Γιατί η κόντρα Τουρκίας - Δύσης, ωφελεί προεκλογικά τον Ερντογάν: Τι κρύβεται πίσω από το κλείσιμο των προξενείων

Μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ Τουρκίας και Δύσης, μετά την απόφαση 8 ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ να κλείσουν τα προξενεία τους στην Κωνσταντινούπολη, επικαλούμενες κίνδυνο τρομοκρατικών επιθέσεων.

Η Άγκυρα κάλεσε για εξηγήσεις τους πρέσβεις των εν λόγω χωρών. Ωστόσο, η κόντρα Τουρκίας – Δύσης δεν είναι καινούργια ιστορία, αυτή τη στιγμή, όμως, ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να έχει να αποκομίσει εκλογικά οφέλη από αυτή του τη σύγκρουση.

Απρόσμενη εξέλιξη το κλείσιμο των προξενείων

Όπως μετέδωσε από την Κωνσταντινούπολη η Μαρία Ζαχαράκη στο OPEN, το κλείσιμο των προξενείων ήταν μία απρόσμενη εξέλιξη που δείχνει κλιμάκωση της κόντρας Τουρκίας - Δύσης. Μετά το «κάλεσμα» το απόγευμα της Πέμπτης (02/02) στο υπουργείο Εξωτερικών, των εννέα πρέσβεων χωρών που, είτε έκλεισαν τα προξενεία τους στην Κωνσταντινούπολη, είτε εξέδωσαν ταξιδιωτικές προειδοποιήσεις επικαλούμενες «κίνδυνο τρομοκρατικού χτυπήματος». Οι πρέσβεις των Γερμανίας, Αγγλίας, Ολλανδίας, Ιταλίας, Βελγίου, Γαλλίας, Ελβετίας, Σουηδίας και ΗΠΑ, κλήθηκαν για συστάσεις από την Άγκυρα ενώ τους ζητήθηκε να συνεργάζονται με τις τουρκικές αρχές.

Η κατάσταση δείχνει έναν «πόλεμο» που έχει ξανά ξεκινήσει μεταξύ Τουρκίας και Δύσης. Πάντα υπήρχε αυτός ο «πόλεμος», με εξαίρεση, ίσως τα πρώτα χρόνια της κυβέρνησης Ερντογάν. Ωστόσο, τώρα η μάχη έχει πάρει φωτιά. Γιατί τώρα; Λόγω των εκλογών στην Τουρκία. Βέβαια, ο «πόλεμος» δε θα ξεσπούσε αν δεν τον ήθελαν και οι δύο πλευρές και δεν τις εξυπηρετούσε. Από τη μια, ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την κόντρα αυτή για να αποκομίσει εκλογικά οφέλη, λέγοντας στο λαό του, «με πολεμούν, άρα είμαι ένας πατριώτης ηγέτης». Με αυτό τον τρόπο ελκύει συμπάθεια και ψήφους.

Τι έχει να κερδίσει η Δύση; 

Από την άλλη, η Δύση, τουλάχιστον όπως τη διαβάζουν στην Τουρκία, δε θέλει επανεκλογή Ερντογάν, και βρήκε την ευκαιρία μέσα σε αυτό το έντονα πολωτικό, προεκλογικό κλίμα να ξεκινήσει έναν «ψυχολογικό πόλεμο» κατά της Τουρκίας, όσο δεν παίρνει κι αυτό που θέλει στο ΝΑΤΟ, και να δείξει τί ψηφίζει ή μάλλον ποιον δεν θέλει να ψηφίσει -αυτή τη φορά- η Τουρκία.