Παρασκευή και 13: Γιατί η μέρα θεωρείται γρουσούζικη; Πώς ξεκίνησε ο μύθος

Η σημερινή μέρα, Παρασκευή και 13, θεωρείται από πολλούς κάπως... γρουσούζικη. Γιατί, όμως, επικρατεί αυτή η θεωρία εδώ και τόσα πολλά χρόνια; Πόσοι ξέρουν πώς ξεκίνησε και γιατί υπάρχει αυτή ιδέα για τον αριθμό 13.

Λαογράφοι υποστηρίζουν πως δεν υπάρχουν στοιχεία για τη δεισιδαιμονία πριν από τον 19ο αιώνα, αλλά η ημερομηνία εδώ και καιρό συνδέεται με γεγονότα ιστορικά και θρησκευτικά, σύμφωνα με την Independent.

Ο Ιησούς, σύμφωνα με τα καθολικά πιστεύω, ο Ιησούς σταυρώθηκε Παρασκευή και 13. Από την άλλη, ο λογοτέχνης Geoffrey Chaucer έχει κάνει αναφορές στα έργα του για ατυχία τη συγκεκριμένη μέρα. Όπως γράφει στο Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ», είναι μια «κακή μέρα για να ξεκινήσεις ένα ταξίδι».

Άλλοι μελετητές, πάντως, εκτιμούν ότι η αρχή του μύθου για την Παρασκευή και 13 πηγαίνει πίσω στη μεσαιωνική Ευρώπη και συγκεκριμένα την ημερομηνία που ο Πάπας σε συνεννόηση με τον βασιλιά Φίλιππο Δ' της Γαλλίας αποφασίζει να εκδώσει διάταγμα σύλληψης των Ναϊτών Ιπποτών. Το διάταγμα εκδόθηκε Παρασκευή 13 Οκτωβρίου του 1307.

Αυτός ο μύθος τράβηξε την προσοχή του κοινού, καθώς πολλοί συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, έγραψαν για θεωρίες συνωμοσίας που πλανόνται μέχρι και σήμερα γύρω από τη σύνδεση των Ναϊτών Ιπποτών με τον μασονισμό και το Άγιο Δισκοπότηρο.

Τι «κακό» έχει ο αριθμός 13;

Η προέλευση της φοβίας για το 13, μπορεί να πηγαίνει και πολύ πιο πίσω χρονικά. Για παράδειγμα, ορισμένοι θεωρούν ότι ο Ιούδας Ισκαριώτης έκατσε στην 13η θέση στο τραπέζι του τελευταίου δείπνου.

Μαζί με τον Ιησού, υπήρχαν 12 μαθητές σε αυτό το γεύμα. Ακόμα και αν δεν υπάρχει άμεση σύνδεση ότι ο Ιούδας έκατσε στη 13η θέση, ο αριθμός των επισκεπτών στο Μυστικό Δείπνο και η βαρύτητα που είχε η θρησκεία στη ζωή των ανθρώπων, ήταν αρκετά για να εδραιωθεί η ιδέα του 13 ως άτυχος αριθμός σε δυτικούς πολιτισμούς.

Η «Λέσχη των 13»

Αμερικανική ομάδα έχει προσπαθήσει να απομυθοποιήσει αυτά τα πιστεύω. Έτσι, η «Λέσχη των 13» συνεδρίασε για πρώτη φορά στις 13 Σεπτεμβρίου 1881, αποφασισμένοι να αποδείξουν ότι δεν υπήρχε τίποτα κακό με τον αριθμό.

Με αυτή τη λογική λοιπόν, η ομάδα συνεδρίαζε κάθε μήνα στις 13 και έσπαγαν καθρέφτες, πετούσαν αλάτι και περνούσαν κάτω από σκάλες. Όλα αυτά τα έκαναν καταγράφοντάς τα, ενώ σημείωναν τον τρόπο που μπορεί να πέθαιναν τα μέλη.

Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η ομάδα άρχισε να μεγαλώνει γιατί είχε κινήσει το ενδιαφέρον πολλών ανθρώπων, φτάνοντας να έχει 400 μέλη -μάλιστα, ανάμεσά τους ήταν και πρόεδροι των ΗΠΑ.

Λίγο αργότερα, το 1907, ο εκκεντρικός χρηματιστής Τόμας Λάουσον (Tomas Lawson) δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο «Παρασκευή και 13». Το βιβλίο έσπασε τα ταμεία και το 1916 μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο.

Σημειώνεται πως υπήρξαν πολλές μελέτες κατά το πέρασμα του χρόνου σχετικά με την ημερομηνία. Το 1993 το βρετανικό περιοδικό επιστήμης ισχυρίστηκε πως υπήρχε μια ελάχιστη αύξηση τραυματισμών την Παρασκευή και 13. Ωστόσο, τον ισχυρισμό αυτό διέψευσε μια έρευνα από Ολλανδούς επιστήμονες