Βόρεια Κορέα: Σε χαμηλό 10 ετών η παραγωγή τροφίμων - Το 43% του πληθυσμού πεινάει

Η Βόρεια Κορέα κατέγραψε την περασμένη χρονιά τη χειρότερη παραγωγή τροφίμων των τελευταίων 10 και πλέον ετών, ανακοίνωσαν σήμερα τα Ηνωμένα Έθνη: η παραγωγή γεωργικών προϊόντων μειώθηκε ραγδαία, λόγω φυσικών καταστροφών, έλλειψης καλλιεργήσιμων γαιών και της εφαρμογής αναποτελεσματικών μεθόδων.

Υφιστάμενη αυστηρές κυρώσεις από τη διεθνή κοινότητα, εξαιτίας των απαγορευμένων προγραμμάτων της με σκοπό την απόκτηση πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων, η χώρα βιώνει χρόνιες ελλείψεις τροφίμων.

Οι συγκομιδές της περασμένης χρονιάς δεν ξεπέρασαν τα 4,95 εκατ. τόνους, ήταν δηλαδή μειωμένες κατά 500.000 τόνους, αναφέρουν τα Ηνωμένα Έθνη σε έκθεσή τους για τις «ανάγκες και τις προτεραιότητες» του 2019.

Πρόκειται για «τη χαμηλότερη παραγωγή εδώ και πάνω από μια δεκαετία», επισήμανε σε ανακοίνωσή του ο συντονιστής του ΟΗΕ για τη Βόρεια Κορέα, ο Τάπαν Μίσρα. «Αυτό θα μεταφραστεί σε τεράστια έλλειψη τροφίμων», προειδοποίησε ο ίδιος.

Συνέπεια της μεγάλης υποχώρησης της γεωργικής παραγωγής είναι πως 10,9 εκατομμύρια άνθρωποι στη Βόρεια Κορέα, ήτοι το 43% του συνόλου του πληθυσμού, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια, δηλαδή 600.000 περισσότεροι από ό,τι την περασμένη χρονιά, ενώ υπάρχει αυξημένος κίνδυνος υποσιτισμού και ασθενειών.

Την ώρα που ο αριθμός των ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια αυξάνεται, ο ΟΗΕ έχει αναγκαστεί να μειώσει τον αριθμό-στόχο των Βορειοκορεατών στους οποίους σκοπεύει να προσφέρει βοήθεια, από τα έξι στα 3,8 εκατομμύρια, ελλείψει χρηματοδοτήσεων.

Ο Μίσρα υπογράμμισε πως μόλις το 24% του ποσού που είχε ζητηθεί από τον Οργανισμό την περασμένη χρονιά εξασφαλίστηκε και πρόσθεσε πως πρόκειται για μια από τις «πιο ανεπαρκώς χρηματοδοτούμενες» προσπάθειες να αντιμετωπιστούν ανθρωπιστικές κρίσεις «σε όλο τον κόσμο».

«Το ανθρώπινο κόστος της ανικανότητάς μας να ανταποκριθούμε είναι αδύνατον να μετρηθεί», συμπλήρωσε ο Μίσρα, ενώ κατέγραψε ταυτόχρονα πως οι διεθνείς κυρώσεις έχουν δημιουργήσει απρόβλεπτες καθυστερήσεις και εγείρουν μεγάλες προκλήσεις για τα προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, μολονότι θεωρητικά αυτά έχουν εξαιρεθεί πλήρως βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με τις οποίες επιβλήθηκαν οι κυρώσεις.