Ιστορική στιγμή: Η σπανιότερη φάλαινα στον κόσμο μπορεί να ξεβράστηκε σε παραλία - Δεν την είχε συναντήσει ποτέ άνθρωπος

Η σπανιότερη φάλαινα στον κόσμο μπορεί να ξεβράστηκε σε μια παραλία της Νέας Ζηλανδίας. Οι φάλαινες με δόντια-φτυάρια είναι ένα είδος φάλαινας «δόντια φτυαριού» που ονομάστηκε έτσι επειδή τα δόντια της μοιάζουν με τη λεπίδα «φτερούγα» που κάποτε χρησιμοποιούνταν για να απογυμνώνουν τις φάλαινες από το λίπος τους.

Το πιο σπάνιο είδος

Η γνώση της ύπαρξής τους βασίζεται κυρίως σε μια σειρά από οστά και ιστούς που ανακαλύφθηκαν με διαφορά δεκαετιών και αργότερα αλληλουχήθηκαν, δείχνοντας ένα νέο, κοινό DNA. Είναι ένα πλάσμα τόσο σπάνιο που κανείς δεν το έχει δει από κοντά μέχρι σήμερα, και από το 1800 μόνο έξι επαφές έχουν καταγραφεί ποτέ.

Οι φάλαινες με τα «δόντια φτυαριού» (spade-toothed) είναι ίσως οι πιο σπάνιες στον κόσμο, χωρίς να έχουν καταγραφεί ποτέ ζωντανές από τους επιστήμονες.

Αλλά οι επιστήμονες στη Νέα Ζηλανδία πιστεύουν ότι ένα ολόκληρο δείγμα μπορεί να έχει μόλις βρεθεί στο Taiari Mouth, στο Otago. Πρόκειται για την περιβόητη λευκή φάλαινα και μοιάζει πολύ με ένα πολύ μεγάλο δελφίνι.

Ο Anton van Helden, επιστημονικός σύμβουλος στην ομάδα θαλάσσιων ειδών του τμήματος προστασίας της Νέας Ζηλανδίας, είναι ένας από τους ειδικούς παγκοσμίως για τη φάλαινα με τα «δόντια φτυαριού». Αυτός «ανέστησε» το είδος όταν θεωρούνταν ότι είχε εξαφανιστεί και βοήθησε στην ονομασία του. «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρόκειται γι' αυτό», δήλωσε στον Guardian.

Σημειώνεται ότι έχει μεταφερθεί με κάποιο τρόπο σε καταψύκτη, πράγμα που σημαίνει ότι οι αποφάσεις μπορούν να ληφθούν αργά. «Δεν μιλάμε για ένα κουφάρι που κάθεται στον καυτό ήλιο», είπε.

Ο Γκέιμπ Ντέιβις, διευθυντής επιχειρήσεων στο Τμήμα Προστασίας της Νέας Ζηλανδίας (DOC), δήλωσε σε δελτίο τύπου: «Οι φάλαινα με τα δόντια φτυαριού είναι ένα από τα πιο ελάχιστα γνωστά είδη μεγάλων θηλαστικών της σύγχρονης εποχής». Είπε ότι το εύρημα ήταν «τεράστιο».

Οι επόμενες κινήσεις

Γενετικά δείγματα της φάλαινας έχουν ήδη σταλεί στο Αρχείο Ιστών Κητωδών του Πανεπιστημίου του Όκλαντ - τη δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή ιστών φαλαινών, δελφινιών και δελφινιών στον κόσμο - για την αλληλούχιση του DNA, αν και μπορεί να χρειαστούν μήνες για το οριστικό αποτέλεσμα.

Πριν όμως συμβεί κάτι τέτοιο, έπρεπε να μεταφερθεί, γρήγορα, και να τοποθετηθεί σε έναν καταψύκτη αρκετά μεγάλο για να χωρέσει ένα ζώο μήκους πέντε μέτρων. Όλα τα προηγούμενα δείγματα ήταν είτε μόνο οστά, είτε μέρη του σώματος, είτε σάρκα σε διάφορες καταστάσεις αποσύνθεσης - και αμμώδους κατάστασης, δήλωσε ο Van Helden.