Φωτιά στη Χαβάη: Πώς το φαινόμενο της Καμινάδας συνέβαλε στην ολοκληρωτική καταστροφή – Στους 93 οι νεκροί από την πύρινη λαίλαπα

Τους 93 έφθασαν οι νεκροί από τις μεγάλες φωτιές στη Χαβάη, σύμφωνα με νεότερο απολογισμό που έδωσαν στη δημοσιότητα οι αρχές της κομητείας Μάουι, με τον συνολικό αριθμό να αναμένεται να αυξηθεί καθώς συνεχίζονται οι έρευνες σε ό,τι έχει απομείνει από την ιστορική πόλη Λαχέινα.

Ο κυβερνήτης της Χαβάης Τζος Γκριν προειδοποίησε σε συνέντευξη Τύπου χθες το απόγευμα (τοπική ώρα) ότι ο αριθμός των νεκρών θα συνεχίσει να αυξάνεται καθώς εντοπίζονται περισσότερα θύματα. Οι σκύλοι που έχουν εκπαιδευθεί στον εντοπισμό πτωμάτων έχουν καλύψει μόνο το 3% της περιοχής των ερευνών, δήλωσε ο αρχηγός της αστυνομίας του Μάουι Τζον Πελετίερ.

Πώς το φαινόμενο της Καμινάδας συνέβαλε στην ολοκληρωτική καταστροφή

Στο μεταξύ, ο καθηγητής Ευθύμης Λέκκας, επιχειρεί να αποκωδικοποιήσει τις αιτίες που προκάλεσαν τις μεγάλες φωτιές στο νησιωτικό σύμπλεγμα:

«Τα δύο στερεοποιημένα ρεύματα λάβας με διεύθυνση Ανατολή – Δύση, που προήλθαν από παλαιότερες ηφαιστειακές δραστηριότητες, δημιούργησαν μια επιμήκη μορφολογική ταπείνωση, μέσα στην οποία αναπτύχθηκε η πόλη Λαχέινα, καθιστώντας την το πλέον κατάλληλο πλαίσιο για τη δημιουργία του Φαινομένου της Καμινάδας, από το οποίο δεν θα μπορούσε να διαφύγει κανένας», αναφέρει και συνεχίζει:

«Η πυρκαγιά κατέκαυσε αγροδασικές εκτάσεις στις πλευρές των μεγάλων ηφαιστειακών κώνων που συγκροτούν την νήσο Μάουι. Όταν έφτασε στο χαμηλότερο υψομετρικά σημείο στο κέντρο των κώνων, όπου και ήταν ανεπτυγμένος ο αστικός ιστός (πόλη Λαχέινα), η πυρκαγιά γιγαντώθηκε με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η αντιμετώπισή της και η πόλη να καταστραφεί ολοσχερώς».

«Το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του ηφαιστειακού συμπλέγματος της Χαβάης, το Μάουι, αντιμετώπισε μία μεγάλη καταστροφή από δασική πυρκαγιά, επιφέροντας μεγάλες απώλειες σε ανθρώπους, σε κοινωνικό οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο και κυρίως τεράστιο πλήγμα στον τουριστικό τομέα», σημείωσε και συνέχισε:

«Τα συγκροτημένα επιχειρησιακά σχέδια αντιμετώπισης του ηφαιστειακού κινδύνου και του κινδύνου από σεισμό και τσουνάμι της FEMA, δεν αποτελούν δεδομένο ότι θα λειτουργήσουν αποτελεσματικά στη διαχείριση και αντιμετώπιση άλλων κινδύνων. Στην εποχή της εξελισσόμενης κλιματικής κρίσης επιβάλλεται μία νέα, ολιστική αντιμετώπιση των γεωδυναμικών και υδρομετεωρολογικών κινδύνων».