Καμάλα Χάρις: Θα μπορέσει να κερδίσει των Τραμπ; – Τα υπέρ και τα κατά της υποψηφιότητάς της

Μετά τη απόφαση βόμβα του Τζο Μπάιντεν την Κυριακή να αποχωρήσει από την προεδρική κούρσα των ΗΠΑ, οι Δημοκρατικοί έσπευσαν να στηρίξουν την απόφαση του προέδρου της χώρας και πολλοί εξ αυτών αυτούς επανέλαβαν την υποστήριξή τους στην υποψηφιότητα της Καμάλα Χάρις.

Ένα μέτρο της ελπίδας που έφερε μαζί της η απόφαση να αποχωρήσει και να υποστηρίξει τη Χάρις: Οι δωρεές εκτοξεύτηκαν αμέσως και μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας, η Χάρις είναι πιθανό να είχε συγκεντρώσει μέσα σε ένα 24ωρο περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο στην ιστορία των ΗΠΑ, αναφέρει η εφημερίδα Guardian.  

Η δήλωση του Μπάιντεν καθώς και η ρητή υποστήριξη πολλών επιφανών προσωπικοτήτων του κόμματος σημαίνουν ότι υπάρχουν πολύ καλές πιθανότητες να κατέβει χωρίς αντίπαλο ή να είναι ισχυρό φαβορί ακόμη και αν κάποιος θέσει υποψηφιότητα εναντίον της. Μια πιθανή υποψήφια, η Γκρέτσεν Γουίτμερ, κυβερνήτης του Μίσιγκαν, δήλωσε γρήγορα την Κυριακή ότι δεν θα είναι υποψήφια- ένας άλλος κυβερνήτης, ο Γκάβιν Νιούσομ της Καλιφόρνια, έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν θα είναι υποψήφιος εναντίον της Χάρις. Και οι δύο την υποστήριξαν χθες το βράδυ, μαζί με περισσότερους από 100 άλλους εκλεγμένους Δημοκρατικούς.

Υπέρ της συνηγορεί η επιφυλακτικότητα του κατεστημένου των Δημοκρατικών για μια χαοτική ανοιχτή μάχη στο συνέδριο - παράλληλα με τις ανησυχίες ότι οι μαύροι και οι γυναίκες ψηφοφόροι θα μπορούσαν να απομακρυνθούν από το κόμμα, αν η Χάρις στερηθεί το χρίσμα που ορισμένοι θεωρούν ότι έχει ήδη κερδίσει.

Αλλά πώς θα μπορούσε να τα πάει πολιτικά σε μια αναμέτρηση με τον Ντόναλντ Τραμπ;

Τα δυνατά σημεία της Χάρις

Η Χάρις τα πηγαίνει λίγο καλύτερα από τον Μπάιντεν στις δημοσκοπήσεις για την αναμέτρηση με τον Τραμπ: ισοψήφησαν με 44% ο καθένας σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Reuters/Ipsos, δίνοντάς της πλεονέκτημα δύο μονάδων έναντι του Μπάιντεν στην ίδια δημοσκόπηση. Έχει επίσης ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά αποδοχής από τον Μπάιντεν.

Ενώ αυτά τα ποσοστά δεν αποτελούν συντριπτική υπόθεση για την υποψηφιότητά της, οι υποστηρικτές της υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να βελτιωθούν γρήγορα καθώς θα παρουσιαστεί στο κοινό με ένα ενωμένο και ενθουσιασμένο Δημοκρατικό κόμμα πίσω της. Και επισημαίνουν το πρόσφατο ρεκόρ της στην επίθεση κατά του Τραμπ, καθώς και το γεγονός ότι είναι μια εξέχουσα φωνή υπέρ του Μπάιντεν σχετικά με τις αμβλώσεις, ως απόδειξη για τη θεωρία ότι θα μπορούσε να είναι μια ευκίνητη και ενεργητική προεκλογική εκστρατεία εναντίον του Ρεπουμπλικανού υποψηφίου.

