«Μόνο οι κατσαρίδες θα επιβιώσουν»: Τι θα γινόταν σε περίπτωση Γ Παγκόσμιου Πολέμου και ανταλλαγής πυρηνικών

Αν γίνει ένας Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος «μόνο οι κατσαρίδες θα επιβιώσουν», λέει ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου, Καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστήμιο Αθηνών, εξηγώντας πως «πλέον τα πυρηνικά όπλα λειτουργούν στη λογική της αποτροπής και όχι της εκτέλεσης».

Ο καθηγητής, με αφορμή τις μνήμες και τις εικόνες από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, όταν άνοιξε ο δρόμος του πυρηνικού ολοκαυτώματος, που σήμερα είναι επίκαιρες, αρχικά είπε πως «η χρήση της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είναι μια καμπή στην ανθρώπινη ιστορία, διότι αλλάζουν όχι απλώς τις συνθήκες αλλά ακόμη και τις σκέψεις για διεξαγωγή πολέμου».

Ειδικότερα, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8, υπογράμμισε: «Η χρήση της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είναι μια καμπή στην ανθρώπινη ιστορία, διότι αλλάζουν όχι απλώς τις συνθήκες αλλά ακόμη και τις σκέψεις για διεξαγωγή πολέμου, τουλάχιστον πολέμου μεταξύ μεγάλων δυνάμεων».

«Βλέπετε, μέχρι το 1945, ο πόλεμος, ακόμη και ο βιομηχανικός πόλεμος, ο 1ος ή ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, ήταν ένα μέσον για να πετύχεις πολιτικούς στόχους, διότι είχες ελπίδα να τον κερδίσεις. Στην πυρηνική εποχή όμως, αυτή η επιλογή του πολέμου, τουλάχιστον μεταξύ μεγάλων δυνάμεων, πυρηνικά εξοπλισμένων, παύει να υφίσταται. Δεν έχεις σενάριο για να κάνεις πόλεμο γιατί δεν θα τον κερδίσεις ή εν πάση περιπτώσει, θα εξαφανιστούν όλοι. Επομένως, είναι μια μεγάλη αλλαγή. Με τρόμο βέβαια. Με φρίκη», πρόσθεσε.

Όπως συμπλήρωσε: «Σημειώστε ότι τις συνέπειες της πυρηνικής έκρηξης, τις μακροπρόθεσμες, δηλαδή το πρόβλημα της ραδιενέργειας των ασθενειών μετά από πολλά χρόνια, αυτό δεν το ξέρανε ακόμη και τότε και οι βόμβες που πέφτουν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είναι πάντως σχετικά μικρές σε εκρηκτική ισχύ σε σύγκριση με τις επόμενες που αναπτύσσονται, κυρίως τη βόμβα υδρογόνου από την αρχή της δεκαετίας του ‘50. Επομένως, είναι μια μεγάλη αλλαγή στην ανθρώπινη ιστορία».

«Ο πόλεμος των Μεγάλων Δυνάμεων καθίσταται περίπου αδύνατος ή πάντως ασύμφορος. Ξέρετε, παλαιότερα υπήρχε από τον 19ο αιώνα αυτή η ρήση του μεγάλου στρατηγικού αναλυτή του Γερμανού, ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Αυτό δεν ισχύει πια, τουλάχιστον όχι για πόλεμο μεταξύ πυρηνικά εξοπλισμένων χωρών. Δεν είναι συνέχιση της πολιτικής, είναι το τέλος της ζωής», είπε στη συνέχεια ο καθηγητής.