Politicο: Πώς ο Πούτιν πήρε τον έλεγχο της Wagner – Η «εισβολή» στην Αφρική

Συμπληρώθηκαν επτά μήνες από τον θάνατο του Γεβγκένι Πριγκόζιν ο οποίος από σύμμαχος του Βλαντιμίρ Πούτιν έγινε ορκισμένος εχθρός. Απέκτησε αστείρευτη ισχύ από την ελευθερία κινήσεων που του είχε δώσει το Κρεμλίνο στην διαχείριση της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner, ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν όταν έβαλε στόχο να ρίξει τον Πούτιν από την εξουσία.

Την ίδια στιγμή, ο θάνατος του Γεβγκένι Πριγκόζιν, κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του αεροσκάφους που τον μετέφερε διαφοροποίησε τα δεδομένα που ίσχυαν στον στρατό του καθώς πλέον ο έλεγχος της Wagner, όπως αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό Politico, πέρασε στα χέρια του Ρώσου πρόεδρου.

Η διάσπαση σε τέσσερις ομάδες

Σύμφωνα με δυο Αμερικανούς αξιωματούχους, οι δυνάμεις της Wagner έχουν διασπαστεί σε τουλάχιστον τέσσερις ομάδες. Η μια είναι ευθυγραμμισμένη με την Εθνική Φρουρά της Ρωσίας. Δύο άλλες ομάδες λειτουργούν υπό τον έλεγχο του υπουργείου Άμυνας και των υπηρεσιών πληροφοριών της Μόσχας. Και η τέταρτη ομάδα εξακολουθεί να εργάζεται για να αναλάβει τον έλεγχο των πρώην δυνάμεων της Wagner σε ορισμένες αφρικανικές πρωτεύουσες, δήλωσαν οι αξιωματούχοι.

Ο ρόλος του γιου του Πριγκόζιν

Ασαφής παραμένει ακόμα και σήμερα ο ρόλος του γιου του Πριγκόζιν, ο οποίος αρχικά ανέλαβε τον έλεγχο χιλιάδων μισθοφόρων του Wagner μετά τον θάνατο του πατέρα του. Φαίνεται πως συμμετέχει στην ηγεσία μιας μικρότερης ομάδας μαχητών που εξακολουθούν να είναι πιστοί στη μνήμη του πατέρα του. Κάποιοι αξιωματούχοι πάντως ισχυρίζονται ότι ο νεότερος Πριγκόζιν είναι πιθανότατα επικεφαλής ορισμένων δυνάμεων στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Μάλι, δήλωσαν οι αξιωματούχοι.

Από σύμμαχος… εχθρός!

Ο Πριγκόζιν είχε πλουτίσει ως προσωπικός σεφ του Πούτιν και επίσημος τροφοδότης του Κρεμλίνου, προτού δημιουργήσει τους μισθοφόρους της Wagner το 2017. Το να επιτρέψει σε έναν στενό σύμμαχο του Κρεμλίνου να δημιουργήσει έναν ανεπίσημο ιδιωτικό στρατό ήταν χρήσιμο για τη Ρωσία στην ανάληψη μυστικών αποστολών σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, οι μισθοφόροι επέκτειναν την παγκόσμια εμβέλειά τους και άρχισαν να γίνονται όλο και πιο ανεξάρτητοι από τον ρωσικό έλεγχο. Ο Πούτιν ανέχτηκε αυτές τις αλλαγές, καθώς οι μαχητές της Wagner ανέλαβαν σημαντικό ρόλο στον πόλεμό του με την Ουκρανία. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, ωστόσο, ο Πριγκόζιν και οι μισθοφόροι του στράφηκαν εναντίον του Πούτιν για την ακατάλληλη διεξαγωγή του πολέμου από το υπουργείο Άμυνας του.

Αυτή ήταν και η αιτία που οδήγησε σε μια σειρά αψιμαχιών με τις ρωσικές δυνάμεις, καθώς οι άνδρες του Πριγκόζιν βάδισαν προς τη Μόσχα σε μια προφανή απόπειρα πραξικοπήματος. Ο Πριγκόζιν τελικά έκανε πίσω με συμφωνία που διαπραγματεύτηκαν οι σύμμαχοι της Ρωσίας στη Λευκορωσία. Αλλά μέσα σε δύο μήνες, ο ισχυρός άνδρας ήταν νεκρός, μαζί με εννέα άλλους, όταν το αεροπλάνο συνετρίβη ενώ πετούσε από την Αγία Πετρούπολη στη Μόσχα.

Η… εισβολή Πούτιν στην Αφρική

Οι μισθοφόροι της Wagner βρισκόταν μέχρι το θάνατο του ιδρυτή τους στη διαδικασία δημιουργίας στενών δεσμών με τους ηγέτες αφρικανικών κρατών, παρέχοντας ασφάλεια σε δικτάτορες, ενώ παράλληλα δραστηριοποιούνταν σε επικερδείς εξορυκτικές επιχειρήσεις.

Μάλιστα στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Βάγκνερ είχε αναλάβει τον έλεγχο ενός ορυχείου χρυσού. Με τον έλεγχο των δράσεων στην περιοχή από τον Πούτιν είναι σίγουρο ότι η Ρωσία θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης Μπάιντεν να καταπολεμήσει την τρομοκρατία, να προωθήσει τη δημοκρατία και να σφυρηλατήσει διπλωματικούς δεσμούς με νεοσύστατα καθεστώτα.

«Το στοιχείο της χρονικής στιγμής είναι το κλειδί εδώ. Η Ρωσία μπορεί να δώσει σε αυτές τις χώρες ό,τι δεν μπορούν οι ΗΠΑ και μάλιστα άμεσα», δήλωσε ένας από τους Αμερικανούς αξιωματούχους, αναφερόμενος στην ικανότητα της Μόσχας να χρησιμοποιεί ιδιωτικούς μαχητές για να παρέχει κάτω από το τραπέζι όπλα και πυρομαχικά σε νεοσύστατες στρατιωτικές κυβερνήσεις στην Αφρική. «Και πολλοί από τους ηγέτες αυτών των χωρών έχουν βαρεθεί τις ΗΠΑ να τους κάνουν διαλέξεις για τη δημοκρατία».