το Δημόσιο Ερευνητικό Ινστιτούτο Θρησκείας (PRRI) , το 61% δηλώνει αντίθετο στην ανατροπή του περίφημου νόμου Ρόου, ενώ μόλις το 36% υποστηρίζει την απαγόρευση των αμβλώσεων. «Η ανατροπή αυτής της απόφασης δεν αντιπροσωπεύει αυτό που θέλει η πλειοψηφία των πολιτών των ΗΠΑ» προσθέτει η Χάρις-Παπαϊωάννου.

Προσβάλλει το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή  

Όπως εξηγεί, οι συνέπειες και για άλλα ατομικά δικαιώματα είναι επίσης σημαντικές, καθώς το προσχέδιο γνώμης του Άλιτο προσβάλλει το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή που βασίζεται στον Ρόου. «Το να αφαιρείς την ελευθερία μιας γυναίκας να φροντίζει το σώμα της- να αποφασίζει, δηλαδή πότε και πώς φέρνει παιδιά στον κόσμο - σημαίνει άρνηση της εξυπνάδας και της ανθρωπιάς της. Είναι αποτυχία αναγνώρισης, άρνηση αξιοπρέπειας, οπισθοδρόμηση». Η κ. Χάρις-Παπαϊωάννου εκτιμά ότι μια κατάργηση του περίφημου νόμου «Ρόου κατά Ουέιντ θα πυροδοτήσει ένα κύμα περιοριστικών νόμων σε ολόκληρη τη χώρα, με 26 Πολιτείες να είναι ήδη έτοιμες να απαγορεύσουν όλες ή σχεδόν όλες τις αμβλώσεις.

Τζόναθαν Κωνσταντίνου (πρόεδρος του ελληνικού παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος): Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι υπέρ των αμβλώσεων αλλά δεν μπορούν να γίνονται μετά από ένα ορισμένο σημείο

«Απαράδεκτο να γίνεται άμβλωση στους οχτώ και εννιά μήνες μετά τη σύλληψη», λέει από την πλευρά του ο πρόεδρος  του ελληνικού παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Τζόναθαν Κωνσταντίνου. «Και οι Ρεπουμπλικάνοι είμαστε υπέρ των αμβλώσεων αλλά δεν μπορούν να γίνονται μετά από ένα ορισμένο σημείο που το κυοφορούμενο. Έχει γίνει άνθρωπος. Δηλαδή αμβλώσεις σε 9 μήνες μετά τη σύλληψη δεν είναι άμβλωση. Είναι φόνος. Αυτό θέλουν οι Δημοκρατικοί. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που θέλουν να υιοθετήσουν παιδιά», λέει.

Παράλληλα, χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη διαρροή της απόφασης ενώ υποστηρίζει ότι αυτή δεν λέει ότι απαγορεύονται οι αμβλώσεις. «Λέει ότι το Σύνταγμα των ΗΠΑ δεν επεμβαίνει σε αυτό το θέμα. Είναι θέμα  των Πολιτειών να αποφασίζουν σύμφωνα με τα δικά τους κοινοβούλια, τους όρους και τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα επιτρέπονται αμβλώσεις.».

Καθοδηγούμενες οι διαδηλώσεις 

Χαρακτηρίζει καθοδηγούμενες τις διαδηλώσεις, οι οποίες γίνονται «από ανθρώπους οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν το Αμερικανικό Σύνταγμα» και εκτιμά ότι αυτές θα διαρκέσουν ανάλογα με την στάση που θα κρατήσουν αυτοί που τις χρηματοδοτούν.

Σύμφωνα με τον ίδιο η απόφαση δεν οδηγεί σε οπισθοδρόμηση της κοινωνίας αλλά σε φιλελευθεροποίησή της υποστηρίζοντας ότι φέρνει πιο κοντά την άμεση δημοκρατία και επιτρέπει σε πιο μικρές ομάδες πληθυσμού να καθορίσουν τη ζωή τους, ακόμα και με δημοψήφισμα. «Αυτή είναι η μαγεία του φεντεραλιστικού συστήματος. Επιτρέπει πολύ περισσότερη άμεση δημοκρατία», καταλήγει