Μέχρι αύριο έχει οξυγόνο το υποβρύχιο που αγνοείται: «Η εταιρεία δεν έχει την υποχρέωση για επίσημα συστήματα ασφαλείας», εξηγεί υποναύαρχος εν αποστρατεία

Εκτεταμένες είναι οι έρευνες που γίνονται, στα βάθη του Ατλαντικού, για να εντοπιστεί το υποβρύχιο Titan που αγνοείται, με τους πέντε επιβαίνοντές του, που αποφάσισαν να εξερευνήσουν, με το βαθυσκάφος, τα συντρίμμια του Τιτανικού. Η αγωνία, τις τελευταίες ώρες, κορυφώνεται αφού, το πρωί της Τετάρτης, από την περιοχή, ακούστηκαν ήχοι που έμοιαζαν με χτυπήματα. Ο υποναύαρχος εν αποστρατεία, Ραδάμανθυς Φουντουλάκης, ανέλυσε στην εκπομπή Μέρα Μεσημέρι με τη Μάριον στο OPEN, τα πιθανά σενάρια και τις τελευταίες εξελίξεις στο θρίλερ που παρακολουθεί με αγωνία, όλος ο κόσμος. 

Όσον αφορά τις πιθανότητες να βρεθούν τα πέντε άτομα που βρίσκονται εντός του βαθυσκάφους, ο ίδιος σημείωσε: «Οι πιθανότητες περιορίζονται γιατί χθες και σήμερα έχει στην ουσία γίνει μία πολύ μεγάλη έρευνα, τόσο από αέρος, όσο και στη θάλασσα και δεν έχει εντοπιστεί κάτι. Το βαθυσκάφος πήγαινε σε συγκεκριμένη περιοχή, δεν έχει χαθεί στον Ατλαντικό. Είναι σε μία περιοχή 3, 4, 5 μίλια και έχασε όλα τα συστήματά του. Αυτές τις επιχειρήσεις ένα ναυτικό, όπως το αμερικάνικο και ειδικά η αμερικανική ακτοφυλακή, με τη συνεργασία της καναδικής, τις καλύπτουν πολύ γρήγορα. Άρα, αφού μέσα σε δύο μέρες δεν έχουμε βρει τίποτα, σημαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι πολύ καλά». 

Ο αντιναύαρχος μίλησε και για τα πιθανά σενάρια πίσω από την εξαφάνιση του Titan. «Με βάση, και τα σημερινά δεδομένα και τα αποτελέσματα της έρευνας, φαίνονται δύο πράγματα. Το πρώτο, ότι συνθλίβηκε και έγινε κομμάτια -έσπασε σε κομμάτια από την πάρα πολύ πίεση-, λόγω κάποια αδυναμίας ή κοπώσεως, δεν μπορούμε να ξέρουμε, αλλά σάς υπενθυμίζω ότι το σκάφος είναι φτιαγμένο από υαλοβάμβακα, δεν είναι μεταλλικό όπως τα παλαιότερα βαθυσκάφη, οπότε δεν υπάρχει εμπειρία ούτε νηογνώμονες που μπορούν να πιστοποιήσουν τελικά αν ο υαλοβάμβακας αντέχει πέντε ή δέκα χρόνια σε τέτοιες πιέσεις. Το δεύτερο, να έχουν εγκλωβιστεί κάπου στα συντρίμμια του Τιτανικού και να είναι στην «ακουστική σκιά» των Sonar που το ψάχνουνε. Σκεφτείτε ότι, στα 3.800 μέτρα βάθος που βρίσκονται, το σκάφος έχει πάει στο 80% της αντοχής του. Δεν πάει στη μέση που πάνε τα συνηθισμένα υποβρύχια κατά κανόνα, φτάνει σε αυτό το όριο της αντοχής του. Οπότε κάποια καταστροφική ζημιά, γιατί εκεί δε μιλάμε για μία τρύπα αλλά για σύνθλιψη, θα έκανε έκρηξη, θα έσκασε», είπε. 

