Πώς οι Δημοκρατικοί μπορούν να «αλλάξουν» τον Μπάιντεν και γιατί δεν το έκαναν νωρίτερα - 10 πιθανοί διάδοχοι

Τέσσερις μήνες απομένουν μέχρι την ημέρα που οι Αμερικανοί πολίτες θα κληθούν να προσέλθουν στις κάλπες και να επιλέξουν ανάμεσα στον 78χρονο Ντόναλντ Τραμπ και στον 81χρονο Τζο Μπάιντεν για ένοικο του Λευκού Οίκου. Ο νυν πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ο γηραιότερος άνθρωπος που κατείχε ποτέ το προεδρικό αξίωμα της χώρας και παρόλο που για τέσσερα χρόνια η ηλικία του αποτελούσε κάτι σαν «ταμπού» για τους Δημοκρατικούς -οι οποίοι τις πάμπολλες φορές που έχανε τα λόγια του ή έμοιαζε να «τα χάνει» σε δημόσια εμφάνιση έσπευδαν γρήγορα να τον καλύψουν- η κατάσταση πλέον έχει αλλάξει ριζικά με την αμφισβήτηση στο πρόσωπό του από ψηφοφόρους, στελέχη και δωρητές του κόμματος να έχει πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας.

Το καταστροφικό debate

Tο debate που διεξήχθη ανάμεσα στους δύο τελευταίους προέδρους των ΗΠΑ στην Ατλάντα την Πέμπτη 27 Ιουνίου ενόψει εκλογών δεν έμοιαζε σε τίποτα με όλες τις προηγούμενες φορές που ο πρόεδρος απλώς «μπερδεύτηκε». Η εμφάνιση του Μπάιντεν ήταν η απόλυτη τραγωδία. Έχανε συνεχώς τα λόγια του, μουρμούριζε ακατάληπτα ενώ κάποια στιγμή «πάγωσε» εντελώς.

Στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών σήμανε αμέσως συναγερμός καθώς άρχισαν να ακούγονται φωνές που ζητούσαν ο πρόεδρος να απομακρυνθεί άμεσα από από την εκλογική κούρσα για να αναλάβει κάποιος άλλος το χρίσμα των Δημοκρατικών. «Έμοιαζε με έναν πρωταθλητή του μποξ που μπήκε στο ρινγκ χρόνια μετά από την περίοδο της ακμής του και η γωνιά του πρέπει να πετάξει στον αέρα την πετσέτα», δήλωσε ανώνυμη πηγή από το στρατόπεδο των «μπλε» λίγο μετά το debate αποτυπώνοντας με παραστατικό τρόπο την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Μπάιντεν.

Ένα δημοσίευμα των New York Times την Τετάρτη ήρθε να ταράξει για τα καλά στο στρατόπεδο του Μπάιντεν και να γίνει πρώτο θέμα στα μεγαλύτερα δημοσιογραφικά δίκτυα του πλανήτη. Σύμφωνα με τους Times, ο πρόεδρος Μπάιντεν δήλωσε σε κοντινό του σύμμαχο πως σκέφτεται το ενδεχόμενο να αποσυρθεί από την κούρσα καθώς θεωρεί αδύνατο να επανέλθει μετά το καταστροφικό debate. Οι δημοκρατικοί προσπάθησαν άμεσα να διαψεύσουν το ρεπορτάζ της εφημερίδας, με τον ίδιο τον Μπάιντεν να δηλώνει πως παραμένει πρόεδρος των Δημοκρατικών και κανείς δεν τον πιέζει να απομακρυνθεί. «Είχα μία κακή βραδιά και η αλήθεια είναι ότι τα θαλάσσωσα, αλλά έχω μάθει από τον πατέρα μου ότι πρέπει να σηκώνεσαι και αυτό θα κάνω. Θα κερδίσουμε αυτές τις εκλογές», δήλωσε σε ραδιοφωνικό σταθμό του Ουισκόνσιν την Παρασκευή και κάλεσε τους ψηφοφόρους να τον κρίνουν από το έργο του. Ωστόσο, η μάχη μοιάζει για τα καλά χαμένη.

