Το Ντουμπάι έχει 18.000 εστιατόρια - και όμως, οι κάτοικοι πληρώνουν αδρά για να φάνε μεταξύ αγνώστων στα σπίτια ερασιτεχνών μαγείρων

Είναι τόσα πολλά τα εστιατόρια του Ντουμπάι που, για να φάει κανείς σε όλα, θα έπρεπε να δοκιμάζει ένα καινούργιο κάθε μέρα - και πάλι, θα του έπαιρνε σχεδόν 50 χρόνια. Η πόλη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων είναι γεμάτη επιλογές με κουζίνες από όλο τον κόσμο. Είναι απορίας άξιο εάν στο Ντουμπάι τρώει κανείς στο σπίτι του. Κι όμως, κάτοικοι και επισκέπτες της εύπορης πόλης κάνουν ακριβώς αυτό: πληρώνουν πάνω από 80 δολάρια προκειμένου να δοκιμάσουν τα πιάτα που ετοιμάζουν άγνωστοι, σε «supper clubs».

Τα «supper clubs» δεν είναι τίποτα παραπάνω από δείπνα με καθορισμένα μενού τα οποία φιλοξενούν ερασιτέχνες ή επαγγελματίες σεφ. Συχνά, οι πελάτες δεν γνωρίζουν εκ των προτέρων το μενού ή την τοποθεσία του δείπνου, παρά μόνο αφότου κάνουν κράτηση. Οι θαμώνες ενθαρρύνονται να εμφανιστούν στα supper clubs μόνοι τους ή με ένα μόνο φιλικό τους πρόσωπο καθώς εκεί τους δίνεται η ευκαιρία να γνωριστούν και να δικτυωθούν με τους άλλους παρευρισκόμενους. Ο καθένας μπορεί να φέρει τα δικά του ποτά.

Δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο καινούργιο στη σκηνή του dining ή κάτι που αφορά μόνο το Ντουμπάι. Ωστόσο, τον τελευταίο χρόνο, εκτοξεύτηκε σε άλλα επίπεδα αφού, η underground γαστρονομική σκηνή άρχισε ξαφνικά να φιλοξενεί δεκάδες αντίστοιχες εμπειρίες. Όπως εξηγεί στο CNN ο Παλαιστίνιος σεφ, Ahmad Halawa, «θέλησα να φέρω ανθρώπους κάτω από την ίδια στέγη, σε ένα τραπέζι και να τους βοηθήσω να μιλήσουν χωρίς όρια. Ουσιαστικά, να μοιραστούν ένα ωραίο γεύμα και μία συζήτηση». Ο ίδιος, δούλευε full time στον τομέα του μάρκετινγκ και, από το 2019, τα Σαββατοκύριακα, αναλάμβανε χρέη οικοδεσπότη του supper club του. Όπως εξηγεί, στα δείπνα του έρχονταν στην αρχή μόνο φίλοι ή συγγενείς του. Ωστόσο, η φήμη των νόστιμων πιάτων του διαδόθηκε γρήγορα στην πόλη και, στη συνέχεια, «έρχονταν ξένοι σε μένα άνθρωποι στο σπίτι μου. Έκλειναν θέσεις για να συμμετάσχουν στην εμπειρία». Τον Halawa οι επίδοξοι συνδαιτημόνες μπορούν να βρουν κατά βάση από στόμα σε στόμα ή μέσω Instagram. Κάθε φορά που προγραμματίζει να φιλοξενήσει ένα δείπνο, οι θέσεις κλείνουν μέσα σε δύο ημέρες. Ο ίδιος παραιτήθηκε από την «κανονική» δουλειά του το 2021. Πλέον, δύο φορές την εβδομάδα, φιλοξενεί και ταΐζει έως και 30 καλεσμένους στην πίσω αυλή του, την οποία έχει διαμορφώσει με ένα κομψό τραπέζι δεξιώσεων, συνθέσεις λουλουδιών και φωτάκια. Όσο για τους παρευρισκόμενους, πληρώνουν πάνω από  100 δολάρια το άτομο, προκειμένου να απολαύσουν τα δημιουργικά, λεβαντίνικα μενού του – μεταξύ των πιάτων είναι και το διάσημο knafeh, ένα παραδοσιακό, αραβικό γλυκό που φτιάχνεται με λεπτή ζύμη και γλυκό, μαλακό τυρί.