«Η εταιρεία δεν έχει την υποχρέωση για επίσημα συστήματα ασφαλείας»

Όσον αφορά τα συστήματα ασφαλείας, και το εάν το βαθυσκάφος είχε δοκιμαστεί, τόνισε ότι, «βάση του νόμου αυτό δεν καλύπτεται από κάποιον νηογνώμονα. Άρα δεν έχουν υποχρέωση να έχουν κάποια συστήματα εκτός των δικών τους, σαν εταιρεία, που είχαν για επικοινωνία που δίνει ένα στάτους κάθε 15 λεπτά, για το που βρίσκεται το βαθυσκάφος κλπ. Δεν έχουν υποχρέωση και κανένας δεν μπορεί να τούς ελέγξει να έχουν τα προβλεπόμενα, κατά κάποιο τρόπο, συστήματα που πρέπει να έχει ένα βαθυσκάφος που φτάνει σε τέτοια βάθη. Μην ξεχνάτε όμως ότι είναι καινοτόμο σκάφος, δεν έχουμε εμπειρία από τέτοιες κατασκευές», υπογράμμισε και, στη συνέχεια, αναφέρθηκε και στους ήχους που ακούστηκαν το πρωί της Τετάρτης. «Μού κάνει εντύπωση πώς η αμερικανική ακτοφυλακή και το P3 το αεροπλάνο της καναδικής ακτοφυλακής που ήταν από πάνω, δε βγάλανε γρήγορα τη θέση των θορύβων. Γιατί οι θόρυβοι ήταν ανά 30 λεπτά και απ’ ότι λένε συνεχίστηκαν για 4 ώρες. Πολύ πιθανό να ήταν μέσα από το καταδυόμενο. Επαναλαμβάνω ότι το καταδυόμενο είναι υαλοβάμβακας και το χτύπημα στο συγκεκριμένο υλικό δεν είναι τόσο δυνατό, όσο σε ένα μεταλλικό υποβρύχιο». Πρόσθεσε ότι, εφόσον, δεν έχει συμβεί κάποια ζημιά στο όχημα, και οι επιβαίνοντές του είναι ζωντανοί, έχουν επάρκεια οξυγόνου για περίπου 30 ώρες ακόμα. «Μέχρι αύριο αν εντοπιστεί εάν δεν έχει γίνει κάποια φωτιά, κάποια ζημιά, κάποια φασαρία, θεωρητικά έχουν οξυγόνο μέχρι αύριο», είπε. 

Τέλος, ο κ. Φουντουλάκης, αναφέρθηκε και στις πιθανότητες το βαθυσκάφος να εντοπιστεί και να ανελκυθεί. «Είμαστε τυχεροί, λόγω του αμέσου ενδιαφέροντος αυτή τη στιγμή υπάρχει στην περιοχή ένα σκάφος που είναι σκάφος φορτίσεως καλωδίων. Αυτό έχει όλα τα υποβρύχια οχήματα, τηλεκατευθυνόμενα και μη. Πιστεύω ότι, αν το εντοπίσουν και είναι σε κατάσταση, όχι τουμπαρισμένο, όχι παγιδευμένο ή τσακισμένο κάπου, έχουμε μία κάποια δυνατότητα, να συνδέσουν κάποια καλώδια για να πιάσουν ένα από τα τέσσερα πόδια που έχει το βαθυσκάφος και να το τραβήξουν επάνω. Το θέμα είναι ότι μιλάμε για ένα λεωφορειάκι τύπου ford transit χαμένο στα 3-4 χιλιάδες μέτρα, δεν ξέρουμε αν έπεσε ή εάν κατεστράφη κατά την κάθοδο – έφτασε στον βυθό, κόλλησε στον βυθό; Δεν έχουμε καθόλου εικόνα τα δεδομένα που έχουμε από τα διάφορα δίκτυα και μηδενικά δεδομένα από την εταιρεία. Δε δείχνουν τι μπορεί να έχει γίνει», τόνισε.