Οι εφιαλτικές δημοσκοπήσεις δείχνουν ξεκάθαρη ήττα Μπάιντεν

Παρά τις προσπάθειες του Λευκού Οίκου για να περιοριστεί η ζημιά και να αποδώσει την τραγική εμφάνιση σε αρρώστια τη νύχτα του debate, περισσότεροι ψηφοφόροι από ποτέ λένε ότι έχουν σχηματίσει δυσμενή άποψη για τον πρόεδρο. Υποστηρίζουν ότι «ηλικιακά είναι πολύ μεγάλος για τη δουλειά» και τονίζουν ότι θέλουν κάποιον άλλο να ηγηθεί του ψηφοδελτίου των Δημοκρατικών αυτό το φθινόπωρο.

Σύμφωνα με το POLITICO, κανένας εν ενεργεία πρόεδρος των ΗΠΑ δεν είχε τόσο χαμηλή δημοτικότητα σε αυτό το στάδιο των εκλογών από τον Τζορτζ Μπους πριν από τρεις και πλέον δεκαετίες και -εκτός από τον Τραμπ στις προηγούμενες εκλογές- κανένας εν ενεργεία πρόεδρος δεν έχει μείνει τόσο πίσω στις δημοσκοπήσεις τα τελευταία 44 χρόνια, δηλαδή την προσπάθεια επανεκλογής του Τζίμι Κάρτερ. Τρεις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, έδειξαν ότι ο Τραμπ προηγείται με 6 ποσοστιαίες μονάδες, διαφορά που θα ισοδυναμούσε με μια ισοπεδωτική ήττα του Μπάιντεν.

Τα σημάδια γήρανσης που επιταχύνονται και οι δωρητές που «εξαφανίζονται»

Πάντως είναι πλέον σαφές πως το debate - εφιάλτης απέναντι στον Τραμπ ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλισε ένα ποτήρι που ξεκίνησε να γεμίζει πριν από πολλούς μήνες. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Washington Post,  ξένοι αξιωματούχοι, μέλη του Κογκρέσου, δωρητές των Δημοκρατικών και άλλες πηγές που έχουν συναναστραφεί με τον Μπάιντεν τα τελευταία 3,5 χρόνια σημειώνουν ότι έχουν παρατηρήσει σημάδια επιταχυνόμενης γήρανσης του Αμερικανού προέδρου τους τελευταίους μήνες. Σύμφωνα με 21 άτομα που μίλησαν στην εφημερίδα υπό τον όρο της ανωνυμίας, ο Μπάιντεν κινείται πιο αργά, μιλά πιο σιγά και χάνει τον ειρμό της σκέψης του πολύ συχνότερα σε σχέση με μόλις ένα χρόνο πριν.

Μάλιστα σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, κατά τη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής των G7 στην Ιταλία τον περασμένο μήνα, αρκετοί Ευρωπαίοι ηγέτες έμειναν έκπληκτοι από το πόσο μεγαλύτερος φαινόταν ο πρόεδρος σε σχέση με την τελευταία φορά που είχαν αλληλεπιδράσει μαζί του αρκετά πρόσφατα.

Εκτός όμως από τα γηρατειά, ο Μπάιντεν έχει να αντιμετωπίσει και την… εξέγερση ορισμένων ισχυρών δωρητών του, οι οποίοι δηλώνουν ότι δεν θα χρηματοδοτήσουν πλέον το Δημοκρατικό Κόμμα έως ότου ο Μπάιντεν αποσυρθεί ενώ και εν ενεργεία βουλευτές αποσύρουν την στήριξή τους στο πρόσωπο του προέδρου. Η Αμπιγκέιλ Ντίσνεϊ - κληρονόμος της περιουσίας της οικογένειας Disney και μεγάλος- ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει τις δωρεές της αν το κόμμα δεν αλλάξει υποψήφιο. Και δεν είναι η μόνη! O Γκίντεον Στάιν, πρόεδρος του Moriah Fund, δήλωσε ότι αποφάσισε να διακόψει τις προγραμματισμένες δωρεές ύψους 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων και η Κάρλα Τζάρβετσον, φιλάνθρωπος και μεγάλη δωρήτρια των Δημοκρατικών, άφησε επίσης να εννοηθεί ότι εξετάζει σοβαρά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Παράλληλα, ο βουλευτής Λόιντ Ντόγκετ, από το Τέξας, κάλεσε τον Μπάιντεν να εγκαταλείψει την κούρσα, ενώ και ο Ραούλ Γκριχάλβα, τον ακολούθησε.