Το καλό φαγητό είναι το κλειδί για κάθε δείπνο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο τον Halawa η απήχηση των supper clubs στο Ντουμπάι αυξάνεται συνεχώς λόγω της κοινωνικής διάστασής τους, και αυτό δεν είναι περίεργο σε μία πόλη της οποίας περίπου το 90% του πληθυσμού είναι ξένοι. «Οι περισσότεροι κάτοικοι βρίσκονται μακριά από το σπίτι και τις οικογένειές τους. Ήθελα να δημιουργήσω αυτή την αίσθηση της κοινότητας η οποία, στο Ντουμπάι, είναι λίγο στρεβλή», εξηγεί, υπογραμμίζοντας ότι τα δείπνα του σερβίρονται οικογενειακά, όσο όλοι κάθονται γύρω από ένα κοινό τραπέζι και όχι με πιατέλα ανά άτομο όπως θα συνέβαινε σε ένα εστιατόριο. «Αυτή η αυθεντικότητα λείπει από τον κόσμο. Τα supper clubs δίνουν μία πιο οικεία, περισσότερο προσωπική εμπειρία στους θαμώνες», τονίζει.

Δημιουργική γαστρονομία

Τουλάχιστον εν μέρει, η ραγδαία αύξηση της δημοτικότητας των supper clubs στο Ντουμπάι οφείλεται σε κάποια γαστρονομικά success stories. Πέρυσι, η ομάδα πίσω από τις  sold-out εκδηλώσεις supper club Hawkerboi άνοιξε το πρώτο της εστιατόριο. Την ίδια στιγμή, η αυτοδίδακτη σεφ Neha Mishra μοιράστηκε με το κοινό τη λατρεία της στο ramen εξελίσσοντας το sold out supper club που φιλοξενούσε έξι νύχτες την εβδομάδα για τρία χρόνια, στο εστιατόριο Kinoya, που άνοιξε το 2021. Το Kinoya κατέλαβε την 11η θέση στη λίστα με τα 50 καλύτερα εστιατόρια για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, αναγνωρίστηκε από το Michelin Bib Gourmand και μόλις άνοιξε ένα δεύτερο εσταιτόριο, στο Λονδίνο. Success stories όπως αυτό του Mishra εμπνέουν και άλλους επίδοξους σεφ και εστιάτορες να δοκιμάσουν την τύχη τους. Ο σεφ ανάπτυξης ιδεών στην Emirates Flight Catering, Dragan Susa, ξεκίνησε να φιλοξενεί supper clubs το 2021. Στην δουλειά του περνάει περισσότερο χρόνο στο γραφείο παρά στην κουζίνα. Το supper club του δίνει την ελευθερία να είναι δημιουργικός.

Το μενού οκτώ πιάτων του Susa, του οποίου οι τιμές ξεκινούν από 110 δολάρια ανά άτομο, περιλαμβάνει πιάτα από την παιδική του ηλικία στην Κροατία, τη Σερβία και την Ελλάδα. Μέσω των πιάτων του, ο οικοδεσπότης μοιράζεται την προσωπική του ιστορία, που συνδυάζει τις βαλκανικές και ελληνικές επιρροές, με τα εποχιακά υλικά που είναι διαθέσιμα ανά περίοδο στο Ντουμπάι. Ο ίδιος, αλλά και ο Halawa, πιστεύουν ότι, η αναζήτηση της αίσθησης του «ανήκειν» είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες δημοφιλίας πίσω από αυτές τις εμπειρίες. «Το Ντουμπάι είναι μια πόλη που κινείται γρήγορα. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν – μένουν εδώ για ένα ή δύο χρόνια», εξηγεί ο Susa, προσθέτοντας ότι αυτά τα τραπέζια επιτρέπουν στους συνδαιτημόνες να γνωριστούν με ανθρώπους εκτός του επαγγελματικού χώρου και του υπάρχοντα κύκλου τους.