«Είναι φρικτό συναίσθημα»

Ο τελευταίος εν ζωή άνθρωπος που επέζησε από την βαθύτερη επιτυχημένη θαλάσσια διάσωση στην ιστορία εκφράζει ανοιχτά τον φόβο του για τους πέντε ανθρώπους που επέβαιναν στο υποβρύχιο που εξαφανίστηκε στον Ατλαντικό, ενώ θα επισκέπτονταν το ναυάγιο του Τιτανικού.

Ο Ρότζερ Μάλινσον, ο οποίος διασώθηκε το 1973 μαζί με τον σύντροφό του που έκανε κατάδυση, αφού πέρασε 84 ώρες παγιδευμένος σε βάθος 1.575 μέτρων κάτω από το νερό στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας σε ένα υποβρύχιο πλάτους 2,5 μέτρων, δήλωσε ότι το γεγονός πως δεν υπήρξε καμία επικοινωνία από το αγνοούμενο σκάφος ήταν ένα δυσοίωνο σημάδι.

Ο 85χρονος Μάλινσον ανέφερε: «Αυτό είναι φρικτό. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έχουν εκπέμψει κάποιο σήμα. Έχω ένα φρικτό συναίσθημα ότι κάτι σοβαρό μπορεί να συμβαίνει», σύμφωνα με τη New York Post.

Πριν από πενήντα χρόνια, ο Μάλινσον και ο αείμνηστος Ρότζερ Τσάπμαν -τότε 35 και 28 ετών - τοποθετούσαν υπερατλαντικό τηλεφωνικό καλώδιο 150 μίλια ανοικτά των ακτών του Κορκ της Ιρλανδίας, σε ένα μικρό υποβρύχιο που ονομαζόταν Pisces III, όταν η καταπακτή του μηχανοστασίου άνοιξε κατά λάθος από το πλοίο επιφανείας στο οποίο ήταν προσδεδεμένοι.

Πάνω από ένας τόνος νερού άρχισε να χύνεται στο αυτόνομο πίσω μέρος του υποβρυχίου και αφού κρέμονταν από το πλοίο επιφανείας για λίγα λεπτά, το σχοινί πρόσδεσής τους έσπασε και έπεσαν στον πυθμένα της θάλασσας με ταχύτητα περίπου 40 μίλια/ώρα.

«Ήταν πολύ τρομακτικό – σαν ένα καταδυτικό βομβαρδιστικό stuka με τους κινητήρες που ούρλιαζαν και τους μετρητές πίεσης να περιστρέφονται», δήλωσε στο BBC το 2013.

 Άκαρπες οι έρευνες μετά τον εντοπισμό ήχων

Εκτεταμένες έρευνες πραγματοποιούνται στην περιοχή από την οποία ακούστηκαν ήχοι, που θα μπορούσαν να προέρχονται από το υποβρύχιο που εξαφανίστηκε στον Ατλαντικό. Ωστόσο, μέχρι στιγμής παραμένουν άκαρπες, σύμφωνα με την αμερικανική ακτοφυλακή.

Η ακτοφυλακή επιβεβαιώνει την ύπαρξη ήχων, σε ανάρτησή της, χωρίς να δίνει περαιτέρω πληροφορίες. Επίσης, αναφέρει πως υπήρξε ανακατεύθυνση των μη επανδρωμένων υποβρύχιων οχημάτων που χρησιμοποιούνται.

Το καλό σενάριο είναι το υποβρύχιο να έχει εμπλακεί στα συντρίμμια του Τιτανικού

Από την πλευρά του, ωκεανολόγος και εμπειρογνώμονας που μίλησε στο NBC News, ανέφερε πως ένα από τα καλύτερα σενάρια που θα μπορούσε να έχει συμβεί στο «Titan» θα ήταν να έχει εμπλακεί στα συντρίμμια του Τιτανικού.

Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να διευκολύνει τον εντοπισμό του υποβρύχιου σκάφους με τους πέντε επιβαίνοντες, δήλωσε ο Τιμ Τέιλορ, εξερευνητής ωκεανών και διευθύνων σύμβουλος της Tiburon Subsea.

«Η ανάσυρση του υποβρυχίου από τον βυθό δεν είναι όσο δύσκολη μπορεί να νομίζει κάποιος, αν είναι ακόμα άθικτο», δήλωσε ο κ. Τέιλορ.

Δεν είναι σαφές τι συνέβη στο υποβρύχιο και οι έρευνες συνεχίζονται.

«Πραγματικά παλεύεις με τον χρόνο εδώ», πρόσθεσε ο κ. Τέιλορ. «Δεν έχουν πολλές επιλογές. Κάθε ώρα που περνάει, οι επιλογές τους γίνονται όλο και λιγότερες».

«Πρόκειται για ένα τεράστιο έργο», είπε.

Τι εξηγεί πρώην κυβερνήτης στο OPEN

Οι έρευνες για το υποβρύχιο που εξαφανίστηκε στον Ατλαντικό συνεχίζονται, με την ανησυχία για τους πέντε επιβαίνοντές του να κορυφώνεται -ειδικά μετά την είδηση για «σημάδια ζωής».

Ωστόσο, σύμφωνα με τον πρώην κυβερνήτη βαθυσκάφους Κώστα Θωκταρίδη, που μίλησε στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» του OPEN, στατιστικά, είναι πολύ χαμηλή η πιθανότητα να έχει θετική έκβαση η υπόθεση και αυτό διότι τα δεδομένα από την αρχή δεν ήταν πολύ καλά.

Ένας λόγος που δεν δίνει πολλές πιθανότητες για μία θετική κατάληξη, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι το γεγονός πως η επικοινωνία σταμάτησε να υφίσταται από την πρώτη ώρα -συγκεκριμένα μία ώρα και 45 λεπτά- κατά τη διάρκεια της καθόδου και πριν φτάσει στον βυθό.

Παράλληλα, όπως αναφέρει ο κ. Θωκταρίδης, το βαθυσκάφος βρισκόταν σε βάθος περίπου 3.150 μέτρα, ενώ το μέγιστο που θα έφτανε ήταν 3.700. Πριν φτάσει (σ.σ. τα 3.700 μέτρα) έκανε αποδέσμευση βάρους και ξεκίνησε ανάδυση που σημαίνει ότι αντιμετώπιζε ήδη κάποιο πρόβλημα.

Όπως εξηγεί, το υποβρύχιο είναι σε σταθερό σημείο γιατί υπάρχει ένα σύστημα που ονομάζεται USBL το οποίο κρατάει το υποβρύχιο συνεχώς στη θέση του, απλώς δεν υπάρχει επικοινωνία.

Τα τρία σενάρια

Στη συνέχεια, ο Κώστας Θωκταρίδης επισήμανε τα τρία σενάρια που συνήθως συμβαίνουν σε αυτές τις περιπτώσεις:

• Η μία εκδοχή είναι η σύνθλιψη, δηλαδή να μην αντέξει το κήτος και να συμπιεστεί λόγω του πολύ μεγάλου βάθους και της πίεσης
• Το δεύτερο είναι ότι υπάρχει περίπτωση να έχει εισροή υδάτων, το οποίο βαραίνει το υποβρύχιο και το στέλνει χαμηλά αλλά και αυτό παράλληλα δημιουργεί και δεύτερο πρόβλημα, την αύξηση της πίεσης εσωτερικά
• Το τρίτο είναι η φωτιά, εάν εκδηλωθεί στα ηλεκτρικά συστήματα καθώς δημιουργεί αέρια που δεν είναι βιώσιμα