Ποιος ήταν ο Τζαμάλ Κασόγκι

Όταν η διεθνής κοινότητα και η οικονομική ελίτ έβλεπε έναν «μεταρρυθμιστή» στο πρόσωπο του Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ο Τζαμάλ Κασόγκι δεν δίσταζε να ασκήσει σκληρή κριτική στον διάδοχο του θρόνου της Σαουδικής Αραβίας. Για αυτόν τον λόγος γνώριζε άλλωστε ότι ήταν στο στόχαστρο. Πέρασε τον τελευταίο χρόνο κοιτώντας πίσω από τον ώμο του, αναφέρει χαρακτηριστικά φίλος του στο Bloomberg, αν και εξηγεί ότι δεν φοβόταν για την επίσκεψή του στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης. 

«Την ώρα που ο κόσμος έβλεπε έναν άνθρωπο, που θέλει να οδηγήσει το έθνος του στον 21ο αιώνα, ο Κασόγκι κοίταζε πίσω από την προσεχτικά οικοδομημένη εικόνα» σχολιάζει το Bloomberg. Η εικόνα αυτή διαλύεται, επισημαίνει το BBC, προειδοποιώντας ότι μπορεί να έρθει «το τέλος στο μήνα του μέλιτος» του πρίγκιπα με επενδυτές, τραπεζίτες και αξιωματούχους. 

«Ένας άνδρας λαμβάνει όλες τις αποφάσεις, εκδίδει νύχτα διάταγμα, χωρίς να συνεννοείται με κανέναν. Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ ξενά στη Σαουδική Αραβία» είχε δηλώσει ο Κασόγκι το Νοέμβριο του 2016 στο Bloomberg News. «Οι άνθρωποι μένουν στο σκοτάδι» τόνιζε. H συνέντευξη είχε δοθεί από την Σαουδική Αραβία. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα εγκατέλειπε τη χώρα του φοβισμένος, αλλα αποφασισμένος να μην σιωπήσει. 

Τον είχαν συμβουλεύσει πολλές φορές να «φερθεί έξυπνα», να είναι προσεχτικός, να μην λέει πολλά, αναφέρει το πρακτορείο. Εκείνος όμως ήθελε απλώς να κάνει την δουλειά του, ελεύθερος.   

Ο Κασόγκι εξαφανίστηκε από το σαουδαραβικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης στις 2 Οκτωβρίου. Η Τουρκία από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε ότι δολοφονήθηκε. Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τρεις εβδομάδες για να παραδεχθεί το Ριάντ ότι είναι νεκρός, αποφεύγοντας ωστόσο να κάνει λόγο για δολοφονία. Δίνει μία εκδοχή, που δεν φαίνεται να πείθει πολλούς, πέραν του Αμερικανού προέδρου,Ντόναλντ Τραμπ. Κάνει λόγο για έναν...καυγά, που κατέληξε στον θάνατό του. 

Το τελευταίο άρθρο του Κασόγκι

Στην τελευταία στήλη του, που δημοσίευσε η Washington Post στις 17 Οκτωβρίου, ο Κασόγκι, που ετοιμαζόταν να παντρευτεί, εξακολουθούσε να στηλιτεύει την καταπίεση στη χώρα του και συνολικά στον αραβικό κόσμο. Εξέφραζε ωστόσο πίστη στη βούληση των κοινωνιών να αλλάξουν τα πράγματα. «Μέσω της δημιουργίας ενός ανεξάρτητου διεθνούς φόρουμ, απομονωμένου από την επιρροή εθνικιστικών κυβερνήσεων, που διαδίδουν το μίσος μέσω της προπαγάνδας, οι καθημερινοί άνθρωποι στον αραβικό κόσμο μπορούν να αντιμετωπίσουν διαρθρωτικά προβλήματα στις κοινωνίες τους» έγραφε. Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια στο χαρτί.