Μπορούν οι Δημοκρατικοί να αντικαταστήσουν τον Μπάιντεν; Τα 2 σενάρια

Με τον ίδιο τον Μπάιντεν να εμμένει στην υποψηφιότητά του και την πλειοψηφία των ισχυρών στελεχών των Δημοκρατικών να μην εκφράζουν -τουλάχιστον ανοιχτά- αμφιβολία στο πρόσωπό του, η πιθανότητα αντικατάστασής του από άλλον υποψήφιο για να σταθεί απέναντι στον Τραμπ μοιάζει αυτή τη στιγμή από μικρή έως μηδαμινή. Ωστόσο, υπάρχουν δύο σενάρια τα οποία, αν ακολουθηθούν θα φέρουν ένα νέο πρόσωπο στην ηγεσία των Δημοκρατικών.

• Σενάριο 1: Ο πρόεδρος Μπάιντεν να αποφασίσει εθελοντικά να αποχωρήσει από την κούρσα. Σε αυτό το σενάριο ο μεγάλος εχθρός είναι ο ίδιος ο χρόνος. Αν και το επόμενο εθνικό συνέδριο των Δημοκρατικών, όπου ο Μπάιντεν έγινε επίσημα υποψήφιος είναι προγραμματισμένο για να διεξαχθεί από τις 19 έως τις 22 Αυγούστου, το κόμμα σκοπεύει να επισπεύσει την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς μέχρι τις 7 Αυγούστου. Αν ο Μπάιντεν ανακοινώσει εθελούσια απόσυρση πριν την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του, οι αντιπρόσωποι των δημοκρατικών (που επιλέγουν υποψήφιο) μπορούν να στηρίξουν κάποιον άλλον. Αν όμως ο Μπάιντεν αποφασίσει να αποσυρθεί μετά το συμβούλιο των Δημοκρατικών, τότε οι ηγέτες του κόμματος θα κληθούν να ορίσουν άλλον υποψήφιο πρόεδρο. Πάντως, σε αυτό το σενάριο διαφαίνονται τεράστια προβλήματα, όπως ο πολύ σύντομος χρόνος για να συγκροτηθεί μία νέα καμπάνια στήριξης για τον δημοκρατικό υποψήφιο και μάλιστα την στιγμή που ο Τραμπ μοιάζει πανίσχυρος.
• Σενάριο 2 (και ακόμα πιο απίθανο): Οι αντιπρόσωποι που έχουν ήδη δεσμευτεί για τον Μπάιντεν να αλλάξουν την υποστήριξή τους σε άλλον κατά τη διάρκεια του συνεδρίου των Δημοκρατικών. O Μπάιντεν κέρδισε από τον Μάρτιο σχεδόν το σύνολο της στήριξης των 4.000 αντιπροσώπων που ήταν προς διεκδίκηση. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έχουν ήδη υποσχεθεί την στήριξή τους στον Μπάιντεν, αλλά δεν είναι νομικά υποχρεωμένοι να τον ψηφίσουν στο Συνέδριο των Δημοκρατικών. Πάντως. η αλλαγή της στήριξής τους είναι απίθανη καθώς η εκστρατεία του Μπάιντεν επέλεξε αυτούς τους αντιπροσώπους λόγω της πίστης τους στο κόμμα. Σημειώνεται, ότι τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς πρέπει να στραφούν εναντίον του νυν προέδρου για να πραγματοποιηθεί αυτό το σενάριο και η υποψηφιότητα Μπάιντεν να ανατραπεί.

Το μεγάλο ρίσκο της αλλαγής υποψηφιότητας - Τι συνέβη την προηγούμενη φορά

Σε κάθε περίπτωση, η αντικατάσταση του Μπάιντεν μόλις τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές ενέχει τεράστιο ρίσκο για το κόμμα με τις καταστροφές να μπορεί να γίνουν ακόμα μεγαλύτερες από απλώς μία βαριά εκλογική ήττα. Οι Δημοκρατικοί δεν φαίνεται πως μπορούν να προσπεράσουν έτσι απλά την εν ενεργεία αντιπρόεδρο Καμάλα Χάρις, η οποία εκπροσωπεί μια μεγάλη ομάδα των ψηφοφόρων τους ως μαύρη γυναίκα, ωστόσο η Χάρις υπολείπεται σταθερά στις δημοσκοπήσεις. Το να αποφασίσουν οι αντιπρόσωποι να αναιρέσουν τη βούληση εκατομμυρίων ψηφοφόρων, ανατρέποντας την διαδικασία ανάδειξης υποψηφίων, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε διχασμό και έχθρα.