Όπως εξηγεί στο αμερικανικό μέσο ο foodie Dave Luis, για πρώτη φορά παρευρέθηκε σε supper club τον Ιούλιο του 2022 – ήταν το Kuv's Secret Supper Club. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε πολλά άλλα. «Λατρεύω να τρώω έξω, αλλά η γαστρονομική σκηνή του Ντουμπάι με είχε κουράσει. Η ιδέα ενός supper club, στο σπίτι του σεφ, μου φάνηκε πολύ πιο προσωπική και αξέχαστη. Μία πρόσκληση για εξερεύνηση και δοκιμή πιάτων που συνήθως δε θα έβρισκα σε ένα εστιατόριο», εξηγεί ο 50χρονος Νοτιοαφρικανός, που ζει στην πόλη. Για τον ίδιο, εξίσου σημαντική με το μενού είναι και η κοινωνική πτυχή των δείπνων. «Είναι τόσο σπάνιο να συνδυάζεις καλομαγειρεμένο φαγητό με την κοινωνικοποίηση και των απόλυτη χαρά της συνάντησης με ανθρώπους διαφορετικών πολιτισμών. Πολλοί από αυτούς έχουν πλέον γίνει φίλοι», προσθέτει.

«Μία εμπειρία που δε θα βρεις πουθενά αλλού»

Υπάρχει μία «γκρίζα» ζώνη εντός της οποίας λειτουργούν τα supper clubs: δεν είναι εστιατόρια, οπότε δε χρειάζονται άδεια υγειονομικού ενδιαφέροντος, γεγονός που καθιστά εύκολη τη λειτουργία τους. Αυτό σημαίνει επίσης και ότι δε ρυθμίζονται από τους παραδοσιακούς φορείς υγιεινής και ασφάλειας. Ο επιχειρηματίας Kevin Vaz, σε μια προσπάθεια να δραστηριοποιηθεί στον χώρο τυποποιώντας τον, προκειμένου να πάρει ένα κομμάτι της πίτας των supper clubs, συνίδρυσε το Splidu, μια εφαρμογή που συνδέει τους επισκέπτες με μοναδικές υπόγειες γευστικές εμπειρίες στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η εφαρμογή διευκολύνει τη διαδικασία κρατήσεων, την πληρωμή και τη νομική γραφειοκρατία, επιτρέποντας στους σεφ να επικεντρωθούν στη δημιουργικότητα και όχι στα λογιστικά. «Έχουμε ασφάλιση αστικής ευθύνης που συνδέεται με την άδεια άσκησης επαγγέλματος. Αυτή παρέχει προστασία καις τον επισκέπτη, στον σεφ και σε κάθε άλλο εμπλεκόμενο», εξηγεί. Πλατφόρμες όπως το «Design My Night» λειτουργούν ήδη στη Βρετανία, την Αυστραλία και την Ιρλανδία. Η παγκόσμια εφαρμογή Eventbrite από την άλλη, μεταξύ εστιατορίων και χώρων εστίασης, παραθέτει και κάποια supper clubs. Ο Vaz λέει ότι το Splidu είναι από τα πρώτα που εστιάζουν αποκλειστικά στην underground εστίαση. Ελπίζει μέσω της εφαρμογής να δημιουργήσει μια ξεχωριστή κατηγορία στη βιομηχανία του φαγητού, με εξέλιξη παρόμοια με αυτήν των υπηρεσιών delivery.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Splidu, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2024, πάνω από 4.000 θαμώνες έχουν κλείσει μέσω της πλατφόρμας της supper club εμπειρίες τους. Κατά μέσο όρο, κάθε μήνα προσφέρονται 41 αντίστοιχες εμπειρίες. «Πρόκειται για την καρδιά και την ψυχή της γαστρονομίας», λέει ο ίδιος προσθέτοντας ότι, το 88% των χρηστών κλείνουν την πρώτη φορά τη θέση τους στα supper clubs προκειμένου να έχουν μία ξεχωριστή εμπειρία. «Πρόκειται για μία εμπειρία που δε θα βρεις πουθενά αλλού», προσθέτει. Ο Susa, που χρησιμοποιεί το Splidu για την προώθηση των εκδηλώσεών του, λέει ότι το supper club του υπήρξε ένας πολύ καλός τρόπος να δοκιμάσει τις ιδέες του και να εξερευνήσεις τις μαγειρικές φιλοδοξίες του – και όπως συμβαίνει με τους περισσότερους σεφ, όνειρό του δεν είναι άλλο από το δικό του εστιατόριο. «Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα έρθει ή τι γνωριμίες μπορεί να έχει ο κάθε παρευρισκόμενος», εξηγεί ο ίδιος.