Η Χάρις θεωρείται μετριοπαθής που πέτυχε στην Καλιφόρνια με το μήνυμα «σκληρή αντιμετώπιση του εγκλήματος» πριν αναδειχθεί ως προοδευτική μεταρρυθμίστρια. Η αντίθεση ανάμεσα σε μια 59χρονη πρώην εισαγγελέα, η οποία θα είναι «η πρώτη γυναίκα και η πρώτη έγχρωμη γυναίκα που θα εκλεγεί πρόεδρος, και σε έναν 76χρονο καταδικασμένο εγκληματία» είναι μια άλλη πηγή αισιοδοξίας. Και οι υποστηρικτές της Χάρις ελπίζουν ότι θα μπορούσε να στηρίξει την υποστήριξη των Δημοκρατικών μεταξύ του σημαντικού αριθμού των νεότερων ψηφοφόρων και των έγχρωμων που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έχουν στραφεί προς τον Τραμπ.

Ένα άλλο σημείο υπέρ της είναι εξαιρετικά πρακτικό: θα είναι πολύ πιο απλό γι' αυτήν να έχει πρόσβαση στα χρήματα που συγκέντρωσε η εκστρατεία του Μπάιντεν ύψους 240 εκατομμυρίων δολαρίων - και στα σημαντικά κεφάλαια που εισρέουν τώρα από δωρητές που είχαν αναστείλει τις εισφορές τους.

Οι αδυναμίες

Αν και μοιάζει πιο δυνατή υποψήφια από τον Μπάιντεν, ο πήχης είναι αρκετά χαμηλός. Οι Δημοκρατικοί που αντιτίθενται στην υποψηφιότητά της, θέτουν ένα προφανές ερώτημα: αν είμαστε διατεθειμένοι να υποστούμε τον πόνο της εκδίωξης του Μπάιντεν, σίγουρα δεν θα πρέπει στη συνέχεια να προτείνουμε τον αντιπρόεδρό του εξ ορισμού;

Το επιχείρημα αυτό ενισχύεται από τα στοιχεία της προηγούμενης προσπάθειας της Χάρις για την προεδρία, η οποία κατέρρευσε αφού η υποστήριξή της έπεσε σε χαμηλά μονοψήφια ποσοστά και την περιέγραψαν οι New York Times ως «μια άνιση προεκλογική εκστρατεία που αλλάζει το μήνυμα και τις τακτικές της με ελάχιστα αποτελέσματα».

Δημοσίευμα της Washington Post από το Σάββατο αναφέρει ότι πολλοί από τους υποστηρικτές της λένε ότι από τότε έχει γίνει πολύ πιο αποτελεσματική πολιτική επικοινωνιολόγος και έχει βελτιώσει την πολιτική της στρατηγική. Αλλά αγωνίστηκε να χαράξει έναν αποτελεσματικό ρόλο και στην αντιπροεδρία, φορτωμένη με ένα δύσκολο χαρτοφυλάκιο πολιτικής, όπως το μεταναστευτικό και το αποτυχημένο νομοσχέδιο για το δικαίωμα ψήφου, όπου ο Μπάιντεν την απέκλεισε τελικά από τις διαπραγματεύσεις με τους νομοθέτες.

Ίσως το βασικότερο πρόβλημα για τη Χάρις: Σε μια εκλογική αναμέτρηση που θα μπορούσε να είναι μια αναμέτρηση «αλλαγής», θα πρέπει να κατέβει με βάση το ιστορικό του Μπάιντεν. Μέχρι στιγμής, η γραμμή των Ρεπουμπλικανών είναι να τη συνδέσουν με αυτό ανεξίτηλα και να ισχυριστούν ότι απέτυχε να προειδοποιήσει το κοινό για τις υποτιθέμενες φθίνουσες ικανότητες του Μπάιντεν.

Μένει να δούμε αν αυτές οι επιθέσεις θα αποδώσουν - και η υποψηφιότητα της Χάρις δεν είναι ακόμη σίγουρη. Αλλά ό,τι κι αν επακολουθήσει, οι Δημοκρατικοί είναι σήμερα σημαντικά πιο αισιόδοξοι. Μία από τις κυρίαρχες αντιδράσεις που προέκυψαν μετά την ακατάσχετη ομιλία του Τραμπ στο συνέδριο την περασμένη εβδομάδα ήταν: «αυτός ο τύπος έχει αυτοπεποίθηση, αλλά είναι επίσης πολύ ευάλωτος». Όπως έγραψε η Μόιρα Ντόνεγκαν σε άρθρο γνώμης την Κυριακή: «Αποχωρώντας από την προεδρική κούρσα, ο Μπάιντεν έδωσε στη χώρα μια ευκαιρία μάχης για να νικήσει τον Τραμπ», καταλήγει η ανάλυση του Guardian.