Άλλωστε οι δημοκρατικοί έχουν ξαναβρεθεί σε αυτό το σημείο. Όπως αναφέρει το POLITICO, στις 31 Μαρτίου 1968, ο τότε πρόεδρος Λίντον Μπ. Τζόνσον εξέπληξε το αμερικανικό έθνος όταν ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από τις προεδρικές εκλογές εκείνης της χρονιάς. Το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών που ακολούθησε αρκετούς μήνες αργότερα κατέληξε σε χάος και βία και άφησε τον τελικό υποψήφιο του κόμματος, τον αντιπρόεδρο Χιούμπερτ Χάμφρεϊ, μετέωρο ενόψει της φθινοπωρινής προεκλογικής περιόδου. Τελικά ο Χάμφρεϊ είχε μία οδυνηρή ήττα από τον Ρίτσαρντ Νίξον.

Γιατί οι Δημοκρατικοί φοβήθηκαν τόσο πολύ να αλλάξουν τον Μπάιντεν

Το μεγάλο ερώτημα ωστόσο, δεν είναι γιατί δεν αποσύρεται τώρα ο Μπάιντεν, αλλά γιατί οι Δημοκρατικοί δεν προχώρησαν νωρίτερα σε μία διαδικασίας αντικατάστασης του 81χρονου προέδρου του, ο οποίος το τελευταίο διάστημα μοιάζει όλο και περισσότερο καταβεβλημένος ενώ την ίδια ώρα ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται εδώ και πολλούς μήνες να επανέρχεται πιο δυνατός από ποτέ. Μάλιστα η καταδίκη του πρώην προέδρου των ΗΠΑ για παραποίηση επιχειρηματικών αρχείων σε σχέση με τα χρήματα που δόθηκαν στην πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του 2016, όχι μόνο δεν τον έπληξε δημοσκοπικά αλλά αντίθετα τον έκανε πιο ισχυρό, με τους υποστηρικτές του να συσπειρώνονται στο πλευρό του.

Αφενός είναι σίγουρα πολύ δύσκολο -βάση παράδοσης- ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ να παρακάμψει έναν εν ενεργεία πρόεδρο, ο οποίος θέλει να θέσει υποψηφιότητα για επανεκλογή. Ωστόσο, αυτή η φορά δεν μοιάζει με τις προηγούμενες. Άλλωστε, ακόμα και αν ο Μπάιντεν κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου θα είναι 85 ετών όταν θα λήξει η επόμενη θητεία του, ενώ η δυνατότητά του να κυβερνήσει την ισχυρότερη χώρα του πλανήτη αμφισβητείται ήδη από τώρα.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο και podcaster των New York Times, Έζρα Κλάιν, ο οποίος έθεσε ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο το ζήτημα την υποψηφιότητας Μπάιντεν, δεν ήταν καθόλου εύκολο να αμφισβητηθεί ο πρόεδρος και να διεκδικήσει κάποιος άλλος το χρίσμα. Μιλώντας στον New Yorker μετά το debate ο αναλυτής εξήγησε γιατί οι Δημοκρατικοί ήταν αναγκασμένοι να προχωρήσουν με τον Μπάιντεν.

Όπως επισημαίνει, αρχικά η Καμάλα Χάρις δεν είχε την ισχύ για να κερδίσει σε ένα συνέδριο Δημοκρατικών και να επιλεχθεί εκείνη ως υποψήφια πρόεδρος. «Αν δεν κέρδιζε σε ένα συνέδριο το κόμμα θα διαλυόταν» επισημαίνει ο αρθρογράφος. Κατά τους Αμερικανούς αναλυτές εξάλλου το προσπέρασμα της πρώτης γυναίκας και πρώτης μαύρου αντιπροέδρου θα ήταν παρακινδυνευμένο σε ένα κόμμα που αγωνίζεται να διατηρήσει τους μαύρους ψηφοφόρους οι οποίοι αποτελούν σημαντικό μέρος της βάσης του.

