Η επιστροφή του Ερντογάν

Η σύνοδος κορυφής των ηγετών του ΝΑΤΟ θα πρέπει να θεωρηθεί ως το εφαλτήριο για την επιστροφή της κυβέρνησης Ερντογάν στην προ του 2016 (απόπειρα πραξικοπήματος) κατάσταση με τη Δύση. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασε την πίστη του στο ΝΑΤΟ και τόνισε τη σημασία της Τουρκίας στις περιφερειακές εξελίξεις. Ή με λίγα λόγια δήλωσε τη διαθεσιμότητά του να παίξει ρόλο σε μία σειρά περιφερειακών και παγκόσμιων ζητημάτων, από τη Γάζα, τον Καύκασο μέχρι και την Κίνα για λογαριασμό της Δύσης.

"Μακροπρόθεσμα, σε περίπτωση εμπλοκής του ΝΑΤΟ στη μεταπολεμική Γάζα για τη διατήρηση της ειρήνης, η Τουρκία πιθανότατα θα αναλάβει σημαντικό ρόλο και αυτό θα αναπτύξει τις σχέσεις της χώρας με το ΝΑΤΟ", σύμφωνα με την Πινάρ Ντοστ, συνεργάτη του Ατλαντικού Συμβουλίου στην Ουάσιγκτον και λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Kadir Has της Κωνσταντινούπολης.

Η Τουρκία έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο μόνιμο στρατό στο ΝΑΤΟ, αλλά η Άγκυρα φαίνεται να συνεχίζει να επιδιώκει στρατιωτική αυτονομία, ενώ παραμένει στο δυτικό στρατόπεδο.

Το πιο πιεστικό ζήτημα για την Τουρκία στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ ήταν οι συνεχείς περιορισμοί των συμμάχων της στις πωλήσεις όπλων και η υποστήριξη των ΗΠΑ προς τις κουρδικές ομάδες της Συρίας που θεωρεί «τρομοκράτες».

Ένα άλλο ανησυχητικό ζήτημα για την Τουρκία είναι το τέλος της θητείας του Νορβηγού Γενς Στόλτενμπεργκ ως γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, τον οποίο θα διαδεχθεί ο πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Μαρκ Ρούτε, την 1η Οκτωβρίου.

Ο Νορβηγός ηγέτης φαίνεται να έχει ξεχωριστή θέση στις τουρκικές καρδιές. Όταν ένας ανώτερος Τούρκος αξιωματούχος ρωτήθηκε, αν ο Ρούτε θα μπορούσε να γεμίσει τα παπούτσια του Στόλτενμπεργκ, είπε στη δεξαμενή σκέψης Al-Monitor: «Κανείς δεν είναι σαν τον Στόλτενμπεργκ».

Αν και η Τουρκία έδωσε το πράσινο φως για τον Ολλανδό διάδοχο του Στόλτενμπεργκ, φαίνεται, ωστόσο, να ανησυχεί για τον Ρούτε. Ο λόγος είναι ότι, στο παρελθόν, διάφορα υπουργικά συμβούλια συνασπισμού υπό την ηγεσία του Ρούτε εμπόδισαν τον Ερντογάν και το κόμμα του να διοργανώνουν εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων στην Τουρκία. Οι ολλανδικές αρχές είτε αρνήθηκαν την άδεια, είτε δυσκόλεψαν το ΑΚΡ να συγκεντρώσει την ψήφο των περίπου 500.000 Τούρκων που ζουν στην Ολλανδία, πολλοί από τους οποίους έχουν διπλή υπηκοότητα.