Επίσης ο αναλυτής των Times προσθέτει πως κανείς δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει ανοιχτά τον πρόεδρο Μπάιντεν αφού δεν επέλεξε να αποσυρθεί μόνος του. «Οποιοσδήποτε μεμονωμένος πολιτικός ή υπάλληλος του Τζο Μπάιντεν ή σύμβουλος ή έμπιστος που ξέφυγε από τη γραμμή και είπε ιδιωτικά ή δημόσια ότι ο Τζο Μπάιντεν δεν έπρεπε να είναι υποψήφιος αντιμετώπιζε πραγματικό κίνδυνο καριέρας», σημείωσε.

10 επιλογές για τον επόμενο επικεφαλής των Δημοκρατικών

Εδώ που έχουμε φτάσει λοιπόν είναι απολύτως σαφές ότι οι Δημοκρατικοί και ο Μπάιντεν δύσκολα θα αποφάσιζαν να «κατέβει» κάποιος άλλος ως υποψήφιος για να αντιμετωπίσει τον Τραμπ. Ωστόσο, από την πλευρά του κόμματος υπάρχουν 10 πρόσωπα που θα μπορούσαν να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να διεκδικήσουν το χρίσμα είτε τώρα είτε τον Νοέμβριο μετά από πιθανή ήττα του Μπάιντεν από τον Τραμπ. Σύμφωνα με την Washington Post αυτοί είναι οι πιθανοί διάδοχοι του προέδρου:

1. Καμάλα Χάρις: Η νυν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην αποτελέσει η εναλλακτική λύση, εκτός και αν αποφασίσει από μόνη της να κάνει στην άκρη. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή τη στιγμή η Χάρις είναι περίπου τόσο αντιδημοφιλής όσο και ο Μπάιντεν.
2. Γκρέτσεν Γουίτμερ: Η κυβερνήτης του Μίσιγκαν είναι μια πραγματικά αληθοφανής εναλλακτική λύση και στα χαρτιά ιδανική. Είναι γυναίκα κυβερνήτης σε μια κρίσιμη πολιτεία και έχει κερδίσει και τις δύο αναμετρήσεις της εκεί με διαφορά περίπου 10 μονάδων. Οι δημοσκοπήσεις φέτος έδειξαν ότι το ποσοστό αποδοχής της στο Μίσιγκαν κυμαίνεται μεταξύ 54% και 61%. 
3. Πιτ Μπούτιτζετζ: Παραλίγο να κερδίσει τόσο την Αϊόβα όσο και το Νιου Χάμσαϊρ στις προεδρικές υποψηφιότητες το 2020, όταν ήταν απλώς δήμαρχος μιας μεσαίας πόλης των μεσοδυτικών πολιτειών (South Bend, Ind.). Οι καυγάδες του με τους παρουσιαστές του Fox News (κανάλι που στηρίζει των Τραμπ) και με τους Ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο γίνονται viral στους κύκλους των Δημοκρατικών. Από την άλλη μοιάζει λάθος υποψήφιος για να προσεγγίσει τους μαύρους ψηφοφόρους. 
4. Τζος Σαπίρο: Ο κυβερνήτης της Πενσυλβάνια είναι από τα ανερχόμενα αστέρια των Δημοκρατικών. Στις εκλογές του Νοεμβρίου, κατάφερε να νικήσει τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό του με ποσοστό 56.5% έναντι 41.7% σε μια κρίσιμη πολιτεία για το ψηφοδέλτιο των Δημοκρατικών. Ακόμα και περισσότεροι από 3 στους 10 υποστηρικτές του Τραμπ εκεί τον συμπαθούν. Ωστόσο, είναι σε πολιτειακό αξίωμα για πολύ λίγο καιρό. 
5. Τζάρεντ Πόλις: Ο κυβερνήτης του Κολοράντο και πρώην βουλευτής είναι ακόμα μία επιλογή. Είναι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος άνδρας της χώρας που εξελέγη κυβερνήτης, έχει καταρτίσει ένα συναρπαστικό ιστορικό νικών - διψήφιο ποσοστό το 2018 και σχεδόν 20 μονάδες το 2022- και έχει αποφύγει να ακολουθήσει δυνητικά προβληματικές φιλελεύθερες πολιτικές. Έχει εκφράσει το ενδιαφέρον του να γίνει μια μέρα πρόεδρος.
6. Γκάβιν Νιούσομ: Κανείς δεν έχει εμφανιστεί περισσότερο ως εναλλακτική λύση σε περίπτωση που ο Μπάιντεν αποχωρήσει από τον κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, ο οποίος προσπαθεί να διευρύνει το εθνικό του προφίλ έχοντας κάνει άνοιγμα σε Ρεπουμπλικάνους. Ωστόσο, μοιάζει δύσκολο να επιλέξουν οι δημοκρατικοί κυβερνήτη της Καλιφόρνιας και μάλιστα πρώην δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο. Οι Ρεπουμπλικάνοι θα τον χτυπούσαν για το τεράστιο πρόβλημα στέγασης, εγκληματικότητας και ναρκωτικών τόσο στην Καλιφόρνια γενικότερα όσο και στο Σαν Φρανσίσκο ειδικότερα. 
7. Ράφαελ Γουόρνοκ: Ο γερουσιαστής της Τζόρτζια έχει κερδίσει δύο φορές σε σύντομο χρονικό διάστημα μια σημαντική πολιτεία. Οι μετοχές του φαίνεται να είναι υψηλότερες από εκείνες άλλων μαύρων υποψηφίων. Η εκστρατεία του Γουόρνοκ το 2022, θεωρήθηκε ως οδικός χάρτης για το πώς θα μπορούσαν να κατέβουν οι Δημοκρατικοί το 2024. Με τους Δημοκρατικούς να αγωνίζονται να κερδίσουν πολιτείες «κλειδιά» εκτός από εκείνες που βρίσκονται στα μεσοδυτικά, η επιλογή κάποιου που κατάγεται από μία από αυτές έχει βάση και νόημα.
8. Μισέλ Ομπάμα: Η μεγάλη φαντασίωση των Δημοκρατικών. Για πολλούς είναι η ιδανική εναλλακτική λύση, αλλά προς το παρόν φαίνεται απίθανο να κατέβει υποψήφια. Η Μισέλ Ομπάμα είναι η πιο δημοφιλής πρώην πρώτη κυρία στην Αμερική και παράλληλα είναι σταθερά αρεστή στην ξεκάθαρη πλειοψηφία των Αμερικανών. Ωστόσο, δεν έχει δηλώσει ουσιαστικά κανένα ενδιαφέρον να θέσει υποψηφιότητα από μόνη της. 
9. Έιμι Κλόμπουσαρ: Η γερουσιαστής της Μινεσότα θα είχε μεγάλο νόημα αν οι Δημοκρατικοί αναζητούσαν έναν υποψήφιο με πολλά παρόμοια χαρακτηριστικά με τον Μπάιντεν, χωρίς όμως να βρίσκεται σε προχωρημένη ηλικία. Είναι ρεαλίστρια και φαινομενικά ευρέως αποδεκτή, ενώ έχει ισχυρό εκλογικό ιστορικό στην πολιτεία της. Ωστόσο, εξακολουθεί να έχει πολύ περιορισμένο εθνικό προφίλ και η προεδρική της εκστρατεία για το 2020 δεν απέκτησε μεγάλη έλξη.
10. Άντι Μπεσίαρ: Κανενός πιθανού υποψήφιου η μετοχή δεν έχει αυξηθεί περισσότερο τους τελευταίους μήνες, καθώς ο κυβερνήτης του Κεντάκι κέρδισε σε «ρεπουμπλικανική» πολιτεία. Έχει ενδιαφέρουσα διακομματική απήχηση ενώ χρησιμοποίησε ακόμη και την υποστήριξή του για τα δικαιώματα στην άμβλωση κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του 2023 - κάτι που προηγουμένως έμοιαζε αδιανόητο. Ωστόσο, δεν είναι σαφές πώς θα τον έβλεπαν οι ψηφοφόροι της φιλελεύθερης βάσης, στους οποίους οι Δημοκρατικοί πρέπει να εμπνεύσουν ενθουσιασμό.